«Τράπεζα γης» για ανταλλαγή δασικών εκτάσεων

Το σχέδιο για τους οικοδομικούς συναιτερισμούς

Tου Κασσιανού Τζέλη – ΗΜΕΡΗΣΙΑ

20110402_kef_ste_2Ανταλλαγή μέσω τράπεζας γης, των δασικών με δημόσιες εκτάσεις που μπορούν να πολεοδομηθούν άλλα και σχέδιο για την εμπλοκή ιδιωτών επενδυτών μέσω ΣΔΙΤ για την τουριστική αξιοποίηση «καθαρών» περιπτώσεων, θα περιλαμβάνει σύμφωνα με πληροφορίες το σχέδιο για τους οικοδομικούς συνεταιρισμούς που ετοιμάζει το υπουργείο Περιβάλλοντος και θα είναι έτοιμο, σύμφωνα με τον αναπληρωτή υπουργό Στ. Καλαφάτη μέσα στον Απρίλιο.

Το σχέδιο μπαίνει πλέον σε κατάσταση προτεραιότητας, καθώς το κράτος αντιμετωπίζει ήδη τα πρώτα κύματα του αναμενόμενου «τσουνάμι» προσφυγών από δεκάδες οικοδομικούς συνεταιρισμούς που εκτιμάται ότι θα προσπαθήσουν να επωφεληθούν των αποφάσεων τόσο των ελληνικών όσο και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, τα οποία δικαίωσαν τα μέλη συνεταιρισμών και επέβαλαν στο ελληνικό δημόσιο την οικονομική τους αποζημίωση ή την ανταλλαγή της έκτασής τους. Πρόκειται για περιπτώσεις συνεταιρισμών που συστάθηκαν πριν από το Σύνταγμα του 1975, το οποίο «πάγωσε» τη δυνατότητα πολεοδόμησης των οικοδομικών συνεταιρισμών.

Αυτή τη στιγμή το υπουργείο προχωρεί στην κατηγοριοποίηση των 522 συνεταιρισμών όλης της χώρας. Απο την έως τώρα αξιολόγηση των στοιχείων προκύπτει ότι τέσσερις στους δέκα οικοδομικούς συνεταιρισμούς βρίσκονται σε δασική έκταση. Ειδικά στην Αττική, δασική έκταση διεκδικούν οι έξι στους δέκα συνεταιρισμούς. Επιπλέον, ένας στους δέκα συνεταιρισμούς δεν εμπίπτουν σε περιοχή ειδικά ρυθμιζόμενης πολεοδόμησης. Περίπου το 10% των συνεταιρισμών έχουν διακόψει τις διαδικασίες, ενώ περίπου 5% αυτών έχουν πάρει αρνητική εισήγηση από το ΣτΕ. Ένα μικρό ποσοστό αφορά σε όσους έχουν αμφισβητούμενο ιδιοκτησιακό καθεστώς. Πάντως η κατάσταση χαρακτηρίζεται από υπηρεσιακούς παράγοντες ως «λαβύρινθος» για αυτό και ζητήθηκε με επίσημο έγγραφο προς όλους τους οικοδομικούς συνεταιρισμούς να εναρμονίσουν μέχρι τέλος Νοεμβρίου 2013 τα καταστατικά τους.

Στο σχέδιο λύσης» που ετοιμάζει η κυβέρνηση θα μπορούν να μπουν μόνο οι ενεργοί συνεταιρισμοί με καθαρό καθεστώς λειτουργίας.

Το σχέδιο φαίνεται ότι θα προβλέπει δύο εργαλεία. Αφενός τη δυνατότητα ανταλλαγής μέσω Τράπεζας Γης που θα δημιουργηθεί σε κάθε περιφέρεια της χώρας, των δασικών εκτάσεων με εκτάσεις του Δημοσίου με ξεκάθαρο ιδιοκτησιακό καθεστώς και δυνατότητα πολεοδόμησης. Εκτιμάται ότι με αυτό τον τρόπο μπορεί να βρεθεί λύση για τουλάχιστον 100 οικοδομικούς συνεταιρισμούς που αριθμούν πάνω από 150.000 μέλη. Πρόκειται για συνεταιρισμούς που αποδεδειγμένα αγόρασαν τις εκτάσεις τους πριν από το 1975.

Παράλληλα εξετάζεται η δυνατότητα να αξιοποιηθούν οικοδομικοί συνεταιρισμοί με ΣΔΙΤ για την ανάπτυξη τουριστικών-παραθεριστικών χρήσεων.

Σενάρια
Τα σενάρια που εξετάζονται είναι αυτό να γίνει είτε με την παραχώρηση της χρήσης των συνεταιρισμών στο μοντέλο της συν-ιδιοκτησίας, σε περίπτωση συμφωνίας όλων των μελών, είτε και με την ανά δικαίωμα εμπορική εκμετάλλευση για παραθεριστική κατοικία.

Οι ρυθμίσεις αναμένεται να συνδυαστούν και με τα πολεοδομικά μπόνους που προβλέπονται στο σχέδιο για την αξιοποίηση τουριστικών χωριών, όπου, μεταξύ άλλων, προβλέπεται παραχώρηση προς χρήση και αξιοποίηση του αιγιαλού και της παραλίας με παροχή δυνατότητας προσχώσεων και κατασκευής μαρινών. Οι περιπτώσεις αυτές απαλλάσσονται από εισφορές σε γη και χρήμα υπό την προϋπόθεση το 50% της έκτασης να ειναι κοινόχρηστο.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΟΠΟΙΗΣΗ 522 ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΩΝ
Πρόβλημα μισού αιώνα

Το πρόβλημα των οικοδομικών συνεταιρισμών ταλαιπωρεί για δεκαετίες χιλιάδες οικογένειες στην Ελλάδα από τη δεκαετία του ’50 όταν το κράτος ενθάρρυνε τη δημιουργία τους, καθώς η βαθμιαία εξομάλυνση της οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης και η εσωτερική μετανάστευση των δύο πρώτων μετεμφυλιακών δεκαετιών, οδήγησαν σε αύξηση της ζήτησης γης για την κάλυψη στεγαστικών αναγκών.

Συστάθηκαν έτσι, οικοδομικοί συνεταιρισμοί από άτομα που άνηκαν στον ίδιο ευρύτερο επαγγελματικό τομέα. Η τάση γρήγορα επεκτάθηκε και στην παραθεριστική χρήση. Για να αποδειχθεί ότι όλο αυτό αποτέλεσε ένα πεδίο δράσης επιτηδείων που κέρδισαν πουλώντας αμφισβητούμενους τίτλους ιδιοκτησίας αφού κατά κύριο λόγο πουλιούνταν πευκόφυτες εκτάσεις που ήταν πολύ πιο φτηνές από τις «αγροτικές».

Πολλοί προσέφυγαν σε δικαστικούς αγώνες χωρίς να δικαιωθούν. Το Σύνταγμα του ’75 έβαλε φρένο στην οικιστική ανάπτυξη όλων αυτών των εκτάσεων. Τα μέλη ζητούν εδώ και δεκαετίες μια ρύθμιση από το κράτος, που να δίνει το δικαίωμα ή να αποζημιώνει όσους απέκτησαν τίτλους πριν από το 1975. Ουδέποτε όμως λύθηκε το πρόβλημα. Προ δεκαετίας έγινε μια προσπάθεια αξιοποίησής τους μέσω των ΠΕΡΠΟ (Περιοχών Ρυθμιζόμενης Πολεοδόμησης), ωστόσο ούτε αυτό το σχέδιο «περπάτησε», αφού σύμφωνα με τις επιταγές του ΣτΕ θα έπρεπε να ενταχθούν σε έναν γενικότερο χωροταξικό σχεδιασμό.

Πηγή: ΗΜΕΡΗΣΙΑ



ΚατηγορίεςΔιάφορα

Tags: ,

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Discover more from dasarxeio.com

Subscribe now to keep reading and get access to the full archive.

Continue reading