Αποδεκατίστηκαν τα 2/3 του πληθυσμού των κιρκιρίων, μιας εξαιρετικά μικρής πάπιας, που ξεχειμωνιάζει στη λίμνη Κερκίνη.
«Οι πληθυσμοί των πελεκάνων, των κύκνων και των φοινικόπτερων αυξάνονται κάθε χρόνο, αντίθετα όμως τα κιρκίρια μειώνονται συνεχώς», είπε στο «Εθνος» ο ερευνητής του Ινστιτούτου Δασικών Ερευνών του ΕΘΙΑΓΕ και του Ελληνικού Κέντρου Δακτυλίωσης Πουλιών, Σάββας Καζαντζίδης.
Ο κ. Καζαντζίδης παρουσίασε τα αποτελέσματα έρευνας για τα υδρόβια πουλιά που διαχειμάζουν στην Κερκίνη, κατά τη διάρκεια των εργασιών του συνεδρίου με θέμα «Η επιστημονική έρευνα στην ευρύτερη περιοχή του Εθνικού Πάρκου Λίμνης Κερκίνης», που έγινε αυτές τις μέρες στο Ακριτοχώρι Σερρών.
Το κιρκίρι είναι μια από τις μικρότερες αγριόπαπιες, με μήκος 31-49 εκατοστά, ενώ το άνοιγμα των φτερών του κυμαίνεται από 55 ως 60 εκατοστά και το βάρος του δεν ξεπερνά το μισό κιλό. Στα αρσενικά το κεφάλι και ο λαιμός είναι χρώματος κοκκινωπού-καφέ, ενώ το κύριο χαρακτηριστικό του είναι ένα πράσινο ιριδίζον «μπάλωμα» στις δύο πλευρές του κεφαλιού του. Το θηλυκό έχει ένα σκούρο καφετί χρώμα και φέρει «μπαλώματα» στις φτερούγες του.
Ο πληθυσμός
Σήμερα το ελάχιστο ευρωπαϊκό σύνολο του πληθυσμού της υπολογίζεται περίπου στα 350.000 ζευγάρια με συνολικό αριθμό για την Ευρώπη πάνω από 1.000.000 πουλιά και σχεδόν 7.000.000 για την Αμερική.
Το κιρκίρι επιλέγει τους υγρότοπους της βόρειας Ελλάδας και κυρίως την Κερκίνη για να ξεχειμωνιάσει και μένει εκεί για τουλάχιστον πέντε μήνες. «Αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί δείχνει ότι βρίσκει στην Κερκίνη πρόσφορο έδαφος για να περάσει το χειμώνα. Ερχεται από το τέλος Οκτωβρίου μέχρι τον Δεκέμβριο, ο μέγιστος αριθμός των ατόμων είναι στα μέσα του Γενάρη και στο τέλος Φεβρουαρίου γίνεται μαζική αναχώρηση, στον δρόμο της επιστροφής», μας είπε ο κ. Καζαντζίδης.
Η έρευνα του κ. Καζαντζίδη, που έγινε από κοινού με τον διευθυντή του Φορέα Διαχείρισης της Λίμνης Κερκίνης, Θόδωρου Ναζηρίδη, έδειξε ότι ο μέσος όρος των πτηνών -όλων των ειδών- που διαχειμάζουν κάθε χειμώνα στον υγρότοπο της Κερκίνης είναι περίπου 29.000 άτομα. Η μέγιστη καταγραφή ήταν 91.619 πουλιά από 20 διαφορετικά υδρόβια είδη και πραγματοποιήθηκε το 1995.
Μελέτες
Ο δακτύλιος που δίνει πληροφορίες
Σημαντικές πληροφορίες για την αναπαραγωγή αλλά και την κίνηση του πληθυσμού δίνουν οι δακτυλιώσεις που γίνονται στα πουλιά. Συνολικά από το 1930 έως το 2008 οι επανευρέσεις δακτυλιωμένων υδρόβιων πουλιών στην Ελλάδα ήταν συνολικά 263 από 18 είδη. Τα δακτυλιωμένα πουλιά από το εξωτερικό προέρχονται από 20 χώρες. Ωστόσο, η πλειονότητά τους προέρχεται από τη Ρωσία και κατόπιν την Ολλανδία, τη Μεγάλη Βρετανία και την Ουκρανία.
Οι δακτυλιώσεις δίνουν πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία.
Τον Ιανουάριο του 2006 δακτυλιώθηκαν δύο πρασινοκέφαλες πάπιες στο Δέλτα του Εβρου και βρέθηκαν μόλις 4 μήνες μετά στη Ρωσία και συγκεκριμένα βορειοανατολικά της Μόσχας.
«Υπάρχει μια έντονη μετακίνηση των υδρόβιων ειδών για διαχείμαση από τις βορειοανατολικές χώρες προς την Ελλάδα. Οι παρατηρήσεις που μας έδωσε η δακτυλίωση αποδείχτηκαν επιπλέον χρήσιμες και στην κατανόηση της διασποράς της γρίπης των πτηνών (Η5Ν1), πριν από μερικά χρόνια, όταν εμφανίστηκαν τα πρώτα κρούσματα», ανέφερε ο κ. Καζαντζίδης.
ΜΑΡΙΑ ΡΙΤΖΑΛΕΟΥ
Εφημ. ΕΘΝΟΣ
ΚατηγορίεςΆγρια Ζωή
Αφήστε μια απάντηση