Μνημονιακός νόμος του 2011 προβλέπει πληρωμή παράβολου για διερεύνηση καταγγελίας όσον αφορά περιβαλλοντικές παραβάσεις!
Επιμέλεια: Λούλη Σταυρογιάννη
Το “τρύπιο” και ανεπαρκές σύστημα ελέγχου των περιβαλλοντικών παραβάσεων έργων και δραστηριοτήτων, με τις αρμόδιες υπηρεσίες υποστελεχωμένες και χωρίς μέσα, αναδεικνύει η ετήσια έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη για το 2014, η οποία δόθηκε στη δημοσιότητα πρόσφατα. Ταυτόχρονα εντοπίζει… πεδία, όπως η διαχείριση των απορριμμάτων, η επεξεργασία και διάθεση των υγρών αποβλήτων όπου ελλείψει συστηματικών περιβαλλοντικών ελέγχων, κυριαρχεί “η μακρόχρονη ανοχή καταστάσεων ανομίας”.
Όπως επισημαίνει, οι υπηρεσίες που φέρουν το κύριο βάρος το περιβαλλοντικού ελέγχου είναι συνήθως τα Τμήματα Περιβάλλοντος και Υδροοικονομίας των, κατά τόπους, Περιφερειακών Ενοτήτων μετά τον νόμο του “Καλλικράτη” χρειάζονται διεπιστημονική ενίσχυση και πόρους, προκειμένου να ανταποκριθούν στο πολυσύνθετο έργο τους. Ένας αξιόπιστος περιβαλλοντικός έλεγχος προϋποθέτει πλήρη κάλυψη των απαιτήσεων τεχνογνωσίας, αλλά και καθιέρωση ενός εθνικού πρωτοκόλλου δειγματοληψιών και αναλύσεων, μέσω δικτύου διαπιστευμένων εργαστηρίων με σύγχρονες υποδομές. Η υποστελέχωση των υπηρεσιών ελέγχου οδηγεί στην πλημμελή κάλυψη των ελεγκτικών υποχρεώσεων, αφού το πλήθος και η ποικιλία των ελεγχόμενων επιχειρήσεων και δραστηριοτήτων προϋποθέτει ευρύ φάσμα ελεγκτικών ειδικοτήτων. Παραθέτει δε ενδεικτικά δραστηριότητες, όπως εξόρυξη αδρανών υλικών ή μεταλλευμάτων, χώροι υγειονομικής ταφής απορριμμάτων, ελαιουργεία ή πτηνοκτηνοτροφικές εγκαταστάσεις, πρατήρια υγρών καυσίμων, σιδηρουργεία, επαγγελματικά εργαστήρια, αλλά και έλεγχο της ρύπανσης ρεμάτων ή ποταμών από ανεξέλεγκτη ρίψη βιομηχανικών αποβλήτων.
Απαραίτητη προϋπόθεση για την αξιοπιστία των έλεγχων, όπου γίνονται, ο Συνήγορος του Πολίτη θεωρεί τη συνεργασία των συναρμοδίων υπηρεσιών περιφερειακών και κεντρικών (ΚΕΠΠΕ και Επιθεώρηση Μεταλλείων, Τμήματα Περιβάλλοντος / Υδροοικονομίας Περιφερειακών Ενοτήτων και Επιθεωρητές Περιβάλλοντος) με διεξαγωγή κοινών αυτοψιών. Η συνεργασία αυτή όμως σκοντάφτει στην έλλειψη πόρων και εξειδικευμένου επιστημονικού προσωπικού.
Ως χαρακτηριστική περίπτωση αναφέρεται η διερεύνηση αναφοράς για ελλιπή αποκατάσταση μεταλλείων βωξίτη στη Φωκίδα, όπου η εταιρεία εκμετάλλευσης δεν συμμορφώνεται, καθώς τα χρηματικά πρόστιμα για παράβαση των περιβαλλοντικών όρων λειτουργίας που της επιβάλλονται είναι πολύ μικρά σε σχέση με το οικονομικό της μέγεθος. Ως εκ τούτου, η εκμετάλλευση άφησε πίσω της περιοχές μη αποκατεστημένες, καταστρέφοντας αμετάκλητα το φυσικό περιβάλλον, συμπεραίνει η έκθεση.
Κατά την περιγραφή “ο Συνήγορος του Πολίτη δεν κατέστη δυνατόν να λάβει σαφείς απαντήσεις και δεσμεύσεις όσον αφορά την πρόβλεψη περιβαλλοντικής προστασίας, την τήρηση των περιβαλλοντικών όρων κατά την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων της περιοχής, την πορεία της υποχρέωσης αποκατάστασης των εξοφλημένων τμημάτων και τέλος την εκκρεμότητα των μη αποκατεστημένων και ανενεργών μεταλλείων.
Η Επιθεώρηση Μεταλλείων φαίνεται να επικεντρώνεται στις αρμοδιότητές της για την ασφάλεια των εργασιών και των εργαζομένων και την τήρηση τεχνικών υποχρεώσεων κατά την εξόρυξη του μεταλλεύματος. Σε συνδυασμό με την οικονομική συγκυρία και τους ελάχιστους πόρους και επιστήμονες που διαθέτει η Επιθεώρηση, η άσκηση ουσιαστικού και εποικοδομητικού ελέγχου των εκμεταλλεύσεων δεν καθίσταται δυνατή”.
Διακόσια ευρώ για εξέταση καταγγελίας
Καινοφανή παράγοντα παρακώλυσης του περιβαλλοντικού ελέγχου χαρακτηρίζει ο Συνήγορος του Πολίτη την υποχρεωτική πληρωμή παραβόλου από τον καταγγέλλοντα για διερεύνηση καταγγελίας σύμφωνα με τον μνημονιακό νόμο του 2011 περί απλοποίησης της αδειοδότησης τεχνικών και μεταποιητικών δραστηριοτήτων, επιχειρηματικών πάρκων κ.λπ. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, “πολίτης προσέφυγε στον Συνήγορο του Πολίτη διαμαρτυρόμενος για την καταβολή παραβόλου 200 ευρώ που του ζήτησε η Διεύθυνση Ανάπτυξης της Περιφέρειας Θεσσαλίας, προκειμένου να γίνει δεκτό αίτημά του για ενημέρωση σχετικά με τη ρύπανση που προκαλείται από τη δραστηριότητα εργοστασίου γάλακτος, όμορο οικοπέδου ιδιοκτησίας του στο Νέο Ικόνιο Καρδίτσας (υπόθεση 188214/2014). Το παράβολο αυτό απαιτείται πλέον σε κάθε περίπτωση καταγγελίας για δραστηριότητα βιοτεχνίας ή βιομηχανίας, σύμφωνα με την Υπουργική Απόφαση ‘Καθορισμός παραβόλων του άρθρου 28 παρ. 4 του Ν. 3982/2011 και καθορισμός αποζημίωσης των επιθεωρητών’ του Δεκεμβρίου 2012”. Επ’ αυτού ο Συνήγορος του Πολίτη καθιστά σαφές ότι η απαίτηση παραβόλου εμποδίζει τον πολίτη να ασκήσει το συνταγματικό δικαίωμα της αναφοράς, αλλά και το ειδικότερο δικαίωμά του στην περιβαλλοντική πληροφορία, όπως αυτό κατοχυρώνεται μέσα από τη Σύμβαση του Άαρχους…
Πηγή: Η ΑΥΓΗ
Διαβάστε την Ετήσια Έκθεση εδώ.
ΚατηγορίεςΠεριβάλλον
Αφήστε μια απάντηση