Ο θρυλικός Μπάμπης σε πρόσφατη φωτογραφία βόσκει σε λιβάδι της Σμίξης
Όλοι τον ήξεραν σαν Μπάμπη και ήταν η μασκότ του χωριού από το οποίο δεν απομακρυνόταν. Στέκι του η παιδική χαρά, τα πιτσιρίκια ήταν ξετρελαμένα μαζί του και αυτός παρά την ηλικία του -είχε πια κλείσει φέτος τα τριάντα-με υπομονή που είναι και το χαρακτηριστικό γνώρισμα της ράτσας του, άφηνε να τον καβαλικεύουν, να του τραβούν τα αυτιά και μαζί «αλώνιζαν» ώρες ατέλειωτες τα σοκάκια.
Ο Μπάμπης λοιπόν ήταν ο μοναδικός γάιδαρος της ορεινής Σμίξης, όμως η μοίρα το θέλησε να έχει άδοξο τέλος την περασμένη Κυριακή.
Μια αρκούδα ήταν σε αναζήτηση τροφής και το βράδυ μπαίνει στο χωριό με στόχο τα κορόμηλα από ένα μεγάλο δένδρο κάτω από το οποίο περνούσε τη νύχτα του ο Μπάμπης κοντά στην κάτω πλατεία του χωριού.
Η αρκούδα του επιτίθεται και τον τραυματίζει πολύ άσχημα στα καπούλια και στην κοιλιά. Βαριά τραυματισμένο το ζώο σέρνεται μέχρι την παιδική χαρά όπου το πρωί τα παιδιά στο συνηθισμένο ραντεβού μαζί του τον βρήκαν πεσμένο στο έδαφος και πλημμυρισμένο στα αίματα.
Θρήνος και οδυρμός στο χωριό και με δάκρυα στα μάτια έφθασε από τους πρώτους και ο 80χρονος κτηνοτρόφος ιδιοκτήτης του, – μπάρμπα Τέγος.
Το τετράποδο ήταν βαριά τραυματισμένο και τελικά για να μην υποφέρει του έγινε ευθανασία.
ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΕ ΤΟΝ ΧΑΜΟ
Η μοίρα όμως θέλησε το τέλος να μην ήταν μόνο αυτό με τον χαμό του Μπάμπη.
Ο 80χρονος ιδιοκτήτης του που σχεδόν γέρασαν μαζί δεν άντεξε το θάνατο του τετράποδου συντρόφου και συνεργάτη του στο βουνό.
Όπως μας είπαν οι συγγενείς του στεναχωρήθηκε τόσο πολύ που κλείστηκε στο σπίτι του και την άλλη μέρα πέθανε και αυτός!
«Έσκασε από τη στεναχώρια του», μας είπαν όλοι, ο μπάρμπα – Τέγος μόλις αντίκρισε τον γαϊδαράκο του σε αυτά τα χάλια .
Διπλό πένθος στη Σμίξη και μεγάλες οι απώλειες από μια αρκούδα που πέρασε από το χωριό και για λίγα κορόμηλα έφερε τα πάνω-κάτω.
Όσο για το γάιδαρο, τον τετράποδο αυτό συνοδοιπόρο του ανθρώπου από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, σχεδόν αποτελεί είδος υπό εξαφάνιση καθώς ο πληθυσμός του έχει ελαττωθεί σημαντικά και από 500.000 που έφθανε το 1950, σήμερα δεν ξεπερνά τον αριθμό των δώδεκα χιλιάδων.
Του Δημήτρη Βάλλα | Εφ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΚατηγορίεςΆγρια Ζωή
Αφήστε μια απάντηση