Όταν υπάρχει αφθονία θηραμάτων, μεγάλοι θηρευτές όπως τα λιοντάρια όχι μόνο δεν αυξάνονται σε αριθμό, όπως θα ανέμενε κανείς, αλλά οι πληθυσμοί τους μειώνονται.
Καναδοί ερευνητές από τα πανεπιστήμια Γκουέλφ, ΜακΓκίλ, Βρετανικής Κολομβίας και το Ινστιτούτο Θεωρητικής Φυσικής «Περίμετερ» στο Βατερλώ του Οντάριο περιέγραψαν αυτή τη σχέση ως «Νόμο Κλιμάκωσης Ισχύος» και υποστηρίζουν ότι η εξηγητική του αξία ισχύει σε όλα τα οικοσυστήματα.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Κέβιν ΜακΚάν από το Πανεπιστήμιο του Γκουέλφ, ο λόγος της βιομάζας θηρευτών και θηραμάτων «προβλέπεται με εξαιρετική ακρίβεια από μία απλή μαθηματική συνάρτηση».
Ο «Νόμος Κλιμάκωσης Ισχύος» υποστηρίζει ότι σε διάφορα οικοσυστήματα, τα αρπακτικά θα είναι πάντα λιγότερα του αναμενόμενου συγκριτικά με τις περιοχές όπου οι πόροι σπανίζουν. Οι ερευνητές εξέτασαν την παραγωγή βιομάζας σε λιβάδια, δάση, λίμνες και ωκεανούς και έκαναν ανασκόπηση σε περισσότερες από από 1.000 παλαιότερες μελέτες των τελευταίων 50 ετών από 1.500 ερευνητικά πεδία σε όλο τον κόσμο.
Η έρευνα πεδίου της νέας μελέτης έγινε σε δεκάδες προστατευόμενες περιοχές της Ανατολικής και Νότιας Αφρικής με διαφορετικό κλίμα και περιβαλλοντικές συνθήκες και εστιάστηκε σε θηράματα όπως οι ζέβρες, οι αντιλόπες και θηρευτές όπως λιοντάρια και ύαινες.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο «Νόμος Κλιμάκωσης Ισχύος» ισχύει σε κάθε οικοσύστημα: όσο περισσότερα θηράματα υπάρχουν τόσο λιγότερα συγκριτικά είναι τα αρπακτικά.
Η σχέση αυτή είναι παρόμοια με το ρυθμό ανάπτυξης σε σχέση με το μέγεθος. «Τα κύτταρα σε έναν ελέφαντα αναπτύσσονται περισσότερο από 100 φορές πιο αργά από ό,τι αυτά του ποντικιού», αναφέρει η έρευνα.
Γιατί όμως συμβαίνει αυτό;
—Η εξήγηση
Οι θηρευτές, τα λιοντάρια στη συγκεκριμένη περίπτωση, προτιμούν τα πιο ευάλωτα άτομα ενός κοπαδιού, όπως είναι τα νεαρά και τα γηραιότερα μέλη.
Όταν ο πληθυσμός ενός θηράματος αφθονεί αντιστοιχούν λιγότερα νεογέννητα σε κάθε μεμονωμένο άτομο, με συνέπεια να επηρεάζονται αρνητικά οι «κυνηγετικές» συνήθειες των θηρευτών.
Η νέα έρευνα αποκλείει το σενάριο της λαθροθηρίας ως βασικής αιτίας για τη μείωση των πληθυσμών των λιονταριών.
«Στη Δυτική Αφρική τα λιοντάρια εξαφανίζονται με καταστροφικούς ρυθμούς. Στην Κεντρική και Ανατολική Αφρική μειώνονται ταχύτατα» επισημαίνει στο BBC ο καθηγητής Ντέιβιντ ΜακΝτόναλντ του Ερευνητικού Τομέα Διατήρησης της Άγριας Ζωής του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης.
Πηγή: econews
Περισσότερες πληροφορίες: The predator-prey power law: Biomass scaling across terrestrial and aquatic biomes, www.sciencemag.org/lookup/doi/10.1126/science.aac6284
ΚατηγορίεςΆγρια Ζωή
Αφήστε μια απάντηση