Η απόφαση 528/2015* της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας εκδόθηκε επί αιτήσεως ακυρώσεως, την οποία άσκησαν 1.369 συνολικά αιτούντες (φυσικά και νομικά πρόσωπα), κατ΄ αποφάσεως της Διυπουργικής Επιτροπής Στρατηγικών Επενδύσεων (ΔΕΣΕ) σχετικά με την κατασκευή 33 αιολικών σταθμών, συνολικής ισχύος 1.077 MW, στους τέσσερις νομούς της Κρήτης και τη διασύνδεσή τους µε το Εθνικό Διασυνδεδεµένο Σύστημα Ενέργειας μέσω υποβρυχίου καλωδίου.

Το δικαστήριο απέρριψε την αίτηση δεχόμενο ότι με τις διατάξεις του ν. 3894/2010 δημιουργείται κατάλληλο νομοθετικό πλαίσιο για επενδυτική δραστηριότητα στρατηγικού μεγέθους, με συνέπεια να ευνοείται η οικονομική ανάπτυξη, για την οποία προνοεί ειδικά η διάταξη του άρθρου 106 παρ. 1 του Συντάγματος. Το πλαίσιο αυτό δεν έρχεται σε αντίθεση προς τη συνταγματική επιταγή για την προστασία του περιβάλλοντος κατ΄ άρθρο 24 παρ. 1 του Συντάγματος και τη χωροταξική αναδιάρθρωση της Χώρας σύμφωνα με το άρθρο 24 παρ. 2 του Συντάγματος, εφ΄ όσον υποχρεώνει τον υποψήφιο επενδυτή να αιτιολογήσει την επιλογή της τοποθεσίας εγκαταστάσεως της επενδύσεως σε σχέση με τη συμβατότητά της με τον υφιστάμενο χωροταξικό σχεδιασμό.

Δέχθηκε ακόμα το δικαστήριο ότι κατά το στάδιο υπαγωγής μιας επενδυτικής προτάσεως στη διαδικασία στρατηγικών επενδύσεων γίνεται μια πρώτη εκτίμηση των χωροταξικών, πολεοδομικών και περιβαλλοντικών επιπτώσεων της δραστηριότητας και όχι αξιολόγησή τους, προκειμένου να εφαρμοστούν οι προβλεπόμενες διαδικασίες ταχείας αδειοδοτήσεως επενδυτικών προτάσεων που εμφανίζουν υψηλές πιθανότητες υλοποίησης, βάσει του υποβαλλομένου από τον επενδυτή επιχειρησιακού σχεδίου και της αναλύσεως των άμεσων και εμμέσων επιπτώσεων της επενδύσεως στην ελληνική οικονομία σε βραχυπρόθεσμο, μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Η εκτίμηση αυτή δεν είναι δεσμευτική για τα κατά νόμον αρμόδια διοικητικά όργανα, τα οποία θα εκφέρουν κρίση σε μεταγενέστερο στάδιο της διαδικασίας υλοποιήσεως της επενδύσεως κατά την έκδοση των απαραιτήτων αδειών, ούτε υποκαθιστά την κρίση των οργάνων αυτών ως προς τα εν λόγω ζητήματα.

Ο επενδυτής, ο οποίος έχει υπαχθεί στη διαδικασία στρατηγικών επενδύσεων, φέρει τελικά τον κίνδυνο να μην υλοποιηθεί η επένδυσή του, αν κριθεί αρμοδίως σε επόμενο στάδιο, ότι τούτο δεν είναι δυνατόν για λόγους χωροταξικούς, περιβαλλοντικούς, πολεοδομικούς κ.ο.κ.

Κατά την άποψη της πλειοψηφίας, όπως προκύπτει από την παρ. 1 του άρθρου 6 ν. 3894/2010 σε συνδυασμό με το άρθρο 22 παρ. 1 ν. 3894/2010, παραμένει απαραίτητη για την εκτέλεση των σχετικών έργων η έκδοση ρητής πράξεως εγκρίσεως περιβαλλοντικών όρων.

Περιατέρω όπως έκρινε εν προκειμένω το δικαστήριο, ο ν. 3894/2010 αναφέρεται σε «επενδυτικές προτάσεις» χωρίς διάκριση, αν αφορούν «σχέδια η προγράμματα» κατά την Οδηγία 2001/42/ΕΚ ή «έργα ή δραστηριότητες» κατά την Οδηγία 85/337/ΕΟΚ. Το ζήτημα της συμφωνίας της επενδυτικής προτάσεως εγκαταστάσεως αιολικών σταθμών με τη διάταξη του άρθρου 8 του ΕΠΧΣΑΑ για τις ΑΠΕ, ελέγχεται κατά την έκδοση της αδείας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας για καθέναν από τους σταθμούς αυτούς, ανεξαρτήτως αν η προϋπόθεση επαρκούς διασυνδέσεως με το σύστημα και δίκτυο διανομής ηλεκτρικής ενέργειας της ηπειρωτικής χώρας των αιολικών πάρκων, που εγκαθίστανται στην Κρήτη, αναφέρεται σε διασύνδεση «κοινή» για όλους τους αιολικούς σταθμούς, που υφίστανται ή πρόκειται να εγκατασταθούν στη νήσο ή «ανεξάρτητη» ανά επενδυτικό σχήμα.

Στο επενδυτικό σχέδιο “Αιολικό Σύστηµα Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας” (ΑΣΠΗΕ) Κρήτης προσδιορίζονται οι θέσεις εγκατάστασης (τοπωνύμια) σε κάθε νομό και δήμο της Κρήτης για καθέναν από τους ενδίκους 33 αιολικούς σταθμούς, επισυνάπτονται δε και οι εγκριθείσες από τη ΡΑΕ σχετικές άδειες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Επίσης, για κάθε αιολικό σταθμό επισυνάπτεται τεύχος ελέγχου συμβατότητας με το ΕΠΧΣΑΑ για τις ΑΠΕ. Είναι δε άνευ σημασίας το γεγονός ότι η συνολική ισχύς των αιολικών σταθμών, που προκύπτει από τις επιμέρους άδειες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, είναι μικρότερη από την αναφερομένη στην απόφαση αυτή, εφ΄ όσον είναι δυνατή και μετά την έκδοσή της, η χορήγηση αδειών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και για τις υπόλοιπες θέσεις, που προτείνονται προς εγκατάσταση αιολικών σταθμών.

Λόγοι ακυρώσεως, με τους οποίους προβάλλονται πλημμέλειες της προσβαλλομένης πράξεως σε σχέση με επίλυση ζητημάτων χωροταξικού σχεδιασμού και βλάβης οικοσυστημάτων και τοπίου στους χώρους υποδοχής των επιμέρους δραστηριοτήτων, που εντάσσονται στο επενδυτικό σχέδιο, απορρίπτονται ως στηριζόμενοι σε εσφαλμένη εκδοχή ως προς την έννοια των εφαρμοστέων διατάξεων.

Σοφία Ε. Παυλάκη, Δικηγόρος
sofiap@nb.org

______________________________________

dasarxeio.com

.

* Βλ. ΣτΕ Ολ 528/2015 σε περιοδικό Περιβάλλον & Δίκαιο, τεύχος 1/2015, σελ. 78.

ΚατηγορίεςΑ.Π.Ε.

Tags: Αιολικά πάρκα, Ανεμογεννήτριες, Κρήτη, Νομολογία, Συμβούλιο της Επικρατείας, Σοφία Παυλάκη