Η υπ΄ αριθ. 3369/2014 απόφαση του Ε΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας εξεδόθη επί αιτήσεως ακυρώσεως του πδ της 5.2-4.3.2008 «Κατάργηση και τροποποίηση του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου του οικισμού Νέας Αλμυρής περιοχή Κόκκινη Σπηλιά – Λεσκούκι Δήμου Σαρωνικού Ν. Κορινθίας και τροποποίηση όρων δόμησης» (ΑΑΠ 88/4.3.2008), δυνάμει του οποίου: α) καταργήθηκε τμήμα του ρυμοτομικού σχεδίου του ανωτέρω οικισμού, το οποίο είχε εγκριθεί με την υπ΄ αριθ. 27602/5/22.7.1969 απόφαση του Νομάρχη Κορινθίας (Δ΄ 144) και β) τροποποιήθηκε το μη καταργηθέν τμήμα του σχεδίου και συμπληρώθηκαν οι όροι δόμησης αυτού.
Η υπόθεση εκρίθη βάσει του νομοθετικού καθεστώτος που ίσχυε πριν την τροποποίηση του ν. 998/1979 με τον ν. 4280/2014, δεδομένου ότι κατά το στάδιο που η εν λόγω δίκη ήταν εκκρεμής δεν είχε ακόμα ψηφιστεί ο ν. 4280/2014. Λαμβανομένου επομένως υπ΄ όψη ότι οι δικαστικές υποθέσεις επί αιτήσεων ακυρώσεως διέπονται πάντοτε από το νομοθετικό πλαίσιο που ίσχυε κατά τον χρόνο εκδόσεως της προσβαλλομένης πράξεως, γίνεται εν προκειμένω δεκτό ότι η εξεταζομένη υπόθεση διέπεται από το νομοθετικό πλαίσιο που ίσχυε προ του ν. 4280/2014 και των σημαντικών αλλαγών που επέφερε όσον αφορά τις διατάξεις που την αφορούν.
Το Δικαστήριο έκρινε εν προκειμένω ότι η επιβαλλομένη από το Σύνταγμα προστασία των δασών και δασικών εκτάσεων της χώρας έχει την έννοια της προστασίας των δασικών οικοσυστημάτων ως έχουν. Ένταξη δασικού οικοσυστήματος σε οικιστική περιοχή αποκλείεται, έστω και αν γίνεται υπό τη μορφή δημιουργίας κοινοχρήστων χώρων που διατηρούν τον δασικό τους χαρακτήρα, η δε διάταξη της παρ. 2α΄ του άρθρου 49 του ν. 998/1979, ερμηνευομένη κατά τρόπο συνάδοντα με το Σύνταγμα, έχει την έννοια ότι επιτρέπει, όλως κατ΄ εξαίρεση, να εντάσσονται στο σχέδιο, χάριν της ενότητας του πολεοδομικού σχεδιασμού, μικρά μόνο τμήματα δασών ή δασικών εκτάσεων, γειτνιάζοντα με οικισμούς ή περιβαλλόμενα από οικισμούς. Στην περίπτωση αυτή, όπως έγινε δεκτό με την απόφαση, οι εντασσόμενοι στο σχέδιο δασικοί θύλακες διατηρούν υποχρεωτικώς αναλλοίωτο τον δασικό τους χαρακτήρα, απαγορεύεται δε ως προς αυτούς κάθε άλλη χρήση πλην της κατά προορισμόν χρήσεως των δασών και κάθε επέμβαση συνεπαγομένη την κατασκευή έργων κοινωφελούς ή κοινοχρήστου χαρακτήρα.
Σύμφωνα με την απόφαση, η πάροδος μακρού χρόνου από την έκδοση αποφάσεως του οικείου νομάρχη περί εντάξεως δασικής εκτάσεως σε εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο οικισμού, δεν εμποδίζει την εν μέρει κατάργηση του σχεδίου αυτού, προκειμένου να παραμείνει εκτός σχεδίου πόλεως τμήμα δάσους, το οποίο είχε μεταβάλει νομικώς μορφή με την απόδοσή του σε οικιστική χρήση κατά παράβαση απαγορευτικών διατάξεων της δασικής νομοθεσίας, εφ΄ όσον μάλιστα ο επιτασσόμενος από το Σύνταγμα δημοσίου συμφέροντος σκοπός προστασίας των δασών μόνο με τον τρόπο αυτόν δύναται να επιτευχθεί. Η ικανοποίηση μάλιστα του επιτακτικού σκοπού δημοσίου συμφέροντος για την προστασία ενός συνταγματικά προστατευομένου εννόμου αγαθού, όπως τα δάση και οι δασικές εκτάσεις, δεν καθίσταται αδρανής και ατελέσφορη στο διηνεκές εκ μόνου του λόγου ότι η Διοίκηση ενέταξε κατά το παρελθόν δασική έκταση ως οικιστική σε σχέδιο πόλεως, λόγω πλάνης και μάλιστα οφειλομένης σε δόλο των διοικουμένων.
Σοφία Ε. Παυλάκη, Δικηγόρος
sofiap@nb.org
___________________________________________
* Βλ. ΣτΕ 3369/2014 (Τμ. Ε΄) σε περιοδικό “Περιβάλλον και Δίκαιο” τ. 1/2015 σ. 63, εκδ. Νομική Βιβλιοθήκη, Αθήνα 2015. Το νομοθετικό πλαίσιο της απόφασης καλύπτει τα άρθρα 24 (§§ 1-5), 117 (§ 3) Συντ., 49 (§ 2α΄) ν. 998/1979 (Α΄ 289), νδ της 17.7-16.8.1923 (= άρθρα 152 §§ 1-2, 6, 154, 160 ΚΒΠΝ – πδ της 14.7.1999, Δ΄ 580) και 152 πδ της 14.7.1999 (ΚΒΠΝ, Δ΄ 580).
.
ΚατηγορίεςΔόμηση - Αυθαίρετα, Δασικά Οικοσυστήματα
Αφήστε μια απάντηση