Συντάκτης: Χαρά Τζαναβάρα
Αφορμή για την εφ’ όλης της ύλης συνέντευξή του στην «Εφ.Συν.» είναι η κοινή υπουργική απόφαση για την παραχώρηση χρήσης αιγιαλού σε νέα τουριστική μονάδα στην Ιο.
Από τη μεριά του υποστηρίζει ότι ήταν υποχρεωμένος να την υπογράψει, δηλώνει ωστόσο πρόθυμος να εξετάσει κάθε σοβαρό επιχείρημα που οδηγεί σε ακύρωση της αρχικής ρύθμισης του 2014.
Αναφέρεται στη διαχείριση των σκουπιδιών και δηλώνει ότι δεν λέει «όχι» στις ΣΔΙΤ, εφόσον όμως εξασφαλίζεται το δημόσιο συμφέρον.
Ξεχωριστό ενδιαφέρον έχει η έκκλησή του προς τους ιδιοκτήτες αυθαιρέτων να σπεύσουν να τα δηλώσουν ώς τις 6 Φεβρουαρίου, αφού θα δοθεί παράταση μέχρι το καλοκαίρι, αλλά θα κοστίζουν ακριβότερα.
Το τελευταίο διάστημα, με αφορμή την απόφαση για το σύνθετο τουριστικό συγκρότημα στην Ιο, βρεθήκατε στο στόχαστρο σκληρής κριτικής και μάλιστα από συντρόφους σας.
Είναι γεγονός. Είναι όμως παραπληροφόρηση από κάποια στελέχη, τα οποία στην ουσία δεν μετέφεραν στο πανελλαδικό συμβούλιο των Οικολόγων Πράσινων την ακριβή εικόνα.
Όταν ανέλαβα το θέμα, κλήθηκε το κόμμα να καταθέσει τις θέσεις του.
Έκανα επίσης συνάντηση με βουλευτές της περιοχής και με την ΕΠΕΚΕΠΕ, την επιτροπή ελέγχου του κυβερνητικού έργου, στην οποία μετέχουν όλοι οι βουλευτές που ασχολούνται με το περιβάλλον και προεδρεύει ο κ. Δημαράς, που προέρχεται και αυτός από τους Οικολόγους-Πράσινους. Δεν υπάρχει λοιπόν θέμα «δεν άκουσα, δεν ήξερα».
Τους έθεσα από την αρχή το θέμα επί της ουσίας: «υπάρχουν νομικοί τρόποι να μην υπογράψουμε μια απόφαση παραχώρησης αιγιαλού ή είναι παρελκόμενη από την Απόφαση Εγκρισης Περιβαλλοντικών όρων, την ΑΕΠΟ, που εκδόθηκε το 2014»; Γιατί αν είναι παρελκόμενη, όπως και η υποχρέωση να δώσουμε ρεύμα, να κάνουμε την οδοποιία και οτιδήποτε άλλο, τότε, αν δεν υπογράφαμε την απόφαση παραχώρησης αιγιαλού, προφανώς η επιχείρηση θα προσέφευγε στη δικαιοσύνη, για να διεκδικήσει από το Δημόσιο αποζημίωση για διαφυγόντα έσοδα. Αυτό το θέμα διερευνήθηκε εξαντλητικά και δεν υπήρξε κανένας νομικός, ούτε των Οικολόγων Πράσινων, που να πει διαφορετική άποψη. Το ερευνήσαμε και για λογαριασμό του κ. Δρίτσα.
Πρέπει να σας πω ότι και εγώ είμαι κατά των σύνθετων τουριστικών καταλυμάτων, όπως οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που ήταν από την αρχή αντίθετοι και είχαν κινητοποιηθεί τότε που δινόταν η μάχη της ΑΕΠΟ.
Τώρα όμως που τους ρώτησα, κανείς δεν μου είπε ότι υπάρχει τρόπος να μην υπογράψουμε την απόφαση. Το ψάξαμε πολύ. Ακόμη και τώρα, αν βρεθεί κάποιος να μας υποδείξει κάποιο άλλο τρόπο, είμαστε πρόθυμοι να το εξετάσουμε.
Το κλειδί όμως είναι να ανακληθεί η ΑΕΠΟ, γιατί η απόφαση παραχώρησης αιγιαλού που υπογράψαμε είναι παρελκόμενη. Να μη λένε όμως ότι είναι θέμα πολιτικής βούλησης, γιατί και εγώ συμφωνώ και υπογράφω με τα δυο μου χέρια να ανακληθεί το χωροταξικό του Σουφλιά και να αλλάξουν όλα.
Επομένως η απόφαση των συντρόφων μου, που λέει να ανακληθεί η υπουργική απόφαση και όχι η ΑΕΠΟ, είναι άδικη, γιατί στοχοποιεί εμένα, τον κ. Δρίτσα και τον κ. Αλεξιάδη, αλλά και τη δουλειά που κάναμε πριν να την υπογράψουμε.
• Ορισμένοι θέτουν και το θέμα του τιμήματος για το τμήμα του αιγιαλού που παραχωρείται.
Είναι μια πράξη εν τοις πράγμασι, που δεν αφορά πώληση, αλλά παραχώρηση χρήσης. Ολα τα παραθαλάσσια ξενοδοχεία έχουν εγκαταστάσεις στον αιγιαλό, που ακολουθούν ορισμένους κανόνες και εναρμονίζονται με την πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ.
Δεν υπάρχουν συρματοπλέγματα, αλλά υπάρχουν υποδομές για τους πελάτες τους, αφήνοντας υποχρεωτικά χώρο, όπως προβλέπει η νομοθεσία, για όσους θέλουν να βάλουν την πετσέτα τους και να κάνουν το μπάνιο τους χωρίς να πληρώσουν.
Αυτή η χρήση δημόσιου αγαθού, όπως είναι ο αιγιαλός, έχει ένα κόστος για τους επιχειρηματίες, που καθορίζεται με διατάξεις που είναι θεσμοθετημένες από χρόνια. Μου κάνει εντύπωση ο θόρυβος, γιατί δεν είναι κάτι καινούργιο.
Αυτό είναι μια οικονομική πράξη και αυτό ουσιαστικά υπογράψαμε με την υπουργική απόφαση, που λέει ακριβώς ότι ο αιγιαλός είναι κοινόχρηστος και προσβάσιμος.
Αν αυτό δεν τηρηθεί, τότε είναι λόγος ανάκλησης της παραχώρησης και σας επαναλαμβάνω ότι αυτό είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ΑΕΠΟ.
• Ωστόσο, κύριε Τσιρώνη, δεν είναι η πρώτη φορά που δέχεστε τα βέλη των Οικολόγων. Αναφέρω ενδεικτικά την κριτική που σας άσκησαν για την απόφασή σας για το κυνήγι.
Είναι πολύ διαφορετική υπόθεση. Στην περίπτωση του κυνηγιού, ορθώς οι Οικολόγοι βγάζουν ανακοίνωση με βάση τις αποφάσεις του συνεδρίου μας.
Ο Τσιρώνης ως Οικολόγος προφανώς προτιμούσε να μην υπάρχει έγκριση κυνηγιού. Το έχω πει και στους κυνηγούς ότι δεν μου αρέσει να κυνηγάνε.
Είναι μια δραστηριότητα που ο άνθρωπος ασκούσε στο παρελθόν, για να εξασφαλίσει την τροφή του, σήμερα όμως δεν έχει αυτή τη σημασία.
Ο υπουργός, όμως, πέρα από τις ιδέες του, είναι υποχρεωμένος να υλοποιεί αποφάσεις που αφορούν ολόκληρο τον ελληνικό λαό.
Δεν είναι υπουργός μόνο των οικολόγων, των αριστερών, αλλά ολόκληρου του ελληνικού λαού.
Το κυνήγι είναι μια δραστηριότητα που αφορά 200-300 χιλιάδες και δεν έχει απαγορευτεί. Η κατάργησή του δεν περιλαμβάνεται στο πρόγραμμα της κυβέρνησης, ούτε στις κυβερνητικές θέσεις των Οικολόγων.
Οι Οικολόγοι έχουμε όμως θέση να περιοριστεί το κυνήγι με απώτερο στόχο να καταργηθεί και αλίμονο αν αναστείλουμε τις πιέσεις.
Χαίρομαι που το κάνουν, όπως και με τις διαδηλώσεις που έγιναν έξω από τη Βουλή την ώρα που συζητούσαμε για τον προϋπολογισμό.
Διεκδικούν καλύτερα μεροκάματα, συνθήκες δουλειάς και εγώ διεκδικώ καλύτερο περιβάλλον, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ως υπουργός δεν θα υπογράφω αποφάσεις που εφαρμόζουν τους ισχύοντες νόμους.
• Σας ρώτησα, γιατί ορισμένοι αναφέρουν ότι υπάρχουν φυγόκεντρες τάσεις στους Οικολόγους Πράσινους. Αναφέρομαι σε φωνές που ζητούν να αποχωρήσετε από την κυβέρνηση.
Είναι γεγονός ότι υπάρχουν στελέχη που από την αρχή δεν ήθελαν να συμμετέχουμε στην κυβέρνηση. Εχουν θέσει τις αντιρρήσεις τους, αλλά μειοψήφησαν.
Η συντριπτική πλειοψηφία ενέκρινε τη συμφωνία συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ, που τηρήθηκε. Κάποιοι όμως επιμένουν στη διαφωνία τους και ζητούν να ανεξαρτητοποιηθούν οι βουλευτές μας.
Θέλω να είμαι σαφής: αν το συνέδριο αποφασίσει να ανεξαρτητοποιηθούμε, εγώ θα παραιτηθώ από τη βουλευτική μου έδρα, γιατί θεωρώ ότι εξασφαλίστηκε από τη συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ και των Οικολόγων, από μια ενιαία προσπάθεια πάνω σε συγκεκριμένο πρόγραμμα που ακολουθείται ευλαβικά, τουλάχιστον στο υπουργείο μας.
• Εχετε ανοίξει όμως και άλλα μέτωπα. Αναφέρομαι στη διαχείριση των σκουπιδιών και ειδικώς στην Περιφέρεια Πελοποννήσου. Σας καταλογίζουν ότι είσαστε αντίθετος με τα ΣΔΙΤ, τις συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.
Να ξεκαθαρίσω ότι δεν αντιδικώ με κανένα. Είμαι υπέρ της συναίνεσης. Πιστεύω ότι η ποικιλία απόψεων, ο διάλογος και η σύνθεση των αντιθέτων είναι η ουσία της οικολογίας και της κοινωνίας.
Για μένα όλες οι απόψεις είναι χρήσιμες. Ερχομαι στο θέμα των σκουπιδιών για να σας πω ότι δεν αντιδικώ με τον κ. Τατούλη.
Αυτός έχει υποχρέωση να λύσει το σοβαρό πρόβλημα και να κάνει την αυτοκριτική του, γιατί έχει οδηγήσει σε ομηρία μια ολόκληρη περιφέρεια. Δεν έχουμε να κάνουμε με την Κρήτη, για παράδειγμα, που έχει βρει λύσεις και διαχειρίζεται τα απορρίμματα.
Η Πελοπόννησος όμως είναι το χειρότερο παράδειγμα και δεν μπορεί να μας εγκαλεί για παρέμβαση. Επιπλέον οι δήμαρχοι δεν έχουν συναινέσει ούτε με τη χωροθέτηση των εγκαταστάσεων, ούτε με τις ποσότητες σκουπιδιών που θα παραδίδουν στο σύστημα.
Μιλάμε για ένα έργο που εν πολλοίς βρίσκεται στον αέρα, γι’ αυτό καλέσαμε τους δήμους να υποβάλουν προγράμματα και να πάμε σε διαπραγμάτευση με τον εργολάβο.
Δεν έχουμε ιδεοληψία εναντίον των ΣΔΙΤ, βάζουμε όμως συγκεκριμένες προϋποθέσεις για να προχωρήσουν τα έργα με βάση το δημόσιο συμφέρον.
Το πρώτο είναι η διάρκεια της σύμβασης. Πιστεύουμε ότι είναι πολλά τα 28 χρόνια και πρέπει να περιοριστούν στην περίοδο απόσβεσης του έργου συν ένα εύλογο κέρδος.
Δεύτερον, η εγγυημένη ποσότητα πρέπει να είναι κλιμακωτή, μεγαλύτερη στην αρχή, για να στηριχθεί το έργο και να μειώνεται στην πορεία με ενίσχυση της ανακύκλωσης.
Τρίτον, η τιμή. Στην περίπτωση της Πελοποννήσου ισχυρίζονται ότι είναι περίπου 60 ευρώ τον τόνο, αλλά η ίδια η εταιρεία έχει ζητήσει περίπου 80 ευρώ για τους πρώτους 150.000 τόνους και 35 ευρώ για τις επιπλέον ποσότητες.
Το 60 ευρώ δεν είναι το πραγματικό ποσό, αλλά το μεσοσταθμικό για τους 200.000 τόνους. Οι πραγματικές ποσότητες υπολογίζονται σε 130-150 χιλιάδες τόνους και θα πληρωθούν με περίπου 80 ευρώ. Είναι στοιχεία που και οι δήμαρχοι τα έμαθαν τώρα.
Υπάρχει και άλλο ένα θέμα που έχει σημασία. Ζητάμε να συνυπολογίζονται στις ποσότητες των σκουπιδιών και τα προϊόντα που ανακτούν οι δήμοι με προγράμματα διαλογής στην πηγή, τα οποία θα διαχειρίζονται μαζί με τους ανάδοχους με ειδική συμφωνία.
Είναι το κλειδί, για να προχωρήσουν οι δήμαρχοι και εμείς δεν έχουμε καμία αντίρρηση. Στην Ηλεία υπάρχει συμφωνία για την χωροθέτηση στην Τριανταφυλλιά, αλλά είναι μεγάλες οι προβλεπόμενες ποσότητες των σκουπιδιών. Αν αντιμετωπιστεί η υπερδιαστασιολόγηση, το έργο μπορεί να προχωρήσει, γιατί είναι καλή η οικονομική προσφορά.
Αυτή είναι η στρατηγική μας, σε συνδυασμό με διαλογή στην πηγή και ανακύκλωση με τα λεγόμενα «πράσινα σημεία», για να μειωθεί ο όγκος των σκουπιδιών και να έχει κίνητρο ο πολίτης να συμμετέχει. Είναι θέματα, για τα οποία δεν έχουν αντίρρηση ούτε οι επιχειρηματίες.
«Θα δείτε και κατεδαφίσεις αυθαιρέτων με τον νέο νόμο»
«Παράταση θα δοθεί μέχρι να ψηφιστεί ο νέος νόμος, που υπολογίζουμε να γίνει ώς το καλοκαίρι» δηλώνει ο Γιάννης Τσιρώνης για τα αυθαίρετα, με δεδομένο ότι η προθεσμία λήγει στις 6 Φεβρουαρίου.
Στέλνει όμως καθαρό μήνυμα, λέγοντας: «Συνιστώ σε όλους τους ενδιαφερόμενους να σπεύσουν να υποβάλουν δηλώσεις, γιατί μετά από αυτή την προθεσμία θα πληρώσουν περισσότερα και μάλιστα κλιμακωτά. Θα υπάρχει δυνατότητα ρύθμισης και μετά την προθεσμία, αλλά αυτό θα έχει επιβάρυνση. Να βιαστούν.
»Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν ιδιοκτήτες που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα και γι’ αυτό δεν έχουν υποβάλει ώς τώρα δήλωση. Γι’ αυτό θα κοιτάξουμε μαζί με το υπουργείο Οικονομικών να βρούμε τρόπο και να δώσουμε μια έκπτωση σε αυτούς που αποδεδειγμένα έχουν οικονομικές δυσκολίες. Αλλά αυτοί που μπορούν λέω να μη φαντάζονται ότι ο Φεβρουάριος θα είναι ευνοϊκότερος.
»Θα ήθελα να σας πω ότι το νέο νομοθετικό πλαίσιο είναι σχεδόν έτοιμο και τα πράγματα για τα αυθαίρετα θα είναι πολύ πιο δύσκολα. Θα συνδεθούν με την ηλεκτρονική “ταυτότητα” ακινήτου και δεν θα μπορούν να ξεφύγουν οι πολεοδομικές παρανομίες. Εκεί θα δείτε και κατεδαφίσεις».
• Το έχουμε ακούσει πολλές φορές, ξεκινά το μέτρο, αλλά γρήγορα εγκαταλείπεται λόγω των κοινωνικών αντιδράσεων.
Θα εκπλαγούν όσοι νομίζουν ότι θα συνεχίσουν να παρανομούν. Ο καινούργιος νόμος θα είναι αυστηρότερος, θα θεσπίζει περιβαλλοντικά και χωροταξικά κριτήρια.
Θα είναι ελαστικότερος σε μικρές κτιριοδομικές αμέλειες, όπως η κατασκευή μιας εσωτερικής σκάλας σε άλλη θέση, αλλά θα είναι αμείλικτος σε κτίρια που παραβιάζουν τους κανόνες δόμησης και επιβαρύνουν το περιβάλλον.
• Οι κατεδαφίσεις συνδέονται και με τους δασικούς χάρτες, που είναι άλλη μια πονεμένη ιστορία. Θα προχωρήσουν;
Εχουμε ετοιμάσει τέσσερα νομοσχέδια που αφορούν την προστασία του περιβάλλοντος και θα δοθούν σύντομα στη δημοσιότητα, για να γίνει διάλογος.
Το πρώτο αφορά τους δασικούς χάρτες. Θα ξεκαθαρίζει το ποιος συντάσσει τον δασικό χάρτη, γιατί με το σημερινό καθεστώς αυτό γίνεται από τον μελετητή και επικυρώνεται από τη δασική υπηρεσία.
Θα πάμε σε ένα στάδιο και η ευθύνη θα ανατεθεί στα δασαρχεία, με τη βοήθεια του μελετητή αν χρειαστεί, για να επιταχύνουμε τη διαδικασία. Στην Αττική είμαστε έτοιμοι και πιστεύω ότι σε λίγους μήνες θα έχουμε έτοιμους χάρτες.
• Πού κολλάει η διαδικασία και -παρά τις αλλαγές που έγιναν το 2009- δεν έχουμε ακόμη ξεκαθαρίσει με τα δασικά;
Στον παλιό νόμο είχαμε διαδοχική διαδικασία θεώρησης. Είχαμε πρόβλημα με τα υπόβαθρα, είχε άλλα ο μελετητής και άλλα το δασαρχείο.
Λύνουμε το θέμα με τα όρια του σχεδίου πόλεως και τις αντιρρήσεις. Η κήρυξη θα γίνεται αυτόματα στις περιοχές που δεν υπάρχουν αντιρρήσεις και θα μείνουν κάποιες «κίτρινες» ζώνες που θα εξεταστούν από την επιτροπή αντιρρήσεων ή τη Δικαιοσύνη.
Από αυτή τη διαδικασία θα προκύψει το θέμα με τους οργανωμένους οικισμούς που δεν έχουν ενταχθεί στο σχέδιο και βρίσκονται σε περιοχές που χαρακτηρίζονται δασικές.
Θα χρειαστεί να πάρουμε τότε μια γενναία πολιτική απόφαση. Θα δούμε εάν κάποιες θα αποχαρακτηριστούν, όπως έγινε στο Γαλάτσι και τη Γλυφάδα, με κάποια ισοδύναμα για να αποκατασταθεί το περιβάλλον.
Σε περιπτώσεις όπου το δασικό τμήμα πέσει πάνω σε οικοδομές, θα κατεδαφιστούν. Με τον δασικό χάρτη δεν θα μπορέσει να χτίσει πια κανείς μέσα στο δάσος.
Το δεύτερο νομοσχέδιο αφορά τους δασικούς συνεταιρισμούς. Είναι ένα ανεκμετάλλευτο κεφάλαιο. Φανταστείτε ότι η Λιθουανία, που έχει τη μισή δασοκάλυψη σε σχέση με την Ελλάδα, εξασφαλίζει από αυτόν τον τομέα το 2% του ΑΕΠ και εμείς μόλις που περνάμε το 0%!
Θα συνδυαστεί με τις αλλαγές με το τρίτο νομοσχέδιο με τις μεταβολές στον νόμο για τη βιοποικιλότητα και την εισαγωγή του όρου της αστυνόμευσης της φύσης και τη δημιουργία μηχανισμών ελέγχου των μέτρων προστασίας με την ευθύνη των δασαρχείων.
Το 27% της επιφάνειας της Ελλάδας έχει ενταχθεί στο δίκτυο NATURA, αλλά δεν έχουμε καταφέρει να προσελκύσουμε επισκέπτες σε αυτούς τους ιδιαίτερους χώρους, ακόμη και σε αυτούς που βρίσκονται δίπλα σε τουριστικούς προορισμούς, για να βοηθήσουν στην ανάπτυξη μιας περιοχής.
Με αυτά τα μέτρα θα εξασφαλιστεί για πάντα η βιωσιμότητα των φορέων διαχείρισης.
Το τέταρτο νομοσχέδιο αφορά την αδειοδότηση της καλλιέργειας γενετικά τροποποιημένων οργανισμών με βάση την κοινοτική οδηγία.
Δεν θα πούμε «απαγορεύεται», γιατί δεν το επιτρέπει η οδηγία, αλλά θα το κάνουμε μέσα από τις αυστηρές προδιαγραφές που προβλέπει, με τις οποίες δεν θα βρεθεί κομμάτι της ελληνικής γης για τέτοιες καλλιέργειες.
Ολόκληρη η συνέντευξη του Γιάννη Τσιρώνη στην Χαρά Τζαναβάρα στην «Εφημερίδα των Συντακτών» που κυκλοφορεί σήμερα, Δευτέρα 11 Ιανουαρίου.
Πηγή: efsyn.gr
ΚατηγορίεςΔιάφορα
Αφήστε μια απάντηση