Της Αναστασίας Καρυπίδου 
ΑΠΕ-ΜΠΕ

Κάποιοι το ξέρουν Βόρας, κάποιοι άλλοι ως Καϊμακτσαλάν ή αλλιώς Καϊμάκι! Όπως και να το γνωρίζεις, η κορυφή του τρίτου ψηλότερου βουνού της Ελλάδας -μετά τον Όλυμπο και τον Σμόλικα- χαρακτηρίζεται ως γη “απαλή σαν κρέμα”, λόγω του πυκνού χιονιού που καλύπτει τα ήρεμα αλπικά διάσελα τις περισσότερες μέρες του χρόνου.

Το όρος Βόρας, υψώνεται περήφανα στα βόρεια του νομού Πέλλας. Στα δυτικά εισέρχεται στο νομό Φλώρινας, στα ανατολικά ενώνεται με την Τζένα και το Πίνοβο, στα βόρεια συνεχίζει προς την ΠΓΔμ και στα νότια συναντά τους κάμπους της Αλμωπίας.

Η κορυφή του βουνού φτάνει στα 2.524 μέτρα, εκεί όπου βρίσκεται το γραφικό εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία και είναι αφιερωμένο στη μνήμη των πεσόντων της νίκης των Σέρβων έναντι των Βουλγάρων σε μία από τις πιο αιματηρές μάχες του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Στο σημείο αυτό η θέα αφήνει άφωνους τους επισκέπτες, καθώς η ματιά “αγκαλιάζει” σχεδόν όλη τη μακεδονική γη. Στην είσοδο του υπάρχει μία μαρμάρινη επιγραφή, που στα κυριλλικά αναφέρει: “Η εκκλησία είναι αφιερωμένη στα λιοντάρια που έβαλαν το στήθος τους στο κατώφλι της ελευθερίας”. Οι Σέρβοι είχαν επιχειρήσει να καταλάβουν την κορυφή, όμως επειδή το μέρος δεν είχε σημεία κάλυψης έχασαν από τις βουλγάρικες δυνάμεις, που το υπερασπίζονταν, περισσότερους από 3.000 επίλεκτους στρατιώτες τους. Τα οστά των μαχητών βρίσκονται σε ένα υπόγειο οστεοφυλάκιο, σε απόσταση εκατό μέτρων από το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία, και το οποίο είναι ορατό μόνο το καλοκαίρι, όταν λιώνουν τα πυκνά χιόνια που καλύπτουν την περιοχή.

Το ορθόδοξο εκκλησάκι χτίστηκε αρχικά με τρούλο, όμοιο με τον τρούλο της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη, όμως λόγω των ισχυρών χιονοπτώσεων που σημειώνονται στην περιοχή, η Αρχιτεκτονική Σχολή του Βελιγραδίου -με μελέτη της- πρότεινε να τοποθετηθεί μία πρόσθετη γοτθικού ρυθμού οροφή, αυτή που παραμένει έως και σήμερα. Στον προαύλιο χώρο, τα κολονάκια είναι χτισμένα με οβίδες, για την περίφραξή του χρησιμοποιήθηκε το αγκαθωτό συρματόπλεγμα που είχαν οι στρατιώτες για να παρεμποδίσουν την εχθρική επέλαση, ενώ το εσωτερικό δάπεδο της εκκλησίας είναι φτιαγμένο από κάλυκες πυροβόλων όπλων, σε σχήμα σταυρού. Στο εσωτερικό της εκκλησίας υπάρχει και ένας μαρμάρινος αμφορέας ο οποίος γράφει: “Εδώ στην κορυφή του Καϊμακτσαλάν, μέσα σε αυτόν τον αμφορέα, βρίσκεται η χρυσή καρδιά ενός φίλου των Σέρβων, του Ελβετού Ράιτ”. Το χειμώνα, λόγω του ύψους του χιονιού και γενικά των αντίξοων καιρικών συνθηκών, οι επισκέπτες του χιονοδρομικού κέντρου Καϊμακτσαλάν μπορούν να μεταβούν στο εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία, το οποίο είναι χτισμένο μισό στο ελληνικό έδαφος και μισό σε εκείνο της ΠΓΔμ, και να ανάψουν ένα κερί, είτε με τα ειδικά ερπυστριοφόρα οχήματα, είτε με τα snowmobiles. Όπως και να έχει, με όποιον τρόπο και αν ανέβει ο επισκέπτης στην κορυφή των 2.524 μ. του Καϊμακτσαλάν η θέα τον αποζημιώνει και δημιουργείται η αίσθηση πως αν σηκώσεις το χέρι μπορείς να αγγίξεις τον γαλανό ουρανό.

Η άνοιξη αργεί να φτάσει….

Στο όρος Βόρας τα σημάδια της άνοιξης αργούν να φανούν. Το χιονοδρομικό κέντρο ξεκινά τη λειτουργία του από τις αρχές Δεκεμβρίου και παραμένει ανοιχτό μέχρι τις αρχές του μάη, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στους λάτρεις των χειμερινών σπορ να απολαύσουν όσο το δυνατόν περισσότερο το όμορφο βουνό.

Το χιονοδρομικό κέντρο του Καϊμακτσαλάν βρίσκεται στην τοποθεσία μετερίζι και φημίζεται για την ποιότητα του χιονιού του. Το κέντρο διαθέτει 14 συνολικά πίστες, συνολικού μήκους 11 χλμ, διαφόρων επιπέδων δυσκολίας.

.

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ
[τεύχος 56, 4 Δεκεμβρίου 2016] – Εβδομαδιαία έκδοση του Αθηναϊκού & Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων

ΚατηγορίεςΔιάφορα

Tags: Βόρας, Βουνά της Ελλάδας, Καϊμακτσαλάν, Ορεινός τουρισμός, Ορεινές περιοχές, Πέλλα, Φλώρινα, Χειμερινά σπορ, Χιονοδρομικά κέντρα