Πριν ένα περίπου μήνα (5 Ιούνη 2017) ξεκίνησε για το μακρύ ταξίδι ένας αληθινός δάσκαλος. Ο κος Καϊλίδης Δημήτρης, καθηγητής του ΑΠΘ  στη Σχολή Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος.

Το 40ήμερο μνημόσυνο του θα γίνει την Κυριακή 9 Ιούλη 09.30 π.μ. στον Ιερό Ναό Αγίων Αποστόλων Πεύκων (Ρετζίκι).

Δεν έχασε ποτέ το επιστημονικό του κύρος χωρίς να το “παίζει” καθηγητής, την παιδικότητα και τον αυθορμητισμό του.

Ήταν το “λαϊκό παιδί της Τούμπας” όπως αυτοαποκαλούνταν, αλλά και ο δάσκαλος, που δίδασκε και μετάδιδε πολύ απλά, δύσκολες γνώσεις.

Θα μείνει στο νου και την καρδιά μας, όσο μπορούμε να αγναντεύουμε ανατολές και λιογέρματα.

Καλό του ταξίδι και καλή δύναμη στη σύζυγο Αικατερίνη Μάνεση, την κόρη του Λιάνα, το γαμπρό του Δαβίδ και τα 4 εγγόνια του.

Αντώνης Ραλλάτος 

————■————

ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΕΡΓΟ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Σ. ΚΑΪΛΙΔΗ

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 8 Ιουανουαρίου 1924.

Μεγάλωσε στην Τούμπα Θεσσαλονίκης από πατέρα πρόσφυγα της Μικράς Ασίας και μητέρα από τη Θεσσαλονίκη. Εκεί φοίτησε στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο (Λύκειο).

Το έτος 1945, ύστερα από εισαγωγικές εξετάσεις, έγινε φοιτητής της Φυσικομαθηματικής Σχολής, το δε επόμενο έτος  1946 μεταγράφηκε στο Δασολογικό Τμήμα της τότε Γεωπονικής και  Δασολογικής Σχολής. Πήρε το πτυχίο της Δασολογίας τον Ιούνιο του έτους 1953.

Εργάσθηκε στη Δασική  Υπηρεσία του Υπουργείου  Γεωργίας από τον Αύγουστο 1953 ως τον Αύγουστο 1956. Εργάστηκε στο Υπουργείο Γεωργίας, ως έκτακτος Δασολόγος στο Δασαρχείο Κοζάνης, στα Ορεινά Υδρονομικά Έργα.

Στη συνέχεια, τον Αύγουστο 1956, με υποτροφία του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών, μετέβη στις Η.Π.Α., όπου έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα στις 17-6-1959 (Doctor of Philosophy-Ph.D.) από το Πανεπιστήμιο της Πολιτείας του Michigan, ύστερα από δοκιμασία και επιτυχείς εξετάσεις σε 21 μαθήματα, όπου διακρίθηκε με υψηλή βαθμολογία.

Από το έτος 1959 μέχρι το 1971, 12 χρόνια, εργάστηκε ως ερευνητής στο Ινστιτούτο Δασικών Ερευνών Αθηνών και μετά στο αντίστοιχο της Θεσσαλονίκης.

Το έτος  1962 έγινε Υφηγητής Υλωρικής (προστασία δασών) και τον Ιανουάριο του έτους 1966 τακτικός καθηγητής της Υλωρικής στη  Γεωπονική  και  Δασολογική   Σχολή  του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου εδίδαξε επί 30 περίπου χρόνια. Του δόθηκε η ευκαιρία να οργανώσει το Εργαστήριο της Υλωρικής, για την αποτελεσματικότερη κατάρτιση των φοιτητών και την αναβάθμιση της έρευνας στον τομέα της Υλωρικής.  Ασχολήθηκε με θέματα προστασίας δασών.

Το έτος 1964 εκδίδει τα δύο πρώτα του βιβλία, τη “Δασική Εντομολογία”, το οποίο σχετίζεται με την ελληνική πραγματικότητα και αναφέρεται πρώτος στα βασικότερα έντομα που προσβάλλουν τα δάση της Ελλάδος και την “Υλωρική”.

Ακολουθούν πλήθος βιβλίων (19) τα οποία καλύπτουν ολόκληρο το αντικείμενο της Υλωρικής και γενικότερα της Προστασίας του Περιβάλλοντος. Ειδικότερα, αυτά έχουν σχέση με την Δασική Παθολογία, τις Ασθένειες των Δασών και των Πάρκων, τις Δασικές Πυρκαγιές, τη Ρύπανση και Χημεία του Φυσικού Περιβάλλοντος.

Τα Βιβλία του:

1. Υλωρική (Προστασία Δασών), σελ. 255, 1964, Θεσσαλονίκη
2. Δασική Εντομολογία, Έκδοση Πρώτη, σελ. 422, Εικ. 159, 1964, Θεσσαλονίκη
3. Θηραματική και Ιχθυοπονία Ορεινών  Υδάτων,  σελ.  230, 1970, Θεσσαλονίκη
4. Δασική Παθολογία, Έκδοση Πρώτη, σελ.  715, Εικ.145, 1975, Θεσσαλονίκη
5. Δασική Εντομολογία, Έκδοση Δεύτερη, σελ. 690, Εικ.343, 1977, Θεσσαλονίκη
6. Δασικές Πυρκαγιές, Έκδοση  Πρώτη , σελ. 397, 1979, Θεσσαλονίκη
7. Δασικές Πυρκαγιές, Έκδοση Δεύτερη, σελ. 421, Εικ.154, 1981, Θεσσαλονίκη
8. Δασική Παθολογία, Έκδοση Δεύτερη, σελ. 545, Εικ.203, 1985, Θεσσαλονίκη
9. Ρύπανση Φυσικού Περιβάλλοντος, Έκδοση Πρώτη, σελ.  196, Εικ.32, 1985, Θεσσαλονίκη
10. Ασθένειες Δέντρων, Δασών και Πάρκων, Έκδοση Πρώτη, σελ.  410, 1986, Θεσσαλονίκη
11. Δασική Εντομολογία, Έκδοση Τρίτη, σελ . 397, Εικ.295, 1986, Θεσσαλονίκη
12. Ασθένειες Δέντρων, Δασών και Πάρκων, Έκδοση Δεύτερη, σελ.  460, 1988, Θεσσαλονίκη
13. Δασικές Πυρκαγιές, Έκδοση  Τρίτη, σελ. 510, Εικ.167, 1990, Θεσσαλονίκη
14. Ασθένειες Δέντρων, Δασών και Πάρκων, Έκδοση Τρίτη, σελ.   560, Εικ. 152, 1990, Εκδόσεις  Κ. Χριστοδουλίδης, Θεσσαλονίκη
15. Ρύπανση Φυσικού Περιβάλλοντος, Έκδοση Δεύτερη, σελ. 282, Εικ. 45, 1991. Εκδόσεις  Κ. Χριστοδουλίδης, Θεσσαλονίκη
16. Δασική Εντομολογία και Ζωολογία, Έκδοση Τέταρτη, σελ.536, Εικ. 306+25, 1991, Εκδόσεις Κ.  Χριστοδουλίδης, Θεσσαλονίκη
17. Εντομολογία Δένδρων, Δασών και Πάρκων, σελ. 459, 1994, Εκδόσεις Κ. Χριστοδουλίδης, Θεσσαλονίκη
18. Εχθροί των καλλωπιστικών Δέντρων και Θάμνων, σελ. 331, Εικ. 225, 1996. Εκδόσεις Κ. Χριστοδουλίδης, Θεσσαλονίκη
19. Καλλωπιστικά Δέντρα και Θάμνοι που Φυτεύονται στην Ελλάδα, σελ. 277, 1999. Εκδόσεις Κ. Χριστοδουλίδης,  Θεσσαλονίκη
20. Δασικές πυρκαγιές 1900-2000, σελ. 417, Εκδόσεις Γιαχούδη, Θεσσαλονίκη
21. Ασθένειες Δέντρων, Δασών και Πάρκων, Έκδοση Τετάρτη, σελ. 341, 1990, Εκδόσεις  Κ. Χριστοδουλίδης, Θεσσαλονίκη

Το επιστημονικό του έργο σε ερευνητικό επίπεδο είναι πολύ μεγάλο. Δημοσίευσε περισσότερες από 180 επιστημονικές εργασίες εκ των οποίων, οι 33 είναι δημοσιευμένες σε έγκριτα, ξενόγλωσσα, επιστημονικά περιοδικά της Ευρώπης, κυρίως της Γερμανίας, με περιεχόμενο εντομολογικό στις περισσότερες από αυτές.

Επίσης, έχει δημοσιεύσει σχετικά άρθρα σε εφημερίδες, αρχικά στη “Μακεδονία” Θεσσαλονίκης και περίπου 45 άρθρα στις εφημερίδες των Αθηνών “Βήμα” και “Ελευθεροτυπία”.

Ασχολήθηκε με θέματα προστασίας δασών. Η προσφορά του στο αντικείμενο των δασικών πυρκαγιών είναι επίσης σημαντική με τη συγγραφή πλήθους επιστημονικών εργασιών, οι οποίες είναι δημοσιευμένες σε ελληνικά και ξενόγλωσσα περιοδικά που αναφέρονται στις σημαντικότερες  πυρκαγιές που συνέβησαν στην Ελλάδα και τον υπόλοιπο κόσμο, καθώς και στους τρόπους πρόληψης και κατάσβεσης των δασικών πυρκαγιών.

Το όνομά του αναφέρεται πολλές φορές σε βιβλία και εργασίες σημαντικών επιστημόνων του εξωτερικού (πολλαπλές citations).

Το όνομά του δόθηκε σε νέο στην Διεθνή Βιβλιογραφία έντομο που προσβάλλει τους κώνους της Ελάτης, με το όνομα Ernobius Kailidisi (Coleoptera Anobiidae, Johnshon C.,1975). A review of the palearatic species of the genus Ernobius Thomson. Entomol. Blatter. 71, 65-93.

Συνταξιοδοτήθηκε το Σεπτέμβριο του 1991, όπου το έτος 1992 η Σύγκλητος του Α.Π.Θ. μετά από πρόταση του Τμήματος Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος, του απένειμε ομόφωνα το τίτλο του Ομότιμου Καθηγητή του Α.Π.Θ.

Μετά τη λήξη της πανεπιστημιακής του σταδιοδρομίας συνέχισε τη συγγραφή νέων βιβλίων και εργασιών που προωθούν τη δασολογική επιστήμη και ειδικότερα το αντικείμενο της Υλωρικής, δίνοντας έτσι βάση στους νεότερους να συνεχίσουν το έργο του.

Επίσης, ασχολήθηκε με τη συγγραφή μυθιστορήματος που αναφέρεται στη ζωή του, όπου περιγράφονται η δύσκολη ζωή των προσφύγων στην Ελλάδα μετά την Μικρασιατική Καταστροφή και η τραγωδία των νέων παιδιών στον εμφύλιο πόλεμο.

Υπήρξε μέλος διαφόρων επιστημονικών εταιριών και οργανισμών.

Έλαβε μέρος σε πολλά επιστημονικά συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Ομιλούσε και έγραφε  άριστα την αγγλική γλώσσα, γνώριζε πολύ καλά τη γαλλική και τη γερμανική γλώσσα.

Παντρεμένος με την παιδίατρο Αικατερίνη Μάνεση έχουν μια κόρη, γαμπρό και τέσσερα εγγόνια.

Απεβίωσε μετά από μάχη με την επάρατη νόσο στις 4 Ιουνίου 2017, σε ηλικία 94 χρόνων.

.
Δημοσιεύτηκε στο dasarxeio.com | 06.07.2017

ΚατηγορίεςΔασική Έρευνα

Tags: ΑΠΘ, Αντώνης Ραλλάτος, Δασικές Πυρκαγιές, Δασική Παθολογία, Δασική εντομολογία, Δημήτρης Καϊλίδης, Σχολής Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος, Τμήμα Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος