Την παραίτησή της από το ΔΣ της Πανελλήνιας Ένωσης Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων (ΠΕΔΔΥ) γνωστοποίησε τη Δευτέρα, 5 Φεβρουαρίου, η Νατάσα Βαρουχάκη, στέλνοντας την ακόλουθη επιστολή:
Αγαπητά μέλη του ΔΣ της ΠΕΔΔΥ,
Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι,
Σας γνωστοποιώ την απόφασή μου να παραιτηθώ από μέλος του ΔΣ της ΠΕΔΔΥ. Πρόκειται για μια απόφαση που από καιρό έχω πάρει και έχει τεθεί στη σχετική και πάντα συλλογική βάσανο με τα μέλη που απαρτίζουν την παράταξή μας, την Αυτόνομη Δημοκρατική Συνεργασία Δασολόγων.
Μετά από 4,5 χρόνια στο ΔΣ της Ένωσης, ένας κύκλος κλείνει. Ήδη από τον Αύγουστο του 2015 ως διορισμένο μέλος στο ΔΣ της ΕΚΧΑ ΑΕ, πίστευα και πιστεύω ότι υπάρχει –ηθικά τουλάχιστον- ασυμβίβαστο ανάμεσα στις δύο ιδιότητες, αυτής του συνδικαλιστή κι αυτής του διορισμένου σε πολιτική θέση στη διοίκηση ενός δημόσιου φορέα. Ωστόσο η ψήφος και η βούληση των συναδέλφων και φίλων της παράταξης με έφερε και πάλι στο ΔΣ της ΠΕΔΔΥ και προσπάθησα να τιμήσω την ψήφο αυτή. Όμως ο πρόσφατος διορισμός μου στη θέση της Αντιπροέδρου της ΕΚΧΑ ΑΕ και συνακόλουθα στη θέση της Αναπληρώτριας Γενικής Διευθύντριας με τα σχετικά αυξημένα καθήκοντα με τα οποία έχω επιφορτιστεί, πέραν της δεοντολογικής διάστασης, δεν μου επιτρέπουν αντικειμενικά να κατέχω θέση στο ΔΣ της ΠΕΔΔΥ, καθώς απομακρύνομαι περαιτέρω από τις καθημερινές ανάγκες και αγωνίες των συναδέλφων στις Δασικές Υπηρεσίες.
Πιστεύοντας ότι μέχρι σήμερα αξιοποίησα την συγκεκριμένη θέση στο ΔΣ της τέως ΕΚΧΑ ΑΕ για την προώθηση των πέραν πάσης αμφιβολίας δίκαιων αιτημάτων του κλάδου μας στον πολύπαθο τομέα των Δασικών Χαρτών, είμαι περήφανη στο βαθμό που συνετέλεσα κι εγώ με τις μικρές μου δυνάμεις (μαζί με τους συναδέλφους στην Κεντρική και τις Περιφερειακές Υπηρεσίας) στην επαναφορά της αρμοδιότητας στις δασικές υπηρεσίες και στην ανάρτηση και κύρωση δασικών χαρτών στο ένα τρίτο της χώρας, μετά από 20 χρόνια αδράνειας και επικίνδυνων για τον κλάδο μας, αποφάσεων (πχ ν. 4164/13 με εκχώρηση όλων των αρμοδιοτήτων στην ΕΚΧΑ ΑΕ, οργανόγραμμα ΥΠΕΚΑ του 2013 με απομάκρυνση των δασικών χαρτών από την Γεν. Δ/νση Δασών κλπ).
Το κόστος όμως για την επίτευξη των παραπάνω ήταν μεγάλο και δυσβάσταχτο, με μεγάλες υποχωρήσεις τόσο ως προς τη δασική προστασία όσο και ως προς τα εργασιακά δικαιώματα. Από τη μία πλευρά, υπήρξαν πολιτικές αποφάσεις που είτε κινούνται στα όρια, είτε εντελώς εκτός ορίων των συνταγματικών προβλέψεων. Κι από την άλλη, οι δασικοί χάρτες αναρτήθηκαν κυριολεκτικά με τον ιδρώτα των συναδέλφων τόσο της κεντρικής όσο και των περιφερειακών υπηρεσιών, που εργάστηκαν με ρυθμούς εξοντωτικούς, χωρίς ωράριο, χωρίς αμοιβή και πολλές φορές χωρίς καν την ηθική αναγνώριση.
Ο συνδικαλιστικός αγώνας για βελτίωση των εργασιακών συνθηκών των εργαζομένων και την αποκατάσταση των «μνημονιακών απωλειών», την αναδιάταξη και την ενδυνάμωση της Δασικής Υπηρεσίας, τη στελέχωσή της ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί στον κοινωνικό της ρόλο και βέβαια τη διαμόρφωση μιας άλλης δασικής πολιτικής για τις ανάγκες των πολλών πέρα και αντίθετα από τη σημερινή νεοφιλελεύθερη ατζέντα, που θέλει το κράτος και κάθε επιμέρους πολιτική να ασκείται προς όφελος των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων, δεν έχει τελειώσει.
Και σε αυτόν τον αγώνα θα είμαι πάντα παρούσα.
Αθήνα, 5 Φλεβάρη 2018
Νατάσα Βαρουχάκη
.
.
.
ΚατηγορίεςΕπικαιρότητα
Με καθυστέρηση έγινε, νομίζω. Απο την ημέρα του διορισμού στην ΕΚΧΑ Α.Ε. έπρεπε να είχε παραιτηθεί. Γιατί τόσο χρόνο δεν υπέβαλε την παραίτηση η Κα. Βαρουχάκη;;;;;;;;;;;;;;;; Τα περί ηθικού ζητήματος σήμερα τέθηκε ενώ μέχρι σήμερα περί τα τρία χρόνια δεν υπήρχε;;;;;;;;;;;;;;; Γιατί;;;;;;;;;;;;;;;
Αγαπητέ συνάδελφε, όπως γράφω στο κείμενο της παραίτησης, η απόφαση να παραιτηθώ τώρα κι όχι νωρίτερα ήταν συλλογική. Εννοώ ήταν απόφαση της παράταξης που εκπροσωπούσα. Και αυτή η απόφαση είχε να κάνει και με τις διαθεσιμότητες εκ μέρους της παράταξης για την αντικατάστασή μου.
Απολύτως δεκτή η κριτική πάντως. Θα την έστρεφες, ωστόσο, και κατά συνδικαλιστών που είχαν πολιτικές θέσεις στο παρελθόν;
Βεβαίως, ισχύει πρώτα απο εμένα και για τον καθ’ενα, χωρίς καμία διάκριση.
Εχουμε χρέος να βάζουμε πρώτα τις αξίες και μετά τα υποτιθέμενα συμφέροντα, όπως κάναμε μέχρι σήμερα. Μόνο με τις αξίες θα πάμε μπροστά. Τα λεγόμενα συμφέροντα που διακατέχουν τον άνθρωπο χθές και σήμερα είναι αμφιλεγόμενα και αυτά μας φέρανε την κρίση που ζούμε. Οι αξίες δημιουργούν ανάπτυξη και ευημερία σε όλα τα επίπεδα σε μιά κοινωνία, αλλά με μάχες και δυσκολίες τεράστιες.
Είναι η απόψή μου.
Ευχαριστώ για την απάντηση, συναδέλφησα.