Σχήμα. Υφιστάμενη έως το 2019 και προβλεπόμενη μείωση των αδειών θήρας.
Του Δρος Χρήστου Σώκου
Η οικονομική κρίση οδήγησε στη ή επέτεινε τη μη έκδοση άδειας από περίπου 50.000 κυνηγούς την 5ετία 2010-2014, όπου από 230.000 οι άδειες μειώθηκαν σε 180.000 περίπου. Φέτος, οι άδειες (σε συλλόγους και δασαρχεία) αναμένεται να πέσουν κάτω από τις 170.000.
Η σταθερή, αλλά και επιταχυνόμενη, κάποιες χρονιές, εγκατάλειψη της δραστηριότητας δείχνει ότι οι αιτίες είναι περισσότερες από μία.
Η σταθερή, συνεχόμενη μείωση οφείλεται σε κοινωνικές αιτίες, οι κυνηγοί γηράσκουν και οι νέοι μειώνονται από τη μείωση των γεννήσεων και τη φυγή στο εξωτερικό, αλλά και αυτοί που γεννιόνται δε γίνονται κυνηγοί, ιδίως στα αστικά κέντρα, όπου έχει εγκλειστεί μεγάλο μέρος του πληθυσμού.
Επίσης οφείλεται στην απουσία μέριμνας για την προσέλκυση των εφήβων και γενικά των πολιτών να ασχοληθούν με τη δραστηριότητα. Η αρνητική προπαγάνδα υφίσταται από τα σχολεία. Προγράμματα για την προσέλκυση των νέων μηδαμινά και τα σκοπευτήρια λιγοστά. H άδεια θήρας επιτρέπεται σε μεγάλη ηλικία – όταν ο νέος έχει εντρυφήσει στο play-station και έχει αναπτύξει πλέον άλλη ιδιοσυγκρασία, αυτήν του «δωματίου».
Επιπρόσθετα, η μικρή προσφορά κυνηγετικών ευκαιριών επιτείνει το πρόβλημα. Πέρα από τον αγριόχοιρο, λίγα έχουν συμβεί για να βελτιωθεί η προσφερόμενη ποιότητα θήρας. Πολλές άστοχες απαγορεύσεις και κανονισμοί διατηρούνται και η αποτελεσματική διαχείριση του θηράματος είναι περιορισμένη (βλέπε καθολικές απαγορεύσεις στους υγροτόπους, πρόχειρες απελευθερώσεις).
Παράλληλα, η επιταχυνόμενη, ραγδαία μείωση αποδίδεται στην οικονομική δυσπραγία. Οι Έλληνες κυνηγοί δίνουν χρήματα κυρίως για τις μετακινήσεις τους (καύσιμα, αυτοκίνητο) και τα σκυλιά τους και όχι για τη διαχείριση και την αύξηση του θηράματος στον τόπο τους, όπως για παράδειγμα γίνεται στη γειτονική Βουλγαρία, την Ισπανία και σε άλλες χώρες, όπου ο κυνηγός συνδέεται με τον κυνηγότοπό του, τον φροντίζει και δένεται μαζί του και με τη δραστηριότητα της θήρας.
Στην Ελλάδα οι κυνηγοί πτερωτού ξεκινούν και πηγαίνουν μεγάλες αποστάσεις με την ελπίδα να συναντήσουν ικανοποιητικό πληθυσμό του πολυπόθητου, συνήθως μεταναστευτικού, θηράματος. Άρα οι Έλληνες κυνηγοί ήταν στην ουσία ευάλωτοι και απροετοίμαστοι για την οποιαδήποτε αλλαγή συνθηκών. Όταν τα εισοδήματα έπεσαν, ενώ τα καύσιμα και τα διόδια αυξήθηκαν, κόπηκαν και τα φτερά αρκετών ταξιδευτών κυνηγών και το «όπου θέλω πάω» έγινε παγίδα.
Πόσο όμως θα μειωθούν οι άδειες; Πόσοι θα είναι οι κυνηγοί μετά από 10, 20, 30 έτη; Σε αυτά τα δύσκολα ερωτήματα μπορεί να μας βοηθήσει η μελέτη: Η πληθυσμιακή εξέλιξη της Ελλάδας (2015-2050) του Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας, όπως και των επιστημονικών συνεργατών της ΚΟΜΑΘ για την Ηλικία των κυνηγών ως οικονομικός δείκτης ανάπτυξης της θήρας, και άλλες έρευνες δασολόγων και θηραματολόγων. Παράμετροι λοιπόν που καθορίζουν τον αριθμό των κυνηγών είναι:
- Οι γεννήσεις Ελλήνων αγοριών, οι οποίες μειώνονται και θα μειώνονται.
- Το ενδιαφέρον των εφήβων να γίνουν κυνηγοί, το οποίο επίσης θα μειώνεται με τις παρούσες συνθήκες.
- Το ενδιαφέρον των μεγαλυτέρων να γίνουν κυνηγοί, το οποίο και αυτό μειώνεται.
- Η επαναφορά κυνηγών, δηλ που σταμάτησαν το κυνήγι και θα ξαναβγάλουν άδεια, όπου επίσης αναμένεται να είναι μικρή με τις παρούσες συνθήκες.
- Από την άλλη είναι οι αποχωρήσαντες κυνηγοί λόγω γήρατος και θανάτου οι οποίοι θα αυξάνονται, και
- οι λοιποί αποχωρήσαντες στους οποίους οφείλονται οι ραγδαίες μειώσεις, κυρίως λόγω οικονομικών δυσκολιών και απογοήτευσης, όπου θα προκαλούν «λακούβες» στη γραμμική, σταθερή μείωση.
Τα προαναφερθέντα, παρ’ όλο το σχετικό βαθμό αβεβαιότητας, οδηγούν σε κάποιες βεβαιότητες όσον αφορά τις σοβαρές αριθμητικές απώλειες των κυνηγών και ότι μπορεί να συνεπάγεται αυτό για το κυνήγι που ξέραμε. Ο όποιος σχεδιασμός για το κοντινό μέλλον δεν είναι δυνατόν να μη λάβει υπόψη του τη δυσμενή αυτή εξέλιξη. Μέτρα για την ανάσχεση της μείωσης θα πρέπει να ληφθούν άμεσα.
___________________
Βιβλιογραφία
Εθνική Στατιστική Υπηρεσία. Αποτελέσματα Απογραφής Πληθυσμού (1991, 2001, 2011), Αθήνα: ΕΣΥΕ
Τρακολής, Δ. 1984. Έρευνα με ερωτηματολόγιο για το κυνήγι στην περιοχή του Δασαρχείου Ιωαννίνων. Δασική Έρευνα V (1): 5-39.
Τσαχαλίδης, Ε. Π., 2003. Διαχρονική εξέλιξη των αδειών θήρας στη Μακεδονία και Θράκη, κατά το διάστημα 1975-2000. Γεωτεχνικά Επιστημονικά Θέματα. 14, 41-48.
Κοτζαμάνης Β. 2016. Η πληθυσμιακή εξέλιξη της Ελλάδας (2015-2050), Εργαστηρίου Δημογραφικών και Κοινωνικών Αναλύσεων (Ε.Δ.Κ.Α.), Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας – Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης.
Παπασπυρόπουλος Κ., Μπίρτσας Π., Σώκος Χ., Σκορδάς Κ., Χασάναγας Ν. 2009. Η ηλικία των κυνηγών ως οικονομικός δείκτης ανάπτυξης της θήρας: Η περίπτωση νομών Γρεβενών, Πέλλας και Θεσσαλονίκης. Επιστημονική Επετηρίδα Τμήματος Δασολογίας και Διαχείρισης Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. Τόμος 2ος: 335–349. http://www.panida.gr/site/wp-content/uploads/2009-age-of-hunters.pdf
__________________
Αναδημοσίευση από: www.panida.gr
ΚατηγορίεςΘήρα
Σήμερα περιμάζεψα ένα φοινικόπτερο με σμπαραλιασμένο το μισό πόδι ενώ άλλα δύο κι ένας κορμοράνος κείτονταν νεκρά 10 μέτρα πιό πέρα… Στο παρατηρητήριο της λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου αυτά, ενώ κι ένας φίλος μου τηλ για ένα γεράκι με κομμένη φτερούγα στο Λάππα Αχαΐας.. Να αφαιρεθούν τα όπλα από κάθε ψυχάκια-καταστροφέα της ελληνικής Φύσης και να ανακηρυχθεί η χώρα ως η πρώτη που διεθνώς που δεν επιτρέπει το κυνήγι στην επικράτεια…. Θα αναπτυχθεί ραγδαία ο οικοτουρισμός και η παρατηρητές άγριων ζώων θα τρέχουν από όλο τον κόσμο!!!! Κι ένας εισαγγελέας να καλέσει τον όποιο σύλλογο εισήγαγε το αγριογούρουνο στην Πελοπόννησο να αποζημιώνει τους αγρότες για τις ζημιές που προκαλεί το είδος και να δίνει και τα προβλεπόμενα 100ευρώ για κάθε άτυχο ζώο κι όχι ο κάθε φορολογούμενος να πληρώνει τις “εξυπνάδες” του κάθε ανεγκέφαλου…
Η εξέταση του όποιου ζητήματος, πόσο μάλλον δραστηριοτήτων που συνοδεύουν τον άνθρωπο από τα πρώτα του βήματά του στον πλανήτη και σήμερα ασκείται από εκατομμύρια Ευρωπαίους πολίτες, όπως εν προκειμένου είναι η θήρα, πρέπει να γίνεται ολοκληρωμένα και σε επιστημονική βάση και όχι με πυροτεχνήματα, βιαστικές απόψεις ή τα γούστα του καθενός.
Η θήρα ασκείται σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία και τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς και προσφέρει πολλά στην οικονομία μας, στην κοινωνία μας και στη διαχείριση και διατήρηση της φύσης. Σε μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση εξάγεται το κάτωθι συμπέρασμα:
Hunting Can Equal Conservation
Hunting will never go away. It’s part of what our country was founded on. It’s a great privilege and something humans have done for all of our existence. Our model in North America works so conservation of lands and hunting can coexist. I’m glad we have the opportunity to use hunting to aid conservation efforts.
Hunting in tandem with good science can help conserve all species if done right. It’s fun to think about. If you’re a hunter, it’s good to know where you fit into this great conservation mix. No matter what you love about nature, surely you want to protect it. As a hunter, you can do your part. The great thing is that you can have your cake deer and eat ’em too.
https://untamedscience.com/blog/hunting-and-conservation/
Να διευκρινίσω ότι αν και βγάζω άδεια θήρας , δεν είμαι στην ουσία κυνηγός. Περισσότερο για σκοποβολή το κάνω . Όσον αφορά το θέμα όμως θα συμφωνήσω κατά ένα μικρό μέρος , αυτό της συμπεριφορά αρκετών δυστυχώς κυνηγών . Όμως αυτό δεν έχει να κάνει με το κυνήγι αυτό καθαυτό. Είναι θέμα αυστηρότητας εφαρμογής της νομοθεσίας .Όταν ασκείται σωστά , τότε δεν υπάρχει πρόβλημα ούτε για τα θηράματα ούτε για τη φύση . Και ερωτώ όσους είναι κάθετα εναντίον του κυνηγίου . Ο άνθρωπος στο χωριό , ποιες ευκαιρίες έχει για αναψυχή (ναι) ανάλογες με αυτές που έχει ο αντίστοιχος στην πόλη που βλέπει το δάσος όταν πηγαίνει για περίπατο ;
Όσον αφορά τη “βαρβαρότητα” , “δολοφόνους” κ.λ.π. θα υπενθυμίσω ότι στα θηράματα δίδεται τουλάχιστον η δυνατότητα να ξεφύγουν σε αντίθεση με τον εν ψυχρώ σφαγιασμό των ζώων που τρώμε στο καθημερινό μας τραπέζι . Ας μην είμαστε και τόσο υποκριτές .
Και την Ελληνική φύση λυμαίνονται δυστυχώς άλλες κατηγορίες πολιτών πολύ περισσότερο , χωρίς φυσικά αυτό να αθωώνει κανέναν.
Εάν επιβάλλονται στους παρανομούντες ποινές χωρίς άλλη σκέψη , (κυνήγι όπως στις Η.Π.Α ας πούμε που καλύτερα – τρόπος του λέγειν να σκοτώσεις άνθρωπο, παρά να συλληφθείς λαθροθηρεύων) , τότε όλα θα είναι σε ισορροπία στο δασικό οικοσύστημα.
Επίσης το να γίνει η νεολαία λόγω κατάλληλης προπαγάνδας πιο μαλθακή από ότι είναι , επειδή αυτό είναι “πολιτικά ορθό” , δεν το βλέπω και τόσο ενθαρρυντικό.
Ωχ! μα πόσο στεναχωριόμαστε που φθίνει η θήρα!!
Το καλύτερο νέο που ακούσαμε εδώ και καιρό!!! Να γλιτώσει η πανέμορφη ελληνική πανίδα -και χλωρίδα- από τους ψυχοπαθείς δολοφόνους που τη λυμαίνονται!
Την Κυριακή που πεζοπορούσαμε σε ένα καταπληκτικό μέρος της Αρκαδίας, σφυρίζαμε συνέχεια με τις σφυρίχτρες για να γλιτώσουμε από τα σκάγια των διαταραγμένων κυνηγών που κυκλοφορούσαν μέσα στο δάσος! Ολική απαγόρευση του αναχρονιστικού, αιμοσταγούς “χόμπι” άμεσα!
Παρακαλώ εγγράψτε και μένα στους παράγοντες της μείωσης των κυνηγών, Διδάσκοντας Βιολογία και Οικολογία έκανα ό,τι ήταν δυνατό για να απαξιώσω το “χόμπι”, ακόμα και σε σύγκρουση με γονείς-κυνηγούς. Επιπλέον, στους περιπάτους Πεδίου στα βουνά Αττικής και Βοιωτίας, εφάρμοσα το πρόγραμμα “Η ¨μέγιστη ομορφιά των ελάχιστων”. Φωτογραφίζαμε φυτά ή μέρη φυτών και βλέπαμε στην αίθουσα μέρη των φωτογραφιών σε μεγάλη μεγέθυνση. Τα παιδιά έμεναν εκστατικά από την ομορφιά που ΔΕΝ φαινόταν με γυμνό μάτι. Οπότε, σε περίπατο στον Ελικώνα, άκουσα την παρατήρηση ενός μαθητή με την οποία συμφώνησε και όλη η τάξη, και που θα ήθελα να γραφτεί ως επιτύμβιό μου: “Κύριε, ξέρετε τι μας κάνατε; Από μωρά αλωνίζουμε τα βουνά και δεν είχαμε κανένα πρόβλημα. Τώρα ψάχνουμε να βρούμε πέτρα σε κάθε βήμα για να πατήσουμε το πόδι μας, μην και πατήσουμε κάποια από τις ομορφιές που βλέπουμε στον διαδραστικό!”
Αστεία πράγματα! Για κυνήγι θα μιλάμε ακόμα; Μια φωτογραφική μηχανή και γεμίζει η ψυχή σου χρώματα και ομορφιά! Οι οσμές μένουν στη μνήμη! Και αυτό το κυνήγι το κάνουν και τα κορίτσια!
“να μη λάβει υπόψη του τη δυσμενή αυτή εξέλιξη”. Γιατί είναι δυσμενής εξέλιξη; Μια χαρά υγιείς και ελπιδοφόρα είναι. Τι έχει να προσφέρει το κυνήγι στην φύση και στην πανίδα; ΤΙΠΟΤΑ. Μόνο νεκρά προστατευόμενα είδη, σκάγια με μόλυβδο σε όλη την ύπαιθρο, σκουπίδια από τους κυνηγούς που τα πετάνε όλα έξω από το παράθυρο, νταηλίκι στους αγρότες και κλοπή μέρους της παραγωγής του κλπ. Φτάνει πια, να μην μείνει κανείς άμεσα γίνεται;
Η προπαγάνδα που γίνεται στα σχολεία??? Τι θα λέγατε να προσθέταμε ότι οι νέοι έχουν αρχίσει να καταλαβαίνουν τις επιπτώσεις του κυνηγιού και ότι αυτοί που ασχολούνται με τη φύση, ασχολούνται πλέον με τον περίπατο, τη φωτογραφία άγριας ζωής κοκ και προτιμούν τη συντήρηση αντί για την εξαφάνιση της?