Γράφει ο Στέφανος Βογιατζής,
Δασοπόνος, MSc. in International Environmental Conventions
Θα μπορούσε να μου πει κάποιος ότι … το λέει και το τραγούδι …
«Μιλώ με τα ψηλά τ’ απάτητα βουνά και τους μιλώ για σένα
πως έχεις ομορφιά και φρύδια τοξωτά σαν πέτρινα γεφύρια»
Για εμάς όμως, τους λάτρεις της φύσης, τους επαγγελματίες και συνάμα χομπίστες του φυσικού περιβάλλοντος οι πρόχειρες αποσπασματικές ενέργειες στην αντιμετώπιση απλών και κυρίως λογικών πράξεων που συντελούνται απαξιώνουν τη γενικότερη περιβαλλοντική εικόνα της Ελλάδας. Πρόκειται για το πρόγραμμα «Απάτητα Βουνά» που τίθενται σε καθεστώς αυστηρότατης προστασίας τα πρώτα 6 βουνά, με ορεινούς όγκους, που καταλαμβάνουν έκταση 1.000 τετρ. χιλιομέτρων. Σ΄αυτά απαγορεύεται η διάνοιξη οποιουδήποτε δρόμου, αλλά και η κατασκευή έργων, λες και το απαραίτητο για τη διαχείριση και προστασία των οικοσυστημάτων οδικό δίκτυο δεν μπορεί να κλείνει με μπάρες, ώστε να καθίστανται αδύνατη κάθε ανεπιθύμητη πρόσβαση στην περιοχή. Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που απαιτηθεί για πολλούς και διάφορους λόγους η πρόσβαση, όπως σε περίπτωση πυρκαγιάς για παράδειγμα; Η πυκνότητα του δασικού οδικού δικτύου στα δασικά συμπλέγματα και τα κριτήρια που την ορίζουν αναφέρονται στη βιβλιογραφία. Με την πρόσβαση εξασφαλίζεται αποτελεσματικότερη διαχείριση, ανάπτυξη και προστασία των δασών και των δασικών εκτάσεων, καλύτερες συνθήκες διαβίωσης του ορεινού πληθυσμού, αλλά και ανάπτυξη του τουρισμού.
Με προβληματίζει επίσης η μελλοντική έκταση του σχεδίου, αφού όπως δήλωσε ο υφυπουργός περιβάλλοντος το πρόγραμμα ενδέχεται να διευρυνθεί και σε άλλους ορεινούς όγκους, καθώς συλλέγονται στοιχεία για 55 οριοθετημένα … αδιατάρακτα φυσικά τοπία. Ακόμη στο υπουργείο περιβάλλοντος προχωρούν προγράμματα και για … απάτητες θάλασσες και δεν γνωρίζω τι άλλο θα προκύψει. Λόγοι βιοποικιλότητας και αντιμετώπισης της κλιματικής κρίσης το επιτάσσουν, ισχυρίζεται ο υφυπουργός. Μα είναι γνωστό ότι, πέραν της εθνικής δασικής νομοθεσίας, αυστηρότερης από πάρα πολλά άλλα κράτη, σχεδόν η μισή Ελλάδα έχει χαρακτηριστεί και ενταχθεί και στο ευρωπαϊκό προστατευτικό δίκτυο natura! Θα μπορούσε ίσως κάτω από μια λογική προσέγγιση και προκειμένου να δοθεί διέξοδο στο θέμα αυτό, να υλοποιηθεί ένα τέτοιο πρόγραμμα σε μια – δυο ειδικές περιπτώσεις που συγκεντρώνουν κάποιες σημαντικές παραμέτρους, ανεκτές σε τέτοιου είδους ενέργειες.
Οι περιβαλλοντικές ΜΚΟ και τα διαδικτυακά μπουλούκια του συρμού ενθουσιάζονται από τέτοιες αποφάσεις. Τα σχέδια που ακολουθούνται κατά την άποψή μου επενδύουν στην ιδεολογία της περιβαλλοντικής «φούσκας» με πολλές καρδούλες και like. Μελλοντικά όμως θα αποδειχθούν ατελέσφορα και θα χρειαστεί να λογοδοτήσει η πατρίδα και να ζήσει την απαξίωση της εθνικής περιβαλλοντικής πολιτικής, καθώς δημιουργούνται υποχρεώσεις προς τους πάτρονες. Όσον αφορά την παρούσα κατάσταση, τα «κοράκια» σπεύδουν να λάβουν θέση στην περιβαλλοντική αυτή εξέλιξη για πλείστους λόγους. Αλλά και για λόγους τηλεθέασης θα προσπαθήσουν να δημιουργήσουν στο κοινό που τους παρακολουθεί φοβίες και ανασφάλειες, σχετικά με την παρούσα περιβαλλοντική απορρύθμιση και κυρίως τη χιλιο-τραγουδισμένη δήθεν τεράστια ζημιά που προκαλούν οι πράσινες ανεμογεννήτριες. Έτσι, με την πράξη αυτή αναμένεται οι ΜΚΟ και οι δήθεν οικολόγοι να στρώσουν κόκκινο χαλί και να υποδεχθούν αυτούς τους σχεδιασμούς με … κουαρτέτο εγχόρδων. Κάπως έτσι απαξιώνεται περαιτέρω η προσφορά της δασικής υπηρεσίας, όπως συνέβη και με την πυρόσβεση. Μετά τρεις δεκαετίες αποδεχόμαστε αμάσητα τη συμμετοχή τριψήφιου οσονούπω αριθμού εναέριων μέσων αεροπυρόσβεσης, ανυπολόγιστες ζημιές στη φύση και τους ανθρώπους και δυσβάσταχτο δημόσιο κόστος.
Προσφέρονται δυστυχώς και άλλοι νόστιμοι περιβαλλοντικοί «λωτοί», όπως συμβαίνει για πολλές δεκαετίες. Ας συμφωνήσουμε όμως στο αυτονόητο, ότι οι δασικές υπηρεσίες είναι σε θέση να διαχειριστούν και να προστατεύσουν τα δασικά οικοσυστήματα, ακόμη και εκείνα που αποκαλούνται απάτητα. Ας τους δοθεί επιτέλους δύναμη και υπόσταση να αντιμετωπίσουν τις νομοθετικές αγκυλώσεις, τις εθνικές προσκολλήσεις στα παλαιά στερεότυπα, τις κλαδικές συντεχνίες, τις ψεκασμένες αντιλήψεις και την επιθετικότητα των social media. Να τους προσφερθούν τα απαραίτητα και κατάλληλα εργαλεία και είναι σίγουρο ότι θα πράξουν το καθήκον τους. Εξάλλου αυτή είναι η αποστολή τους. Στόχος τους το έργο της διαχείρισης και προστασίας να γίνει με τον καλύτερο τρόπο, σύννομα, με σημαντικά μικρότερο κόστος και ποιότητα στην ολότητά του. Η διαχείριση και η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος είναι υπόθεση του κράτους που οφείλει να εμπιστευθεί το έργο αυτό στις δημόσιες δασικές υπηρεσίες.
*Φωτογραφία από internet
ΚατηγορίεςΑπόψεις
Τα σχόλια με ψευδή στοιχεία, διαγράφονται.
Το «κε. δασο-πόνε;» πως να το εισπράξω; Δεν αρμόζει στην περίπτωση της ανάρτησης αυτής το παιχνίδι με τις λέξεις. Το άρθρο είναι επώνυμο με όλα τα χαρακτηριστικά και δεν έχω να περάσω τίποτε άλλο πλην αυτών που καθαρά αναφέρω και πιστεύω ότι βελτιώνουν μια εθνική περιβαλλοντική πολιτική. Εσύ υποκρύπτεις τα προσωπικά σου στοιχεία και ζητάς αναλύσεις με απαξιωτικό τρόπο.