Το ελικόπτερο Erickson S-64 επιχείρησε πρώτη φορά στην Ελλάδα για πυρόσβεση


Κείμενο – Φωτογραφίες: Σπύρος Θεοδ. Κουτσοχρήστος

Το τελευταίο σχέδιο του εφευρέτη ελικοπτέρων Ιγκόρ Σικόρσκι (Igor Sikorsky), είναι το ελικόπτερο S-64. Αρχικά προοριζόταν για στρατιωτική χρήση από τον Αμερικανικό στρατό και πρωτοπέταξε στις 9 Μαΐου 1962. Χρησιμοποιήθηκε και στον πόλεμο του Βιετνάμ, για μεταφορά οπλικών συστημάτων, βαρέων φορτίων και εφοδίων καθώς και σαν αερομεταφερόμενο χειρουργείο.

Στην πολιτική του χρήση, με τους τύπoυς Erickson S-64 Ε & S-64 F, είναι ελικόπτερο πολλαπλών χρήσεων, κάτι σαν τον “Ελβετικό σουγιά” όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Έλληνας χειριστής S-64, κ. Αλέξιος Παπακώστας, για τον λόγο αυτό και η ονομασία του “εναέριος γερανός” (AIR CRANE).

Χρησιμοποιείται για μεταφορά βαρέων φορτίων (μονάδες κλιματισμού για ουρανοξύστες), μεταφορά και εγκατάσταση πυλώνων ηλεκτρικού ρεύματος, εγκατάσταση κεραιών κινητής τηλεφωνίας σε ουρανοξύστες, δασοτεχνικές εργασίες, υδροσπορά και αεροπυρόσβεση.

Οι υπηρεσίες δασών της Ιταλίας και της Νοτίου Κορέας έχουν ιδιόκτητα ελικόπτερα S-64 για αεροπυρόσβεση. Στην Ελλάδα, στις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά, την Αυστραλία, την Τουρκία κ.α. μισθώνεται για δασοπυρόσβεση.

Σχεδιάστηκε για αεροπυρόσβεση (δασική & αστική) και πέταξε για πρώτη φορά σε παγκόσμιο επίπεδο με ενσωματωμένη δεξαμενή 10.000 λίτρων και σωλήνα αναρρόφησης γλυκού νερού το έτος 1998 στην Ελλάδα, στο Νομό Ιωαννίνων.

Με αιώρηση και με τον σωλήνα αναρρόφησης γλυκού νερού γίνεται η πλήρωση της δεξαμενής του (10.000 λίτρα) σε 40 δευτερόλεπτα, από λίμνες, ποτάμια, και δεξαμενές με ελάχιστο βάθος 40 cm. Με διαφορετικό τρόπο γίνεται η υδροληψία από την θάλασσα και η αρχική σχεδίαση έγινε με βάση τις ανάγκες της Ελλάδας.

Στο Εθνικό Κέντρο Έρευνας Φυσικών Επιστημών “Δημόκριτος” στην Αγία Παρασκευή Αττικής, τον Ιούλιο του 2008, σχεδιάστηκαν από υπάλληλό του, σε συνεργασία με την εταιρία Erickson Inc, και εγκαταστάθηκαν μεταλλικές δεξαμενές υδροληψίας πυροσβεστικών ελικοπτέρων, με διπλό σύστημα πλήρωσης, και χρησιμοποιούνται για την προστασία του Υμηττού και της ευρύτερης περιοχής.

Αναφορά για τις συγκεκριμένες δεξαμενές γίνεται στον ιστότοπο, της ανωτέρω εταιρείας στις 17 Σεπτεμβρίου 2017.

Κείμενο – Φωτογραφίες: Σπύρος Θεοδ. Κουτσοχρήστος



ΚατηγορίεςΠυρκαγιές - Αναδασώσεις

Tags: , , ,

1 replies

  1. Ενδιαφέρον άρθρο για όσους δεν γνωρίζουν για το Erickson S-64 αλλά έχει κάποιες μικρές ανακρίβειες.

    Το Erickson S-64 παρουσιάστηκε και επιχείρησε με το παρατσούκλι Aircrane ή Firecrane για πρώτη φορά κατά την αντιπυρική περίοδο 1997-1998 στην Βικτώρια της Αυστραλίας. Το 1998 στην Ελλάδα χρησιμοποιήθηκαν από το Πυροσβεστικό Σώμα (ΠΣ) τα ελικόπτερα της Αεροπορίας Στρατού (Chinook CH-47D και BELL UH-1H “Huey”), όπως γινόταν από το 1994 ως το 1997 για τη Δασική Υπηρεσία.

    Το ΠΣ, θέλοντας να αποφύγει τους περιορισμούς που έπρεπε να δεχθεί για τη χρήση των ελικοπτέρων της Αεροπορίας Στρατού και μαθαίνοντας για την εξαιρετική αποτελεσματικότητα του FIRE-CRANE στην Αυστραλία ζήτησε από την κυβέρνηση και πέτυχε να ενοικιάσει τις υπηρεσίες του για το καλοκαίρι του 1999, μαζί με πολλά άλλα ελικόπτερα από τη διεθνή αγορά (MIL MI-26, KAMOV K32). Προφανώς το κόστος εκτοξεύθηκε…

    Το S-64 λειτούργησε το 1999 στην Δυτική Ελλάδα με έδρα το Άκτιο, γιατι δεν ήταν αποδεκτή η τοποθέτηση εκεί ρωσικού ελικοπτέρου (ήταν σε εξέλιξη οι επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ στην Γιουγκοσλαβία). Με τη μεγάλη του αποτελεσματικότητα και καθώς το 1999 ήταν ήπια χρονιά, εξάλειψε τις σχετικά μικρότερες πυρκαγιές που κατά κανόνα έχει η περιοχή της Ηπείρου και Αιτωλοακαρνανίας. Τη χρονιά εκείνη υπήρχε δυνατότητα υδροληψίας μόνο από γλυκό νερό. Ζητήθηκε όμως την επόμενη χρονιά να υπάρχει δυνατότητα υδροληψίας από τη θάλασσα. Αυτό έγινε το 2000, μετά όμως από τη μεγάλη πυρκαγιά της Σάμου (7-12 Ιουλίου 2000), γιατί καθυστέρησε η πιστοποίηση του νέου συστήματος υδροληψίας.

    Ως προς τη χωρητικότητα του ελικοπτέρου, ο τύπος S-64F έχει δεξαμενή με ονομαστική χωρητικότητα 9500-10000 λίτρων (οι αναφορές διαφέρουν) ενώ το S-64E έχει μικρότερη (περί τις 7000 λίτρα). Ανεξάρτητα από αυτό πρόκειται για ένα εξαιρετικά αποτελεσματικό εργαλείο για τη δασοπυρόσβεση καθώς συνδυάζεται και με πολύ καλούς πιλότους. Καθώς όμως είναι ακριβό θα έπρεπε να χρησιμοποιείται με πολύ προσοχή γαι να μεγιστοποιηθεί η αποτελεσματικότητα. Να μην ξεχνάμε ότι η χώρα μας σταδιακά έφτασε να νοικιάζει 10 τέτοια ελικόπτερα για κάθε αντιπυρική περίοδο με δυσθεώρητο πλέον κόστος.

    Δρ. Γαβριήλ Ξανθόπουλος
    Δασολόγος – Ειδικός στις δασικές πυρκαγιές
    Διευθυντής Ερευνών
    Ινστιτούτο Μεσογειακών Δασιών Οικοσυστημάτων του ΕΛΓΟ -ΔΗΜΗΤΡΑ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Discover more from dasarxeio.com

Subscribe now to keep reading and get access to the full archive.

Continue reading