Με την έξαρση των λαθροϋλοτομιών εδώ και πενταετία προσπάθησα με προφορικές και έγγραφες παρεμβάσεις σε υπηρεσιακούς και πολιτικούς παράγοντες τόσο σε προσωπικό επίπεδο, αλλά και ως μέλος του Δ.Σ. της Πανελλήνιας Ένωσης Δασοπόνων & Διαχειριστών Φυσικού Περιβάλλοντος (Π.Ε.Δ.ΔΙ.ΦΥ.Π.) να παρουσιάσω το πρόβλημα
Οπου και να γυρίσει κανείς το κεφάλι μέσα στην πόλη μας, θα αντικρίσει ίσως το μεγαλύτερο «έγκλημα» σχετικά με το πράσινο που μας περιβάλει και το έχουμε τόσο πολύ ανάγκη.
Η συνέχιση της κάλυψης ατομικών αναγκών σε καυσόξυλα των κατοίκων των ορεινών, μάλιστα δε και δασοβριθών περιοχών της Χώρας πρέπει να αποτελεί υποχρέωση της Πολιτείας