Είναι λίγο άβολο να μιλά κανείς για το μέλλον του δάσους σε μια χώρα, μια κοινωνία και μια πολιτεία που απαξιώνουν το δάσος. Ορισμένοι το θεωρούν τύραννο του ελληνικού λαού, άλλοι πρόβλημα για το κράτος και κάποιοι άλλοι εμπόδιο για την ανάπτυξη της χώρας.
Του Παναγιώτη Α. Καλλίρη
Δασολόγου, Δ/ντη Δασών Κορινθίας
Το λιγότερο που θα περίμενε κανείς να αντιληφθεί η Πολιτεία, μετά και την εμπειρία τόσων ετών δασικών πυρκαγιών, είναι ότι οι δασικές πυρκαγιές, όταν πάρουν διαστάσεις, δεν σβήνονται όσα μέσα κι αν διατίθενται αλλά σβήνουν από μόνες τους αφού έχουν ολοκληρώσει την καταστροφή.
Αφιερώνεται στον αείμνηστο καθηγητή μας Σπύρο Ντάφη που με αμείωτο ενδιαφέρον για το σπάνιο αυτό εμβληματικό δέντρο του νησιού μας, δραστηριοποιήθηκε ως το πέρας της ζωής του με επιτόπιες επισκέψεις στον Ομαλό.
Η αρχή της αειφορίας εφαρμόσθηκε αρχικά στην ορθολογική διαχείριση των δασών και αφορούσε στη διαχείριση του ξυλαποθέματος, ενώ αργότερα βρήκε εφαρμογή σε όλους τους ανανεώσιμους φυσικούς πόρους.
Η παρούσα ανακοίνωση αφιερώνεται στην αγαθή και γλυκιά ανάμνηση του καθηγητή όλων των Δασοπονούντων Δασολόγων της χώρας, στον αείμνηστο Σπύρο Ντάφη.
Εσίγησε το «πρώτο βιολί» της Δασολογίας και στερείται πλέον η εθνική δασοπονία και η δασική υπηρεσία μιας κατευθυντήριας σκέψης
Έφυγε προχθές από κοντά μας ένας σπουδαίος άνθρωπος. Ένας άνθρωπος αναντικατάστατος όχι μόνο για το επιστημονικό έργο και την προσφορά του στην ελληνική φύση, αλλά και για το ήθος που τον διείπε στη ζωή του. Με τη σεμνότητα και μεγαλοψυχία… Read More ›
Έγραψα αυτό το άρθρο για να μεταφέρω μια εμπειρία που απόκτησα με πολύ κόπο, αλλά και πολύ μεράκι, ώστε αυτή η γνώση να μην πάει χαμένη. Ήθελα, κυρίως, να αναδείξω, την αποτελεσματικότητα μεθόδων αναδάσωσης φθηνών και απλών που δεν απαιτούν υπέρογκα κονδύλια.
Το δάσος, λόγω της έκτασής του και του αυξημένου πορώδους του εδάφους του, δρα ως μία τεράστια δεξαμενή, ως ένας τεράστιος ταμιευτήρας, που ταμιεύει το νερό κατά τη διάρκεια των βροχών και το αποδίδει κατά τη διάρκεια της ξηρασίας.