Πριν όχι πολλά χρόνια οι αρκούδες χρησίμευαν για την διασκέδαση των χωρικών.
Αργότερα έγινε παραδεκτό ότι η άγρια ζωή αξίζει τον σεβασμό μας. (Φωτό: Τάκης Τλούπας)
Δάγκωνα την γλώσσα μου
μην και ξεστομίσω
κάτι που θα δυσαρεστήσει
όσους έτσι κι αλλιώς
υπάρχουν για να δυσαρεστούνται.
Αύριο θα μπορούσαν να δυσαρεστηθούν
γιατί αναπνέεις βρε αδερφέ χωρίς την άδειά τους.
Την δάγκωνα και την ξαναδάγκωνα,
που όταν έφτασε η στιγμή
και δεν γινόταν πλέον να μην μιλήσω.
Δεν είχα γλώσσα
δεν έβγαινε πια φωνή
παρά άναρθρες κραυγές…
κατανοητές
μόνο από μένα.
Κ. ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ