Σχέδιο για τη δημιουργία μικρού οικισμού καταφυγίων στον Όλυμπο και σε υψόμετρο 2.300 μέτρων, προωθείται από την κυβέρνηση, μέσω προεδρικού διατάγματος, όπως είπε στο «Πρακτορείο 104,9 FM» ο υφυπουργός Εξωτερικών, αρμόδιος για τις διεθνείς οικονομικές σχέσεις, Δημήτρης Μάρδας.
Το εγχείρημα προβλέπει την κατασκευή 3 – 4 καταφυγίων τα οποία θα εξυπηρετούν τις ανάγκες ορειβατών και θα τους διευκολύνουν να φθάσουν ευκολότερα, ασφαλέστερα και νωρίτερα στην κορυφή του βουνού. Για να προσεγγίσει σήμερα κάποιος την κορυφή του Ολύμπου, θα πρέπει να ξεκινήσει την πεζοπορία από τα υπάρχοντα καταφύγια του «Ζολώτα» και της «Πετρόστρουγκας», αλλά η απόσταση μέχρι τον Μύτικα είναι μεγάλη και μπορούν να τη διανύσουν μόνο εκπαιδευμένοι και έμπειροι ορειβάτες.
«Με τη δημιουργία του μικρού καταφυγιακού χωριού θα μπορεί κάποιος να κερδίζει περίπου 4 ώρες περπατήματος. Πολλοί γοητεύονται και θέλουν να περπατήσουν, αλλά δεν έχουν τον χρόνο και τις αντοχές» είπε ο κ. Μάρδας, μιλώντας στην εκπομπή «Δύο στις 12» και πρόσθεσε: «Σκοπός είναι να δημιουργήσουμε έναν πόλο έλξης. Να φέρουμε περισσότερο κόσμο που αγαπάει τη φύση, να αποτελέσει ο Όλυμπος κέντρο προσέλκυσης παγκόσμιου ενδιαφέροντος».
Είπε, ακόμη, ότι το προεδρικό διάταγμα για τη δημιουργία «ελαφρών» καταφυγίων σε ορισμένα σημεία του Ολύμπου και στη λεγόμενη «Ζώνη Β» είναι έτοιμο και έκανε γνωστό ότι βρίσκεται σε επαφή με τον αρμόδιο – αναπληρωτή υπουργό Περιβάλλοντος, Γιάννη Τσιρώνη για την υπογραφή του.
Καταλήγοντας, ο κ. Μάρδας επισήμανε ότι στα σχέδια του υπουργείου για τον Όλυμπο βρίσκεται επίσης, η δημιουργία τελεφερίκ, από την πλευρά της Ελασσόνας και ενός ακόμα μικρού οικισμού, από την πλευρά του Λιτοχώρου, στους πρόποδες του βουνού.
Πηγή: ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Σχόλιο ιστολογίου dasarxeio.com:
Στον Όλυμπο υπάρχουν σήμερα σε λειτουργία εννέα καταφύγια που εξυπηρετούν τις ανάγκες των επισκεπτών, περιπατητών, πεζοπόρων, αναρριχητών και ορειβατών σε ετήσια βάση. Επίσης, σε καίρια σημεία των κυρίων διαδρομών προς την κορυφή του Ολύμπου υπάρχουν άλλα έξι καταφύγια ανάγκης.
Τα Πριόνια (1.100 μ) είναι το τελευταίο σημείο στο οποίο μπορούμε να οδηγηθούμε με το αυτοκίνητο (απέχει 18 χιλιόμετρα από το Λιτόχωρο) και εκεί υπάρχει διαμορφωμένος χώρος στάθμευσης αυτοκινήτων. Η απόσταση ανάμεσα στα Πριόνια και στο καταφύγιο «Σπήλιος Αγαπητός» (2.100 μ) διανύεται περίπου σε 3-3,5 ώρες. Από το καταφύγιο «Σπήλιος Αγαπητός» έως το Μύτικα (2.917 μ.) είναι άλλες τρεις ώρες. Πως θα κερδίσει ο επισκέπτης 4 ώρες με την δημιουργία νέων καταφυγίων στα 2.300 μ. όπως λέει η δημοσίευση;
Αλλά και έτσι να είναι, έχει νόημα η όποια τέτοια διευκόλυνση των επισκεπτών και έναντι ποιου τιμήματος θα γίνει; Ως απάντηση στο δεύτερο ερώτημα παραθέτουμε την επιστολή – έκκληση του Νίκου Νέζη για την υποτιθέμενη αξιοποίηση αυτού του μυθικού βουνού.
Επιστολή – έκκληση
προς κάθε αρμόδιο, αλλά και κάθε Έλληνα
Κύριοι αρμόδιοι της κρατικής και τοπικής εξουσίας,
ο σκοπός της Πολιτείας δεν πρέπει να είναι το πόσο πιο εύκολα θα ανεβάζει τον κάθε άσχετο περιστασιακό επισκέπτη, τουρίστα ή χιονοδρόμο πάνω στον Όλυμπο και συνάμα να του προσφέρει ανόητες πολυτέλειες και διασκεδάσεις, αλλά θα πρέπει να είναι το πως θα κάνει ικανούς τους ανθρώπους να ανεβαίνουν μόνοι τους στο βουνό, και το σημαντικότερο να τους μάθει να σέβονται το περιβάλλον και να απολαμβάνουν αυτά που τόσο απλόχερα προσφέρει η φύση.
Όχι μιμήσεις και παραδείγματα ξένων πρότυπων «αξιοποιημένων» βουνών και εθνικών πάρκων, που μπορεί να είναι ονομαστά επειδή αξιοποιήθηκαν (έστω «ορθολογικά»), αλλά ποτέ δεν ήταν και ούτε ποτέ θα γίνουν ιερά σύμβολα όπως ο Όλυμπος, που ήταν, είναι και θα είναι παγκόσμια γνωστός χωρίς «αξιοποίηση».
Στον Όλυμπο ανεβαίνουν οι Άνθρωποι από όλο τον κόσμο (και θα ανεβαίνουν πάντα) για να βρουν τον εαυτό τους και το νόημα της ύπαρξής τους, να νιώσουν την παρουσία εκατοντάδων αιώνων μύθου και ιστορίας, να αισθανθούν τη σιωπηλή ερημιά των απόκρημνων κορυφών, να ταυτιστούν όχι μόνο με το βράχο, το χιόνι και τον αγέρα, αλλά και με το θείο και δεν ανεβαίνουν για να αντικρίσουν αυτά που μπορούν να βρουν σε οποιοδήποτε άλλο βουνό της πατρίδας τους ή δικό μας.
Οποιαδήποτε ενέργεια ή σκέψη για επέμβαση στον Όλυμπο, πρέπει να γίνεται σαν να είναι κάτι παραπάνω από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης και στη θέση των ψηλών κορυφών του να βρίσκεται ο Παρθενώνας.
Μη θυσιάσετε 4.000 χρόνια μύθου – θρησκείας – ιστορίας και ιερών αγώνων στο βωμό της εφήμερης ευχαρίστησης μερικών ανθρώπων ή του συμφέροντος κάποιων άλλων, ή της δικής σας υποτιθέμενης ικανοποίησης και δόξας (εκτός εάν είστε μισέλληνες).
Μάθετε επιτέλους τι σημαίνει και τι είναι για την Ανθρωπότητα ο Όλυμπος. Οι ξένοι το γνωρίζουν αιώνες πριν. Ο Όλυμπος συμβολίζει το Αρχαίο Ελληνικό Πνεύμα που είναι το Θείον, η Σκέψη, ο Λόγος, ο Πολιτισμός και η Ελευθερία.
Όταν όλα τα υπέρλαμπρα ανθρώπινα κτίσματα του παρελθόντος θα είναι ανάμνηση, ο Όλυμπος θα είναι εκεί να μας θυμίζει την απαρχή της πιο λαμπρής περιόδου του Ανθρώπινου Πνεύματος. Είναι το χρέος μας, ως Έλληνες, να τον παραδώσουμε όσο γίνεται πιο Αμόλυντο στις επόμενες γενεές.
Αν και πέρασαν 30 χρόνια από την παραπάνω δημοσίευση, αν και τη «διάβασαν» πάνω από 7.000 αναγνώστες και κυρίως όλοι οι αρμόδιοι μέχρι σήμερα (τους έχουν δοθεί τα βιβλία του 1986 & 2003), αν και η νέα γενιά είναι θεωρητικά πιο συνειδητοποιημένη από την προηγούμενη, η κατάσταση δυστυχώς είναι χειρότερη. Τον Όλυμπο τον βρωμίσαμε και τον απαξιώσαμε ακόμα περισσότερο. Οι διάφορες επιγραφές και τα ποδοσφαιρικά συνθήματα, από τα σκαλιά εκκλησιών στο Λιτόχωρο μέχρι τα βράχια των κορυφών, όπου κυριαρχούν τα ονόματα ανεγκέφαλων που νομίζουν ότι έκαναν κάτι σπουδαίο που αξίζει να μείνει στην αιωνιότητα (θα μείνει τελικά η απροσμέτρητη βλακεία, η ματαιοδοξία, η ανευθυνότητα και η έλλειψη παιδείας τους), δυστυχώς έχουν πολλαπλασιαστεί και στον Όλυμπο (όπως και σε όλη την Ελλάδα). Κανένας σεβασμός στην ιστορία, στον πολιτισμό και σε αυτό που αντιπροσωπεύει ο Όλυμπος.
Στα δε συνέδρια, που ευτυχώς συνεχίζουν να γίνονται για τον Όλυμπο, μερικοί τοπικοί και άλλοι οικονομικοί παράγοντες, καθόλα άξιοι στον τομέα τους, εξακολουθούν δυστυχώς να μη γνωρίζουν ή να μην αντιλαμβάνονται τη σωστή σημασία των εννοιών προστασία, διατήρηση, ανάπτυξη και να ανταγωνίζονται ποιος θα βάλει την οριστική ταφόπλακα στον Όλυμπο, στην ιστορία μας και στον πολιτισμό μας, προτείνοντας σχέδια και ιδέες που απορείς πως είναι δυνατόν να σκέπτονται έτσι άνθρωποι. Η μόνη ελπίδα είναι ότι βλέπω ακόμα φωτισμένους ανθρώπους, τόσο από τις τοπικές κοινωνίες και τους αρμόδιους φορείς, όσο και από φορείς της κεντρικής εξουσίας, που έχουν πάθος, σωστό αισθητήριο και γνώση για τη σωτηρία του Ολύμπου.
Νίκος Νέζης
Ο Νίκος Νέζης είναι βετεράνος ορειβάτης, ερευνητής – συγγραφέας, βραβευμένος για το έργο του από την Ακαδημία Αθηνών. Το 1986 εξέδωσε το βιβλίο «Όλυμπος- Γεωγραφία, φύση, πολιτισμός, περιήγηση, ορειβασία, αναρρίχηση, τοπωνύμια, βιβλιογραφία».
ΚατηγορίεςΠεριβάλλον
Μία μικρή διόρθωση. Επειδή αρκετός κόσμος δεν το γνωρίζει -όπως προφανώς και ο αρμόδιος Υπουργός, όπως φάνηκε από τα λεγόμενά του- αυτοκίνητο (4×4) φτάνει μέχρι τα 2.500μ. περίπου, στη θέση Καταφύγιο Χρηστάκη από την πλευρά της Θεσσαλίας. Από το καταφύγιο αυτό σε μία ώρα με πολύ βατό μονοπάτι και χαλαρό περπάτημα (όχι ορειβατικό βήμα) φτάνεις στο Διάσελο και από κει σε 20′ στο Σκολιό (2911).
Προσωπικά ανεβαίνω στον Όλυμπο από 14 χρονών σχεδόν κάθε χρόνο. Γι’ αυτό το χάλι που βλέπω την τελευταία 5ετία δεν υπάρχουν λόγια. Χαρτιά από κρουασάν, γαριδάκια, πακέτα τσιγάρα στα 2.500μ. Και απορείς…είναι δυνατόν ο άλλος να κάνει 7-8 ώρες να ανέβει να απολαύσει το βουνό και να αφήνει το σκουπίδι του?Δηλαδή άμα γίνει και προσβάσιμο τι θα γίνει πάνω?
Έχοντας παρακολουθήσει τον Όλυμπο εδώ και μια 10ετία στενά (λόγω επαγγελματικής ιδιότητας και καταγωγής) θα ήθελα να σας αναφέρω ότι αυτά τα σχέδια δεν είναι τωρινά αλλά υπάρχει μια “ομάδα” (που περιλαμβάνει και άτομα με τοπικά αξιώματα στο Δήμο Ελασσόνας) που ονειρεύονται το συγκεκριμένο τερατούργημα εδώ και χρόνια.
Είμαι σχεδόν πεπεισμένος ότι αυτή η παρέμβαση δεν πρόκειται να γίνει ποτέ γιατί η τοπική κοινωνία, οι αρμόδιες υπηρεσίες (Δασαρχείο Ελασσόνας, Δνση Δασών Πιερίας) και φορείς (Φορέας Διαχείρισης Ολύμπου) αλλά και η περίπλοκη νομοθεσία θα το ακυρώσει σε πολύ πρώιμο στάδιο.
Ας καταλάβουν ότι το αποτυχημένο μοντέλο “ανάπτυξης” της παραλίας δεν χωρά στον ορεινό χώρο. Παραδείγματα κακής πρακτικής υπάρχουν αρκετά και στον ορεινό χώρο(Βασιλίτσα, Άγιος Αθανάσιος, Παρνασσός), που χρήζουν εκτενούς ανάλυσης αλλά θα ήταν καταχρηστικό από μέρους μου.
Στο βουνό όπως πολύ σωστά αναφέρει ο κ. Νέζης “… ανεβαίνουν οι Άνθρωποι από όλο τον κόσμο (και θα ανεβαίνουν πάντα) για να βρουν τον εαυτό τους …”. Το βουνό -πόσο μάλλον ο Όλυμπος- είναι μέρη που γίνεσαι ένα με τη φύση και ακονίζεις τα ένστικτά σου. Είναι διαδικασία αυτοκάθαρσης, μοναχική διαδιασία, και όχι μόδα.
Σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία.