«Το 95% των δασών  σήμερα στερούνται μελετών διαχείρισης , όπως στερούνται   και από κονδύλια για καθαρισμούς και υλοτομίες – από 24 εκατομμύρια ευρώ πριν 3 χρόνια έχουν πέσει στα 3 εκατ. ευρώ σήμερα. Αυτή η έλλειψη των μελετών και των καλλιεργητικών υλοτομιών  είναι  που συμβάλλουν στην υπερσυγκέντρωση βιομάζας, που ως πολύ εύφλεκτη ύλη συντελεί στην αύξηση του κινδύνου της φωτιάς. Είναι οι πυρκαγιές αλλά και οι καταπατήσεις αυτές που αφανίζουν τα δάση της χώρας μας.

    Η χώρα μας βρίσκεται στη δίνη μιας πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης, την οποία βιώνουν περισσότερο οι οικογένειες που δεν μπορούν να εξασφαλίσουν, εκτός των άλλων, και τη θέρμανσή τους. Και του χρόνου αν δεν μειωθεί ο φόρος κατανάλωσης του πετρελαίου θέρμανσης  ο κίνδυνος υλοτόμησης και δενδρυλλίων πολλών πάρκων της θα  είναι προ των θυρών. Η αδυναμία αυτή οδηγεί στην αναζήτηση λύσεων μέσα από τη χρήση άλλων καυσίμων.

   Είναι χαρακτηριστικό ότι όλα τα υπόγεια «ξεσκαρτάρισαν» από παλιές ξύλινες κατασκευές μέχρι και μελαμίνες, που αποτελούν και τους βασικότερους υπεύθυνους της παρουσίας των ρύπων και σωματιδίων της αιθαλομίχλης. Επόμενο ήταν  η ζήτηση των ξύλων ως θερμαντικού μέσου, ειδικά στην επαρχία να αυξηθεί.

   Γι αυτό όφειλαν οι Δασάρχες και η Πολιτική Ηγεσία του χώρου να τους διασφαλίσουν τα απαραίτητα καυσόξυλα για τη κάλυψη των ατομικών τους αναγκών.

     Η στοιχειώδης ευαισθησία για το δασικό οικοσύστημα της χώρας μας πρέπει να συνοδεύεται με την πάταξη της παράνομης υλοτομίας .

  Το ζήτημα είναι σε ποιους απευθύνεται η αυστηροποίηση κι αν μπορεί να είναι αποτελεσματική .

    Όλοι συμφωνούμε με την αυστηροποίηση  της εμπορίας των προϊόντων της παράνομης καυσοξύλευσης , αδιάκριτα με το ύψος της ζημιάς , όπως πολύ ορθά στην επιτροπή διορθώθηκε, όπως και συμφωνούμε  με το χαρακτηρισμό  ως κακούργημα  όταν η ζημιά στο δάσος ξεπερνά τα 10 χιλ. ευρώ .

   Όμως  δεν συμφωνούμε με το χαρακτηρισμό ως πταίσματος της παράνομης υλοτομίας όταν η ζημιά ξεπερνά τα 300 ευρώ , γιατί ο  κ. υπουργός έκανε μισό βήμα από τα 200 στα 300 ευρώ.  Αν έφτανε στα 400 θα συμφωνούσαμε  γιατί πιστεύουμε ότι οι ατομικές ανάγκες φτάνουν μέχρι αυτό το ποσό . Και βέβαια αυτό δεν σημαίνει ατιμωρησία , αφού το αδίκημα του πταίσματος θα υπάρχει .

   Όταν ο κάτοικος της υπαίθρου δεν μπορεί να  ζεσταθεί είτε γιατί δεν μπορεί να προμηθευτεί το απαραίτητο πετρέλαιο είτε γιατί δεν  η πολιτική ηγεσία  να τον προμηθεύσει με τα απαραίτητα καυσόξυλα , επόμενο ήταν αντί να ξεπαγιάσει να καταφύγει στη παράνομη υλοτομία.

Ξέρετε ποιο θα είναι το αποτέλεσμα γι αυτούς που θα βρεθούν κατηγορούμενοι για πλημμέλημα, δηλαδή λίγο κάτω από τα 400 ευρώ που θα είναι η ζημιά των καυσόξυλων που θα κάλυπταν τις ανάγκες της οικογενείας του ; Θα τους  μοιράσετε  φυλακές που δεν θα μπορούν να πληρώσουν και το χειρότερο είναι ότι θα τους καταστήσετε εχθρούς του δάσους . Εμείς θέλουμε αυτούς τους ανθρώπους να επανέλθουν στο δάσος κι αυτό θα γίνει όταν υπάρχει εκτός από το περιβαλλοντικό όφελος και το οικονομικό.»

Πηγή: http://vagapostolou.blogspot.gr/

Διαβάστε επίσης:

• Ομιλία Υπ. Αν. ΠΕΚΑ, Σταύρου Καλαφάτη, στην Ολομέλεια της Βουλής, επί του Ν/Σ «Επείγουσε​ς Ρυθμίσεις του ΥΠΕΚΑ & άλλες Διατάξεις»
• Τοποθετήσεις βουλευτών για την λαθροϋλοτομία και τα δασαρχεία – Ηλίας Βλαχογιάννης (ΝΔ) 
• Τοποθέτηση στη Βουλή του προέδρου της Π.Ε.Δ.Δ.Υ. σχετικά με την αυστηροποίηση της Δασικής Νομοθεσίας