Του Γιαννη Ελαφρου | Καθημερινή
Σε νεκροταφεία πλατάνων κινδυνεύουν να μετατραπούν εκτεταμένες παραποτάμιες περιοχές της Ηπείρου, εξαιτίας ενός μύκητα που οδηγεί σε θάνατο νέα και υπεραιωνόβια δέντρα. Στις όχθες του ποταμού Καλαμά η ασθένεια έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις, με τα νεκρά δέντρα να αριθμούνται σε χιλιάδες. Οπως σημειώνουν οι ερευνητές από το Ινστιτούτο Μεσογειακών Δασικών Οικοσυστημάτων η ασθένεια έχει εντοπιστεί επίσης στον ποταμό Αχέροντα, στον ποταμό Λούρο, αλλά και στη συμβολή των ποταμών Αώου, Βοϊδομάτη και Σαρανταπόρου. «Η ασθένεια εμφανίστηκε στον νομό Ιωαννίνων το 2010. Σήμερα έχουμε εντοπίσει 45 εστίες προσβολής», λέει στην «Κ» ο κ. Γιώργος Λεοντάρης, εργαζόμενος στο Δασαρχείο Ιωαννίνων.
Εισαγόμενη ασθένεια
Ο φονιάς του πλατάνου, αυτού του τόσο χαρακτηριστικού και πολύτιμου για το περιβάλλον αλλά και την κοινωνική ζωή δέντρου, είναι η ασθένεια του μεταχρωματικού έλκους, που προκαλείται από έναν μύκητα, ο οποίος μεταδίδεται πολύ εύκολα. Εφόσον προσβάλλει το πλατάνι το οδηγεί σχεδόν σίγουρα στον θάνατο (εκτός εάν είναι μεγάλο δέντρο και αντιμετωπιστεί άμεσα η ασθένεια). «Η εισαγόμενη ασθένεια εμφανίστηκε αρχικά πριν από το 2004 στη Μεσσηνία. Παρά τις προειδοποιήσεις μας μεταδόθηκε και σε άλλες περιοχές, κυρίως στην Ηπειρο και σε μικρές εστίες στα Τρίκαλα. Η μεταφορά του μύκητα έγινε κατά πάσα πιθανότητα μέσω των μηχανημάτων της Εγνατίας Οδού, που είχαν προηγουμένως χρησιμοποιηθεί στην Πελοπόννησο», σημειώνει ο κ. Παναγιώτης Τσόπελας, ερευνητής στο Ινστιτούτο Μεσογειακών Δασικών Οικοσυστημάτων.
Το μυστικό της καταστροφικής αυτής ασθένειας βρίσκεται στο ότι η μεταφορά του μύκητα γίνεται μέσω της ανθρώπινης δραστηριότητας. Γι’ αυτό είναι κρίσιμη η ενημέρωση και η ευαισθητοποίηση των πολιτών, καθώς βεβαίως και τα μέτρα προφύλαξης αρχών και υπηρεσιών. «Η άγνοια σκοτώνει τα πλατάνια» τονίζουν οι ερευνητές και οι δασικοί. «Εχουν γίνει βήματα στην ενημέρωση του κόσμου. Χρειάζονται όμως και μέτρα αντιμετώπισης, όπως για παράδειγμα η θανάτωση των προσβεβλημένων δέντρων και η δημιουργία ζωνών καραντίνας γύρω από τα σημεία που εμφανίστηκε η αρρώστια», λέει ο κ. Λεοντάρης. Δυστυχώς οι Δασικές Υπηρεσίες της Ηπείρου δεν έχουν λάβει εδώ και τρία χρόνια χρηματοδότηση για να εντατικοποιηθούν οι προσπάθειες.
Οι τρόποι διάδοσης του μύκητα είναι πολλοί. Εργασίες κοπής δένδρων (με αλυσοπρίονα, πριόνια, τσεκούρια κ.λπ.), έργα από συνεργεία της ΔΕΗ, υλοτομία και διακίνηση ξύλου με τον μύκητα, χωματουργικά έργα, αμμοληψίες, κλαδεύσεις, τοποθέτηση φωτισμού και σήμανσης επάνω στα δένδρα, συρματόσχοινα κ.λπ.
«Είναι απολύτως απαραίτητο να περιοριστούν οι ανθρώπινες δραστηριότητες (φεστιβάλ, river party κ.λπ.) σε σημεία που φύονται πλατάνια. Εάν πληγωθούν τα δέντρα ή το ριζικό τους σύστημα μπορεί να προσβληθούν από την ασθένεια. Οπως έγινε με εκατοντάδες δέντρα στον Καλαμά, που νεκρώθηκαν ύστερα από ανάλογες εκδηλώσεις», τονίζει ο κ. Τσόπελας.
Πηγή: http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_10/08/2013_529629
ΚατηγορίεςΔασικά Οικοσυστήματα
Αφήστε μια απάντηση