Κώστας Τζαβάρας: Με νομοθετική ρύθμιση λύθηκε το πρόβλημα των Σαμαρέϊκων
Έπειτα από δεκαετίες αγώνων ικανοποιήθηκε το αίτημα των κατοίκων των περιοχών Σαμαρέϊκα Ηλείας και Νιφορέϊκα Αχαΐας, σχετικά με την τακτοποίηση των ιδιοκτησιών τους στο Κτήμα Μανωλάδας. Με νομοθετική ρύθμιση που κατέθεσαν οι βουλευτές Ηλείας Κώστας Τζαβάρας και Αχαΐας Θανάσης Νταβλούρος και η οποία εντάχθηκε σε νομοσχέδιο του Υπουργείου Υγείας και έγινε δεκτή, ανακαλούνται οι διοικητικές πράξεις της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου, με τις οποίες το 2004 και το 2012 είχαν κηρυχθεί ως αναδασωτέα 561 και 242 στρέμματα αντίστοιχα του αναδασμού του Κτήματος Μανωλάδας, προφανώς εκ παραδρομής, εφόσον στην εν λόγω περιοχή οι γαίες ουδέποτε είχαν δασικό χαρακτήρα. Με την ίδια νομοθετική ρύθμιση ανακαλούνται πλέον και τα σχετικά πρωτόκολλα διοικητικής αποβολής και πρωτόκολλα επιβολής ειδικής αποζημίωσης που είχαν εκδοθεί.
Είναι προφανές ότι οι εν λόγω εκτάσεις δεν υπήρξαν ποτέ δασικές, εφόσον με βάση τις έννοιες και τον σκοπό περί αναδασμού, όπως ορίζεται στα άρθρα 1 και 2 του Ν. 674/1977 «Αναδασμός-Γεωργικές εκμεταλλεύσεις», αυτές αποτελούν έγγειο ιδιοκτησία με σκοπό την γεωργική παραγωγή και κτηνοτροφική εκμετάλλευση.
Χρόνιες αβλεψίες της Διοίκησης οδήγησαν τους κατοίκους των περιοχών σε απόγνωση και ανασφάλεια σχετικά με τις περιουσίες τους, δεδομένου ότι από τις ανακληθείσες διοικητικές πράξεις επικρεμόταν το φάσμα της βίαιης εκρίζωσης από τον κλήρο των προγόνων τους, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στην περιοχή ήδη από τα τέλη του 19ου αιώνα.
Πλέον ρυθμίζεται μια ουσιαστική αδικία και ένα σοβαρό πρόβλημα διοικητικής αρρυθμίας και κακοδιοίκησης, που τροφοδοτούσε δίκες, έριδες, προστριβές και συνεχείς παραστάσεις στις Αρχές. Η ανάκληση των επαχθών διοικητικών πράξεων προσφέρει πλέον την δυνατότητα για ένα νέο ξεκίνημα με όρους κοινωνικής ειρήνης και δικαιοσύνης.
Πηγή ο ιστότοπος του Βουλευτή της Ν.Δ. στον Ν. Ηλείας Κώστα Τζαβάρα.
Αναφέρεται σε εκτάσεις 561 και 242 στρεμμάτων οι οποίες κηρύχθηκαν αναδασωτέες προφανώς εκ παραδρομής.
Άραγε όμως για τα 561 στρέμματα αυτό το “προφανώς εκ παραδρομής” γιατί δεν το διέκρινε το Συμβούλιο της Επικρατείας όταν απέρριπτε με τις αριθ. 3889/2007 και 2474/2009 Αποφάσεις του τις προσφυγές των ενδιαφερομένων?
Τα 262 στρέμματα (242.562,40 τ.μ.) στην έκθεση- εισήγηση του δασολόγου Χρήστου Μόρφη, η οποία αναφέρεται στην 26 / 2011 Απόφαση της Α’βάθμιας Επιτροπής Επίλυσης Δασικών Αμφισβητήσεων Αχαΐας (ΑΔΑ ΒΟΝΜΟΡ1Φ-ΑΝΚ) περιγράφονται ως εξής:
” Το 1945 αποτελούσε διάκενο δάσους, προερχόμενο πιθανότατα από κατάληψη δημόσιας δασικής έκτασης. Επί λέξει αναφέρει «πιθανολογούμε με σφοδρότητα ότι και η υπάρχουσα το 1945 αγροτική έκταση, προέρχεται από καταπατήσεις δημόσιας δασικής γης αειφύλλων πλατυφύλλων (τα λεγόμενα διάκενα δάσους στη ∆ιαχειριστική μελέτη 1930-1935), η οποία χρησιμοποιήθηκε από τους «Σαμαραίους» ως βοσκότοπος και από το 1937 άρχισε η παράνομη αλλαγή χρήσης αυτής τη γης και η έκδοση των πρώτων Πρωτοκόλλων ∆ιοικητικής Αποβολής. Ειδικότερα στην έκθεση-εισήγηση αναφέρεται σε 20 Πρωτοκόλλα ∆ιοικητικής Αποβολής από το έτος 1937 έως το έτος 1945 τα οποία αφορούσαν στην επίδικη έκταση (Εολ. αγρών 1945 εμβαδού 242.562,40 τ.μ.), για τον μοναδικό λόγο ότι στην ερμηνεία των αεροφωτογραφιών έτους 1945 δεν παρατηρήθηκαν επεμβάσεις (καταπατήσεις) στο δάσος γύρω από την τότε αγροτική έκταση. Και μόνο από τα παραπάνω αναφερόμενα έπρεπε η συγκεκριμένη επίδικη έκταση να χαρακτηρισθεί ως ∆άσος, το οποίο εκτός του ότι ανήκει στις διατάξεις των παραγράφων 1, 2 & 3 του άρθρου 3 του Ν. 998/1979, ανήκει και στις διατάξεις της παραγράφου 5 του άρθρου 3 του ιδίου Νόμου και έπρεπε να κηρυχθεί ως αναδασωτέα έκταση σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 3 του άρθρου 117 του Συντάγματος και του άρθρου 38 του Ν. 998/79.“
Και συνεχίζει : “Στη ∆ιαχειριστική έκθεση των ετών 1930-1935 η συγκεκριμένη έκταση εμφανίζεται ως διάκενο δάσους καλυπτόμενο «υπό γράστεων και ιδίως αρμυρίκης και σχίνων». Στην ίδια ∆ιαχειριστική έκθεση αναφέρεται ότι ο ανώροφος είναι αραιός (αραιά άτομα κοκορεβυθιάς, χαλεπίου πεύκης και πεύκης κουκουναριάς), λόγω πυρκαγιάς που έγινε μία φορά προ τριετίας και η άλλη προ δεκαπενταετίας (δηλ. τα έτη 1927 και 1915 αντίστοιχα). Και στις μετέπειτα συνταχθείσες ∆ιαχειριστικές Εκθέσεις η έκταση αυτή περιγράφεται ως καταλήψεις οικογένειας Σάμαρη.
Από το με ημερομηνία 15/07/1994 υπόμνημα – παρατηρήσεις του ∆ασονομείου Κάτω Αχαΐας, προκύπτει ότι πολλά Πρωτοκόλλα ∆ιοικητικής Αποβολής συντάχθηκαν πριν το έτος 1945 (συνολικά είκοσι από το 1937 έως το 1945), πράγμα που σημαίνει ότι στις αεροφωτογραφίες του έτους 1945 οι επίδικες εκτάσεις (εμβαδού 242.562,40 τ.μ.) φαίνονται ως αγροτικές.
Στο από Νοέμβριο 1962 τοπογραφικό διάγραμμα του μηχανικού Γεωργίου Μποροβήλα, που συντάχθηκε για λογαριασμό του Ο∆ΕΠ, διακάτοχο τότε του δάσους Στροφυλιάς, η επίδικη έκταση αναγράφεται ως καταπατήσεις τμημάτων του δάσους Στροφυλιάς, φαίνονται δε σ’ αυτό τοποθετημένες καταλήψεις-καταπατήσεις που είχαν γίνει μέχρι το έτος 1991 σε έκταση 745 στρεμμάτων, σύμφωνα με την από 15/07/1994 σχετική αναφορά του δασοπόνου της περιοχής. Σχετική είναι και η από 16/02/1994 πορισματική έκθεση του δασολόγου της Περ. Επιθεώρησης ∆ασών Πελ/σου & ∆.Σ.Ε. κ. Ηλία Κεραμίδα, στην οποία προτείνει όλη η παραπάνω επίδικη έκταση να κηρυχθεί ως αναδασωτέα (σχ. η 65672/7135 π.ε./17-03-1995 δ/γή Υπ. Γεωργίας).
Στην αριθ. 66289/1993 Κ.Υ.Α. των Υπ. Γεωργίας, ΥΠΕΧΩ∆Ε, Εμπορικής Ναυτιλίας και Βιομ., Ενέργ., Τεχν/γίας & Εμπορίου (ΦΕΚ 506/Β ́/09-07-1993), που αφορά «Μέτρα προστασίας των Βιοτόπων ∆άσους Στροφιλιάς (Ν. Αχαΐας – Ν. Ηλείας), Λιμνοθάλασσας Κοτυχίου (Ν. Ηλείας) και της ευρύτερης περιοχής τους», στα πλαίσια εφαρμογής της ∆ιεθνούς Σύμβασης Ραμσάρ έτους 1971 (όπως κυρώθηκε με το Ν.∆. 191/1974) για την προστασία των διεθνούς ενδιαφέροντος υγροτόπων ιδία ως υγροβιοτόπων (σχετ. Ν. 1751/1988 & Ν. 1950/1991), αναφέρει χαρακτηριστικά ότι η περιοχή Σαμαραίϊκα ευρίσκεται εντός της ζώνης Α (υψηλής προστασίας) και ειδικότερα στο εδαφ. 11 της παρ.Α του άρθρου 3 αυτής αναφέρει ότι «Ειδικότερα για τη περιοχή Σαμαραίϊκων, εντός του δάσους Στροφυλιάς Ν. Αχαΐας και σε συνέχεια της 1777/12.6.90 απόφασης Νομάρχη Ηλείας «περί ανάκλησης οριοθέτησης οικισμού Σαμαραίϊκων», απαγορεύεται η οριοθέτηση οικισμού και επιβάλλεται η αναδάσωση όλων των παράνομα εκχερσωθεισών δασικών εκτάσεων, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, καθώς και η απομάκρυνση όλων των παράνομων κατασκευών». Σε συνέχεια όλων των παραπάνω εκδόθηκε η αριθ. 12365/2009 Κ.Υ.Α. των Υπ. Αγροτ. Ανάπτ. & Τροφίμων, ΥΠΕΧΩ∆Ε, Ανάπτυξης και Εμπορικής Ναυτιλίας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής (ΦΕΚ 159/∆ ́/29-04-2009), που αφορά «Χαρακτηρισμό χερσαίων, υδάτινων και θαλάσσιων περιοχών της λιμνοθάλασσας Κοτυχίου, του ∆άσους Στροφιλιάς και της ευρύτερης περιοχής τους (Ν. Αχαΐας – Ν. Ηλείας), ως Εθνικό Πάρκο Υγροτόπων Κοτυχίου – Στροφιλιάς», η οποία αναφέρει ειδικότερα ότι στη συγκεκριμένη περιοχή (Σαμαραίϊκα) απαγορεύεται κάθε επέμβαση μέχρι την οριοθέτηση και ρύθμιση των υπαρχουσών χρήσεων και δραστηριοτήτων στα πλαίσια της κείμενης νομοθεσίας και μετά από έγκριση σχετικής μελέτης και γνωμοδότηση του Φορέα ∆ιαχείρισης.
Όλη η έκταση (εμβαδού 803.590,65 τετρ. μέτρων) που αναφέρεται στη παραπάνω Πράξη Χαρακτηρισμού σήμερα καλλιεργείται. Εντός αυτής υπάρχουν οικίες, αποθήκες, καλύβες, ποιμνιοστάσια, γεωτρήσεις κ.λπ. περιβάλλεται δε, από ∆άσος χαλεπίου πεύκης και πεύκηςκουκουναριάς σε ποσοστό κάλυψης μεγαλύτερο του 80%.
Το σύνολο της παραπάνω επίδικης έκτασης, των 242.562,40 τετρ. μέτρων, που αναφέρεται, στη διαχειριστική έκθεση του 1930-1935, ως διάκενο δάσους με αμμώδες έδαφος (που πλημμύριζε) και διάσπαρτα δένδρα, θάμνους και διάκενα διαφόρων μεγεθών τα οποία μαζί με την χορτολιβαδική βλάστηση (γράστες) συνιστούν ιδιαίτερη δασοβιοκοινότητα και ειδικό δασογενές περιβάλλον (άρθρο 24 του Συντάγματος), που συνδέεται άρρηκτα (ενιαίο οικοσύστημα – Εθνικό Πάρκο Υγροτόπων Κοτυχίου – Στροφιλιάς) με το περιβάλλον δάσος χαλεπίου πεύκης και πεύκης κουκουναριάς, αποτελεί δασική έκταση του άρθ. 3 παρ. 2 και 3 του Ν. 998/1979, η οποία, περαιτέρω, εξυπηρετεί και τις τρεις λειτουργίες της παρ. 1 του ίδιου άρθρου, ενώ από πλευράς ωφελιμότητας, λειτουργίας και θέσεως υπάγεται στις κατηγορίες του άρθ. 4 παρ. 1 εδαφ. α (υγροβιότοπος), β (υπόγεια ύδατα), δ (αναψυχή) και παρ. 2 εδαφ. β (παραλιακή – παραλίμνια) του ιδίου Νόμου.
Σύμφωνα με τα παραπάνω, η επίδικη έκταση Εολ. αγρών 1945 εμβαδού 242.562,40 τετρ. μέτρων έχει τις προϋποθέσεις να κηρυχθεί ως αναδασωτέα λόγω καταστροφής της δασικής βλάστησης και ως εκ τούτου σύμφωνα με την αριθ. 838/2002 απόφαση του Σ.τ.Ε., που κοινοποιήθηκε στις ∆ασικές Υπηρεσίες με την αριθ. 105204/2793/31-07-2002 διαταγή του Υπ. Γεωργίας, το αρμόδιο για χαρακτηρισμό όργανο δεν μπορεί να προβεί σε έκδοση πράξης χαρακτηρισμού στη περίπτωση που η προς χαρακτηρισμό έκταση έχει κηρυχθεί αναδασωτέα ή διαπιστώνεται ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις για την κήρυξή της σύμφωνα με τα άρθρα 117 του Συντάγματος και 38 του Ν. 998/79.
Η περιοχή «Σαμαραίϊκα» διοικητικά ανήκει στη τέως κοινότητα Μετοχίου, σήμερα ∆ημοτική Κοινότητα Μετοχίου – ∆ημοτικής Ενότητας Λαρίσσου – ∆ήμου ∆υτικής Αχαΐας, βάσει της από 19-06-1926 Απόφασης της Επιτροπής Καθορισμού Ορίων Κοινοτήτων Μετοχίου και Μανωλάδας, η οποία ισχυροποιήθηκε και με την αριθ. 1/1984 Απόφαση του αρμόδιου ∆ιοικητικού ∆ικαστηρίου Ορίων του Πρωτοδικείου Ηλείας. Τα όρια αυτά έχουν αποτυπωθεί από την Τοπογραφική Υπηρεσία Αχαΐας σε τοπογραφικό διάγραμμα κλίμακας 1:5000 το έτος 1985 και για τις δασικές υπηρεσίες των Νομών Αχαΐας και Ηλείας (∆ασαρχεία Πατρών και Αμαλιάδας) οι οποίες διαχειρίζονται το δάσος Στροφυλιάς, χρησιμεύουν ως όρια των περιοχών ευθύνης τους μέχρι και σήμερα (σχ. το αριθ. 2930/13-11-2008 έγγραφο του ∆/ντή ∆ασών Περ. ∆υτ. Ελλάδας προς κον Γεν. Γραμμ. Π.∆.Ε.).
Στο αριθ. 2940/05-08-2009 έγγραφο του προϊσταμένου της ∆/νσης Πολιτικής Γης του Υπ. Αγροτ. Ανάπτ. & Τροφίμων μεταξύ των άλλων αναφέρεται ότι το ∆άσος Στροφυλιάς και η εντός αυτού έκταση της περιοχής «Σαμαρέϊκα» δεν συμπεριελήφθη στις απαλλοτριωθείσες εκτάσεις του αγροκτήματος Μανωλάδας και δεν αποτελεί εποικιστική έκταση. Αποκλειστικά δε αρμόδια Υπηρεσία για τη διαχείριση και προστασία αυτού είναι η ∆ασική Υπηρεσία.”
Μετά από όλα τα παραπάνω αναρωτιόμαστε απλώς αν τόσο τεκμηριωμένη παραδρομή έχει ξανασυμβεί στα χρονικά…
Σχετικά:
ΟΙΚΟΠΕΔΟΠΟΙΗΣΗ της Στροφιλιάς στα Σαμαρέικα
ΚΥΑ Στροφυλιάς: Εκτός προστασίας τα «Σαμαρέικα»
ΚατηγορίεςΝομοθεσία, Περιβάλλον
Αφήστε μια απάντηση