Ετοιμάζουν προσφυγές στο σχέδιο ΠΔ για τα δάση

karpathos, dasos peuka

Σε νέο γύρο δικαστικών διενέξεων και αντιπαραθέσεων θα οδηγήσουν οι νέοι ορισμοί για το τι θεωρείται δάσος, δασική έκταση, χορτολιβαδική, κ.λπ., που περιλαμβάνονται σε σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος του υπουργείου Περιβάλλοντος.

 Μολονότι το Συμβούλιο της Επικρατείας, κατά την επεξεργασία του σχεδίου ΠΔ, έκανε αρκετές παρεμβάσεις επισημαίνοντας τη λειτουργία του Συντάγματος ως «ασπίδας προστασίας» για τον δασικό πλούτο της χώρας, περιβαλλοντικοί φορείς σκοπεύουν -σύμφωνα με πληροφορίες- να προσβάλουν στα δικαστήρια και τις νέες ρυθμίσεις, θεωρώντας ότι περιορίζουν την απόλυτη προστασία των δασικών εκτάσεων. Φοβούνται δε τυχόν οικοπεδοποιήσεις και αύξηση δόμησης, ιδίως σε νησιωτικές περιοχές.

Το σχέδιο ΠΔ υιοθετεί γνωμοδότηση του Τεχνικού Συμβουλίου Δασών, που αποδέχθηκε ο αν. υπουργός Περιβάλλοντος Ιω. Τσιρώνης κατά τις ρυθμίσεις του ν. 4280/14, περιλαμβάνοντας διάφορα κριτήρια για τον χαρακτηρισμό του δάσους, με βάση τη δασολογική επιστήμη, αλλά και επικαλούμενο το Σύνταγμα και τη νομολογία των ανωτάτων δικαστηρίων.

Κριτήρια

Ακολουθώντας ουσιαστικά τη λογική εγκυκλίου του 2010, το σχέδιο βάζει και αριθμητικά κριτήρια, αφού στην αναγκαία επιφάνεια (για την ύπαρξη δάσους ή δασικής έκτασης) αναφέρεται σε επιφάνεια που έχει μέγεθος λόχμης (δασοτόπι) τουλάχιστον 700 τ.μ., χωρίς, πάντως, να αποκλείεται ο χαρακτηρισμός και άλλων εκτάσεων με δασική βλάστηση μικρότερων των 700 τ.μ., λόγω των ιδιαίτερων εκάστοτε συνθηκών, που περιβάλλονται ή συνορεύουν με άλλες εκτάσεις δασικού χαρακτήρα.

Στα κριτήρια της διάκρισης του δάσους από τη δασική έκταση, χρησιμοποιείται η συγκόμωση (κάλυψη) κατά 25% για τα δάση (χωρίς να αποκλείεται η έκταση να θεωρηθεί υπό προϋποθέσεις δάσος και με μικρότερη συγκόμωση).

Στις χορτολιβαδικές εντάσσονται οι εκτάσεις σε ημιορεινά, ορεινά και ανώμαλα εδάφη με φυσικά οικοσυστήματα από φρύγανα, ποώδη ή αυτοφυή βλάστηση ή με δασική μεν βλάστηση, που δεν αποτελεί όμως δασοβιοκοινότητα.

Περιβαλλοντικοί φορείς θεωρούν ότι υπάρχει μία υποχώρηση από την απόλυτη προστασία που παρείχε η απόφαση της Ολομέλειας ΣτΕ (32/13) που ακύρωσε ως αντισυνταγματικούς τους παλαιότερους ορισμούς των ν. 3208/03 και 3147/03. Κι αυτό γιατί δεν χρειάζονται -κατά την άποψή τους- ποσοτικοί προσδιορισμοί για την επιφάνεια του εδάφους.

ΑΛ. ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ

Πηγή: www.ethnos.gr



ΚατηγορίεςΔασικά Οικοσυστήματα, Δασική Υπηρεσία

Tags: , , , ,

Απάντηση

Αρέσει σε %d bloggers: