Το Σαββατοκύριακο 11-12 Ιουνίου 2016, πραγματοποιήθηκε με επιτυχία, το διήμερο σεμινάριο με θέμα: «Από το δάσος του Βερτίσκου στο παραλίμνιο δάσος Δοϊράνης: Το δάσος στα προγράμματα για το περιβάλλον και την αειφορία», που διοργάνωσαν το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Κιλκίς (ΚΠΕ Κιλκίς) και το ΚΠΕ Ελευθερίου Κορδελιού και Βερτίσκου με 42 εκπαιδευτικούς από τις Διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης των Περιφερειακών Ενοτήτων Κιλκίς και Θεσσαλονίκης.
Από την εκπαιδευτικό στο ΕΠΑΛ Κορδελιού Θεσ/νίκης, κα Κώνστα Σοφία, λάβαμε με την παράκληση να δημοσιεύσουμε την παρακάτω επιστολή που αφορά την επίσκεψη-δράση στο υδροχαρές δάσος Μουριών ή «Χίλια Δέντρα», όπου παρόντες ήταν ο δασάρχης Κιλκίς κ. Βούρτσας Γεώργιος και ο δασολόγος του δασαρχείου Κιλκίς, κ. Καγιάννης Γεώργιος.
— — — • ◊ • — — —
Στα πλαίσια του διήμερου περιβαλλοντικού σεμιναρίου με τίτλο «ΑΠΟ ΤΟ ΔΑΣΟΣ ΤΟΥ ΒΕΡΤΙΣΚΟΥ ΣΤΟ ΠΑΡΑΛΙΜΝΙΟ ΔΑΣΟΣ ΤΗΣ ΔΟΙΡΑΝΗΣ», βρεθήκαμε στο μοναδικό υδροχαρές δάσος της Ευρώπης, στο δάσος των Μουριών ή «Χίλια Δέντρα», που έχει χαρακτηριστεί ΔΙΑΤΗΡΗΤΕΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ από το 2009!!!
Πως να περιγράψεις με λόγια αυτό που νοιώθεις σα βρεθείς καταμεσής αυτής της απαράμιλλης ομορφιάς, σαν πατήσεις το χώμα αυτού του ξεχωριστού και σπάνιου δασικού οικοσυστήματος, κατάλοιπο ενός μεγαλυτέρου στο παρελθόν αλλουβιακού δάσους, σαν αντιληφθείς την ανυπολόγιστη αξία του!!
Πόση ντροπή μπορείς να νοιώσεις ως το μοναδικό «λογικό» ον στο σύμπαν, όταν αυτοακυρώνεις αυτή σου την ιδιότητα, όταν στο βωμό της άγνοιας, του ωχαδελφισμού, της αδιαφορίας, της αλόγιστης χρήσης των φυσικών πόρων, όταν στο βωμό της εγωιστικής και κατακτητικής σου παρέμβασης συντελείς στην καταστροφή μνημείων της φύσης, ανυπολόγιστης ιστορικής, περιβαλλοντικής και οικονομικής αξίας!!!
Αλλά και πόση γλύκα και ηρεμία, πόση ενθάρρυνση παίρνει η ψυχή και η συνείδηση, όταν έχεις μπροστά σου ανθρώπους σαν τον Δασάρχη Κιλκίς κ. Γιώργο Βούρτσα και τον Δασολόγο του Δασαρχείου κ. Γιώργο Καγιάννη να σου μιλούνε με τόσο πάθος και αγάπη για την αξία του δάσους, για την ιδιαίτερη σημασία αυτού του μοναδικού υδροχαρούς δάσους της Ευρώπης, για τις προσπάθειες διάσωσής του…
Τα δέντρα του δάσους κατά κύριο λόγο βελανιδιές, αγαπούνε το νερό, (εξού και η ονομασία τους υδροχαρή), αλλά ο άνθρωπος άνοιξε κανάλια να φύγει το παραπανίσιο νερό, αφού τον εμπόδιζε στις εξόδιες εκδρομές του και στην παρουσία του εκεί…. Έτσι, από την «αγενή» ανθρώπινη παρουσία και υπερ-εκμετάλλευση κινδύνευε με κατάρρευση!!
Έντονα προβλήματα ξήρανσης των δέντρων, κι έτσι το 2000 το δασαρχείο Κιλκίς κάλεσε ειδικούς για μελέτη του φαινομένου και εξεύρεση λύσεων. Ο μοναδικός τρόπος αναγέννησης του δάσους ήταν η απαγόρευση των τροχοφόρων και η περίφραξή του. Αυτό προσέκρουσε στις αντιδράσεις του ντόπιου πληθυσμού, δεν εφαρμόστηκε όπως θάπρεπε και από το 2009 εξαιτίας των παραγόντων που προανέφερα, έχει χαρακτηριστεί από το Δασαρχείο «ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ», που πρακτικά σημαίνει τη συνέχειά του στο διάβα του χρόνου… Να το παραδώσουμε στις επόμενες και μεθεπόμενες γενιές πολύ καλύτερο απ’ότι εμείς το παραλάβαμε.. αυτό σημαίνει αειφορία Μνημείων, περιβάλλοντος….
Το επακόλουθο αυτής της απόφασης – αλλά με τις ίδιες πάντα αντιδράσεις σε τοπικό επίπεδο – ήταν να απαγορευτεί η είσοδος πια σ’αυτό, τουλάχιστον με τις κρατούσες προηγούμενες συνθήκες.
Έτσι, μέσα σε μόλις 7 χρόνια η φύση σιγά – σιγά αναπληρώνει τις αστοχίες και τα σφάλματα του ανθρώπινου παράγοντα, και ξαναβλέπουμε τα νέα μικρά δεντράκια να ξεπηδούνε από τη γη και να προσπαθούνε να βρούνε το χώρο και το χρόνο τους μέσα σ’αυτόν τον φυσικό παράδεισο. Όπως είπαν και οι δύο εξαίρετοι ομιλητές μας, η φύση θα αποφασίσει , αν την αφήσουμε ανενόχλητη να κάμει αυτό που ξέρει πάντα με τον ίδιο σοφό τρόπο… Η αγάπη τους για το αντικείμενο ενασχόλησής τους δεν τους κάνει μηδενιστές. Μας μεταλαμπάδευσαν με τον πλέον πειστικό τρόπο πως πάντα υπάρχει τρόπος να παίρνουμε αυτό που χρειαζόμαστε πραγματικά από τη φύση, αλλά να της αφήνουμε το χώρο της να παράγει κι αυτή…
Τώρα σχεδιάζουν μελέτες για ήπια επισκεψιμότητα, για εκπαιδευτικούς κυρίως σκοπούς, αφού η άγνοια είναι χειρότερος εχθρός όλων και η βιωματική προσέγγιση είναι αναπόσπαστο κομμάτι κάθε ουσιαστικής εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Την αξέχαστη αυτή εμπειρία την οφείλουμε στην άριστη και άψογη διοργάνωση και συνεργασία του Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης (ΚΠΕ) Κιλκίς με το Δασαρχείο Κιλκίς. Ευχαριστούμε θερμά την υπεύθυνη του ΚΠΕ Κιλκίς κ. Αρσινόη Παρασκευά και τα μέλη της Παιδαγωγικής Ομάδας του ΚΠΕ Κιλκίς.
Ιδιαίτερες ευχαριστίες στον Δασάρχη Κιλκίς κ. Γιώργο Βούρτσα και τον Δασολόγο του Δασαρχείου κ. Γιώργο Καγιάννη για την …απλοχεριά του χρόνου τους, για τις πολύτιμες πληροφορίες που μας κοινώνησαν, μα πάνω απ’όλα για την προστιθέμενη παιδαγωγική, περιβαλλοντική, εκπαιδευτική αξία που προσέδωσαν στη διαδικασία του σεμιναρίου!!!
Κώνστα Σοφία
Εκπαιδευτικός στο ΕΠΑΛ ΚΟΡΔΕΛΙΟΥ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ
[Φωτογραφίες: Κώνστα Σοφίας (ΕΠΑΛ Κορδελιού) και Γιώργου Κεχλιμπάρη (ΚΠΕ Κιλκίς)].
ΚατηγορίεςΔασικά Οικοσυστήματα, Δασική Υπηρεσία
Φοβεροί συνάδελφοι και οι δύο…μακάρι όλοι οι προϊστάμενοι των Υπηρεσιών μας να ήταν σαν τον κ. Βούρτσα, με γνώση εις βάθος, εργατικότητα και τόση αγάπη για το αντικείμενο.