Στις δαιδαλώδεις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας που προκαλούν σύγχυση σε όσους προσπαθούν να τις εφαρμόσουν, αναφέρεται σημερινό, ολοσέλιδο δημοσίευμα της εφημερίδας ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. Παρακάτω παραθέτουμε ένα μικρό απόσπασμα από το ρεπορτάζ της Μάχης Τράτσα όπου περιγράφεται η περιπέτεια της κατάργησης του δασικού φόρου.
Η κατάργηση, της κατάργησης, ω κατάργηση…
Το 2003 με τον ν. 3208 (άρθρο 21 παρ. 7) καταργήθηκε ο δασικός φόρος που ίσχυε από το 1969 προκειμένου να αποφευχθεί η διπλή φορολόγηση των δασικών προϊόντων, καθώς είχε ήδη επιβληθεί ΦΠΑ. Ακολούθησε όμως η κατάργηση, της κατάργησης, ω κατάργηση…
Με τον ν. 4280/2014 (άρθρο 53 παρ. 1) καταργήθηκε η καταργητική διάταξη, επαναφέροντας κατ’ ουσίαν σε ισχύ τις αρχικές, καταργηθείσες, διατάξεις. Λίγους μήνες μετά ωστόσο ο νομοθέτης άλλαξε γνώμη και με τον νόμο 4296/2014 αντικατέστησε το άρθρο 53 του 4280/2014 ώστε να εξακολουθεί να ισχύει η κατάργηση του δασικού φόρου. Παρ’ όλα αυτά η αναφορά του δασικού φόρου στον Δασικό Κώδικα παραμένει, αν και είναι ανενεργός. Και ο νοών νοείτω.
Δαιδαλώδης είναι και η νομοθετική προσπάθεια κατάργησης διαφόρων επιτροπών, όπως της «Επιτροπής γνωμοδοτήσεως επί αμφισβητήσεων διακατοχής και δουλειών μη δημοσίων δασών» που προβλεπόταν στον Δασικό Κώδικα. Αλλεπάλληλες ρυθμίσεις από το 1964, όλο τις καταργούσαν αλλά τελικά παρέμεναν εν ισχύι.
Παράλληλα, παραμένει σε ισχύ, αν και ανενεργό, το άρθρο 201 του Δασικού Κώδικα, το οποίο θέτει πλαφόν 5% στα δασικά εισοδήματα που πρέπει να διατίθενται από τους δήμους, τις μονές, τα φιλανθρωπικά ιδρύματα ή άλλα νομικά πρόσωπα για δαπάνες αναδασώσεως ή απαλλοτριώσεως εδαφών που ανήκουν στην περιφέρειά τους. Η διάταξη αυτή μπορεί στην πράξη να μην εφαρμόζεται, όμως δεν έχει ούτε ρητώς ούτε σιωπηρώς καταργηθεί.
.
Για το ίδιο θέμα: Τροποποίηση του ν. 4280/2014 – Κατάργηση του δασικού φόρου
ΚατηγορίεςΔασικά Προϊόντα, Νομοθεσία
Αφήστε μια απάντηση