Κυνηγότοποι, η μεγάλη αποθήκη απόθεσης τοξικού μολύβδου

20_basics_cartr_1

Συντάκτης: Στέφανος Βογιατζής,
Δασοπόνος, MSc. in International Environmental Conventions

Σε πανελλαδική έρευνα σχετικά με το προφίλ των κυνηγών που διενήργησε η εταιρία δημοσκοπήσεων VPRC στη Ελλάδα τον Μάρτιο 2013 προέκυψε ένα σημαντικό εύρημα σχετικά με τον αριθμό των ανδρών 18 ετών και άνω, που έχουν ως «χόμπι» το κυνήγι. Οι «χομπίστες» κυνηγοί σύμφωνα με την έρευνα ανέρχονται σε περίπου 500.000. Ο αριθμός όμως των κυνηγών στη Ελλάδα, όπως προσδιορίζεται από τα επίσημα στοιχεία, είναι περίπου 270.000. Έχοντας απόλυτη εμπιστοσύνη στα επίσημα στοιχεία, καθώς και στα ευρήματα της ποσοτικής έρευνας, εξάγεται το συμπέρασμα ότι περίπου 230.000 άνδρες στην Ελλάδα κυνηγούν (χρησιμοποιούν κυνηγετικά όπλα) χωρίς άδεια (https://www.zoosos.gr/vprc-ereuna-gia-tous-kunegous-sten-ellada/#ixzz4Qq4PWSFo).

Με απλό και λογικό συνειρμό καταλήγουμε σε κάτι πολύ ανησυχητικό για την ανθρώπινη υγεία που προέρχεται από τα μολύβδινα σκάγια που χρησιμοποιούν και σκορπίζονται στη φύση από τα κυνηγετικά όπλα. Σε συνδυασμό με τα πιο πάνω αναφερόμενα στοιχεία των κυνηγών, ένας αποδεκτός αριθμός 180 έως 200 χιλιάδες κυνηγών σε ολόκληρη την επικράτεια ενεργοποιείται σε κάθε εξόρμηση. Κάθε κυνηγός κατά μέσο όρο καταναλώνει  πέντε φυσίγγια στην εξόρμηση, τα οποία φυσίγγια περιέχουν 35 γραμμάρια μολύβδου το καθένα. Από τα στοιχεία αυτά προκύπτει ότι σε κάθε εξόρμηση εγκαταλείπεται στη φύση ποσότητα μολύβδου ίση με 35.000 κιλά. Εφόσον την ποσότητα αυτή την πολλαπλασιάσουμε με τον αριθμό των κυνηγετικών εξορμήσεων κάθε έτους, αλλά και με αναδρομικό υπολογισμό κάποιων δεκαετιών, μπορούμε χωρίς αμφισβήτηση να κατανοήσουμε ότι μια μεγάλη ποσότητα μολύβδου έχει διασκορπιστεί και συνεχίζει να αυξάνεται μέρα με τη μέρα στη μεγάλη αποθήκη της φύσης. Μάλιστα ο χώρος αυτός παρά το γεγονός ότι είναι μεγάλης έκτασης, περιοριστικές λογικές προσεγγίσεις τον οριοθετούν σε πιο προσιτές διαστάσεις, καθόσον δεν περιλαμβάνει δυσπρόσιτες περιοχές, δενδροκαλλιέργειες, αστικές περιοχές και άλλους χώρους που εξαιρούνται της θήρας. Η συσσώρευση λοιπόν μολύβδου στους κυνηγότοπους δημιουργεί πιθανή εστία τοξικής μόλυνσης.

Θα είναι μεγάλο λάθος να αγνοήσουμε τους κινδύνους που προέρχονται από τη συσσώρευση μολύβδου στον οργανισμό. Η Ιατρός Βιοπαθολόγος του Γ.Ν.Μ. Έλενα Βενιζέλου κ. Σταυρούλα Καραμπά σε σχετική επιστημονική εργασία της με τίτλο «ΜΟΛΥΒΔΟΣ: ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΥΓΕΙΑ» επισημαίνει το γεγονός ότι η είσοδος και απορρόφηση μόλυβδου από τον οργανισμό πραγματοποιείται από το αναπνευστικό σύστημα με την εισπνοή, από το γαστρεντερικό σύστημα με την κατάποση, αλλά και από το δέρμα με την δερματική επαφή. Ο μόλυβδος εφόσον εκτεθεί στη φύση και έρθει σε επαφή με τον άνθρωπο, μπορεί να προκαλέσει βλάβες σε νεφρά, συκώτι, αίμα, δερματίτιδες / αλλεργίες, βλάβη σε πνεύμονες / μόνιμα αναπνευστικά προβλήματα και καρκινογενέσεις. Αποτελεί κρυφή απειλή για την υγεία μικρών και μεγάλων. Ακόμη και σε μικρές ποσότητες μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα υγείας. (http://www.iatropedia.gr/ygeia/otan-o-molivdos-dilitiriazi-tin-zoi-mas/33612/). Σε επιστημονικό άρθρο του παθολόγου κ. Ηλία Κ. Σιακαβέλλα αναφέρεται ότι ακόμη και μικρές ποσότητες μπορούν να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα υγείας. Ιδιαίτερα ευαίσθητα είναι τα παιδιά κάτω των έξι ετών, στα οποία μπορεί να επηρεαστεί σοβαρά η πνευματική και σωματική τους ανάπτυξη. Παρά το γεγονός ότι κατά τα τελευταία 20 χρόνια έχουν γίνει μεγάλες προσπάθειες προστασίας από το μόλυβδο, εντούτοις οι δειγματοληψίες σε πληθυσμιακό επίπεδο δείχνουν ότι ο μόλυβδος παραμένει μια απειλή για τη δημόσια υγεία (https://www.medlook.net/).

Δεν γνωρίζω και δεν είμαι ο κατάλληλος για να προτείνω τι πρέπει να γίνει, αλλά είμαι πεπεισμένος ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί η κατάσταση αυτή. Επίσης στο άρθρο αυτό δεν  αναφέρονται τυχόν επιπτώσεις από το μόλυβδο που φέρουν τα νεκρά θηράματα. Υπάρχουν αρμόδιοι Φορείς που οφείλουν να δείξουν ενδιαφέρον, θα έλεγα οφείλουν με ανησυχία να ενσκήψουν στο θέμα αυτό για να βρεθεί λύση. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να ληφθεί άμεση πρόνοια για τη σταδιακή απαγόρευση της χρήσης σκαγιών από μόλυβδο και την αντικατάσταση τους με άλλο μη τοξικό μέταλλο. Στο διαδίκτυο αναφέρεται ότι εδώ και αρκετά χρόνια, έχει απαγορευτεί η χρήση τέτοιων σκαγιών σε πολλές χώρες (Η.Π.Α., Καναδάς, Δανία, Φινλανδία κ.ά.) και προσφέρονται εναλλακτικές δυνατότητες (π.χ. χρήση ατσάλινων σκαγιών).


.
Δημοσιεύτηκε στο dasarxeio.com | 27.11.2016


follow_fb.gif

.

.

.



ΚατηγορίεςΘήρα

Tags: , , ,

3 replies

  1. Δεν θα έπρεπε να αντιδράσω στο συγκεκριμένο άρθρο γιατί υπάρχει ,κάπου χαμένο , ένα δίκαιο και ενδεχομένως υπαρκτό πρόβλημα αλλά η λογική (όχι ενδεχομένως του συντάκτη αλλά των ερευνών που χρησιμποιεί), το μπουζούκι όργανο, ο αστυνομικός όργανο, άρα μπουζούκι ο αστυνομικός κάπου πάσχει…. ήτοι, η έρευνα / αριθμός κυνηγών , μόνο και το ότι προέρχεται απο το zoosos , ακυρώνει τον ευατό της , ακόμη και εάν έχει ορθά ευρήματα εντός. Υπάρχουν επίσημες πηγές για τον αριθμό των κυνηγών και των αδειών και των όπλων που φέρει ο καθείς. Εσφαλμένα και με σκοπό εσφαλμένα , ο χρήστης / κάτοχος κυνηγετικού όπλου, σύμφωνα με την έρευνα, συνεπάγεται και κυνηγός… Ουτε καν !!! Οταν,λόγω νομοθεσίας, άρνησης του νομοθέτη, ανύπαρκτων και υπαρκτών φόβων της πολιτείας, απαγορεύει την οποιαδήποτε κατοχή όπλου για προστασία , ο μόνο τρόπος που έχει βρεθεί ”””’ νομότυπος”””’ είναι να αγοράζει κάποιος ένα κυνηγετικό όπλο χωρίς να έχει την παραμικρή σχέση με το κυνήγι. Παρόλα αυτά λογίζεται σε ”εμπεριστατωμένες’ έρευνες που δικαιολογούν άλλα πράγματα (αντιλαμβανόμαστε όλοι τι και ποια)ως κυνηγός. Δεν είναι. Και σίγουρα δεν πάνε κάθε ΣΚ κυνήγι 180.000 τουλάχιστον άτομα. Υπαρκτό μεν το πρόβλημα , ναι συμφωνώ , όχι ενδεχομένως στο μέγεθος που αναφέρεται, αλλά υπάρχει. Ήδη στην Ελλάδα σε περιοχές που επιτρέπεται το κυνήγι για παρυδάτι πολλοί κυνηγοί χρησιμοποιούν φυσσίγια με ατσάλινα σκάγια. * Επίσης θα είχε ενδιαφέρον ένα άρθρο για τους τρόπους ανακύκλωσης των κάλυκων στην Ελλάδα.(Ακόμη και η ιδιογόμωση στην χώρα μας , νομίζω είναι αδίκημα του ν. περί εκρηκτικών ).

    • Η έρευνα δεν είναι του zoosos, αλλά της εταιρίας δημοσκοπήσεων VPRC. Δεν έχω λόγους, ούτε στοιχεία και πρόθεση να αμφισβητήσω την έρευνα. Αναφέρεται επίσης στο άρθρο ότι οι 500 χιλιάδες, σύμφωνα με τη δημοσκόπηση, δεν είναι μόνον κυνηγοί, αλλά και άνδρες άνω των 18 ετών που χρησιμοποιούν κυνηγετικά όπλα. Όσοι χρησιμοποιούν κυνηγετικά όπλα σκορπούν μολύβδινα σκάγια στο περιβάλλον. Όσο για το μέσο όρο των κυνηγών ανά εξόρμηση, εκτιμήθηκε ότι ένας αποδεκτός αριθμός από το πιο πάνω σύνολο, νόμιμους και παράτυπους, θα είναι του μεγέθους αυτού. Θέλεις λιγότερους, κανένα πρόβλημα. Μπορείς να δώσεις τη δική σου εκτίμηση. Δεν διαγράφεται το πρόβλημα, ούτε η σοβαρότητά του. Τώρα η αναφορά σου για μπουζούκια, όργανα και αστυνομικούς δεν την αντιλαμβάνομαι και λυπάμαι γιατί ρίχνεις το επίπεδο. Θα χαρώ όμως να δω δικό σου άρθρο για τους τρόπους ανακύκλωσης των καλύκων.

      • Προφανέστατα δεν καταλάβατε τι έγραψα, ή τουλάχιστον δεν μετέφερα ορθώς τις σκέψεις μου στο πληκτρολόγιο, οπότε και στις 2 περιτπώσεις σας ζητώ συγνώμη εκ των υστέρων. Δεν είχε καμία υπόνοιά για εσάς το σχόλιο μου. Παρόλα αυτά εγώ θα επαναλάβω ότι η VPRC έιναι εταιρία δημοσκοπήσεων , γκάλοπ, ερευνών ή όπως θέλει να την πεί κάποιος. Το να παραγγέλνει to zoosos ή οιανδοποτε ”φιλοζωική” εταιρεία κάποια έρευνα, είναι τόσο αξιόπιστη όσο και τα γκάλοπ των τελευταίων 3-4 εκλογικών αναμετρήσεων. Ειδικά όταν αφορούν στοιχεία που παρέχονται απο δημόσιους φορείς !!! Υπάρχουν σκοπιμότητες που επειδή ασχολείστε , ειναι δεδομένο ότι αντιλαμβάνεστε ποιους και ποιές εξυπηρετούν. Αλλά δεν μας απασχολεί ο εντολέας της έρευνας. Οπως ενδεχομένως αντιλαμβάνεστε , συμφωνώ μαζί σας όσον αφορά το πρόβλημα, σε καμία περίπτωση στην έκταση που αναφέρετε, αλλά όντως υπάρχει το πρόβλημα. Αλλά σε κράτος που το 2016 , χρησιμοποιούμε νομοθεσία του 1969 , για το κυνήγι και διαχείριση αυτού, δεν ξέρω κατά πόσο μπορούμε να περιμένουμε κάτι περισσότερο !!!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αρέσει σε %d bloggers: