Γράφει ο Γιώργος Μαγουλάς,
Δασοπόνος

Ολοκληρώνεται το 1/3 του φετινού καλοκαιριού. Ή μήπως ενός εαρινού καλοκαιριού; Ή ακόμη καλύτερα ενός φθινοπωρινού θέρους; Διότι με τέτοιες κλιματολογικές εναλλαγές μπορείς να το πεις όπως θες. Παράπονο πάντως δεν πρέπει να έχει κανείς. Έως τώρα έχουμε δει και τα τέσσερα στοιχεία της φύσης. Και αν για την γη ή το χώμα ή το έδαφος, πείτε το όπως επιθυμείτε, είναι αυτονόητη η ύπαρξή του, συναντάμε τον αέρα με τις guest εμφανίσεις του, το νερό που φθάνει με την μορφή της βροχής και τέλος την φωτιά. Ναι αυτή την γνώριμη μας που έχει αρχίσει και κλείνει το μάτι της δειλά δειλά (πάλι). Τα στοιχεία αυτά έχουν την ιδιότητα ν’ αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Άλλοτε δρώντας θετικά και άλλοτε με αρνητικές συνέπειες. Το πιο καταστροφικό όμως είναι η φωτιά θεωρώ. Ένα φαινόμενο που απαντάται συχνά στην χώρα μας με την μορφή κυρίως των δασικών πυρκαγιών.

Κάθε χρόνο ακούμε περί προστασίας περιβάλλοντος, έλλειψη πόρων, απαρχαιωμένα μέσα καταστολής, έναρξη αντιπυρικής περιόδου, απομάκρυνση ξερόκλαδων και καθαρισμός δασικών δρόμων και άλλα πολλά με κοινό παρανομαστή το περιβάλλον.

Τι είναι όμως οι δασικές πυρκαγιές. Είναι απόρροια και συντέλεσης πολλών παραγόντων όπως (για να ξεκινησούμε ανάλαφρα), οι πευκοβελόνες των δένδρων που πέφτουν στο έδαφος, η απόρριψη τσιγάρων και σκουπιδιών και ότι άλλο δεν ‘χωράει’ σε μία σακκούλα ή ακόμη χειρότερα στο αυτοκίνητο. Οι γεωργικές δραστηριότητες χωρίς τα κατάλληλα μέτρα, κτλ..

Ανάλογα με το πως εξαπλώνονται τις διακρίνουμε σε τρεις κατηγορίες:

• Βάση στατιστικών στην θέση αυτή θα βάλω τις πυρκαγιές επιφάνειας ή έρπουσες.Είναι η κατηγορία που απαντάται πιο συχνά στην Ελλάδα καθώς καίει το στρώμα που έχει δημιουργηθεί από την ρίψη των βελόνων, των κλαδιών και των φύλλων και σε συνδυασμό με την ταχύτητα του ανέμου καίει ότι βρει στο πέρασμά της. Ένα σύντομο flashbackσε Πελοπόνησο (Αχαϊα, Ηλιεία, Κορινθία, Μεσσηνία) και Αττική το 2007, Ανατολική Αττική (Μαραθώνας, Βαρνάβας, Γραμματικό) το 2009 και πιο πρόσφατο το 2018 σε Μάτι Αττικής και Κινέττα και θα καταλάβετε. Σε όλες βρέθηκε ο ένοχος..ο άνεμος..
• Η πιο δύσκολη κατηγορία είναι οι πυρκαγιές κόμης ή επικόρυφες. Συναντάται συνήθως σε πευκοδάση, δένδρα με ψηλή κόμη όπου πρώτα καίγεται το θαμνώδες στρώμα και εν συνεχεία ανεβαίνει η φωτιά προς τον κορμό.
• Η τελευταία κατηγορία είναι και η πιο σπάνια στην χώρα μας. Αυτή των πυρκαγιών εδάφους ή υπόγειες.Η ονοματοδοσία της έγκειται στο ότι η πυρκαγιά καίει υπογείως την τύρφη σε συνδυασμό με τις βελόνες που έχουν πέσει από τα δένδρα ή που έχουν μεταφερθεί με τον αέρα.

Εύκολα γίνεται αντιληπτό πως παρ’ ότι δεν έχει σταθεροποιηθεί η θερμοκρασία για τα δεδομένα της εποχής, εντ τούτοις τα στοχεία της φύσης μας προειδοποιούν. Αυτό δεν σημαίνει πως δν πρέπει να επαγρυπνούμε. Ότι πέσει στην αντίληψή μας φωτιά, καπνός, ύποπτες κινήσεις σε δασικό χώρο, ειδοποιούμε το 199 δίνοντας όσες πιο πολλές πληροφορίες μπορούμε όπως τοποθεσία, βλάστηση που καίγεται, ύφος κλίσης, αέρας. Η πρόληψη σώζει όχι η καταστολή.

Μη ξεχνάμε πως το περιβάλλον είναι το σπίτι μας απλά είναι πιο μεγάλο..

ΚατηγορίεςΠυρκαγιές - Αναδασώσεις

Tags: Γιώργος Μαγουλάς, Δασικές Πυρκαγιές, Πρόληψη Δασικών Πυρκαγιών