Αναδημοσίευση από: kimintenia.wordpress.com
Στην ειδυλλιακή τοποθεσία του Κεφαλόβρυσου, τόπου θυσίας του Μάρκου Μπότσαρη, που απέχει μόλις 3 χιλιόμετρα από το Καρπενήσι, ανάμεσα σε ψηλά λυγερόκορμα πλατάνια και δροσερές πηγές, υπάρχει μία πολυκαιρισμένη μαρμάρινη πλάκα. Ακουμπά στην αιωνόβια ράχη ενός μεγάλου δέντρου και έχει χαραγμένους τους στίχους ενός φυσιολατρικού ποιήματος που φέρει τον τίτλο: «Η Προσευχή του Δάσους» και υπογράφεται από τη Μαρία Μπόταση.
«Μερίμνη συλλόγου εν Αθήναις Καρπενησιωτών το “Βελούχι”!», η ιδιαίτερη αυτή προσευχή στέκει εκεί, εδώ και πολλά χρόνια, για να θυμίζει σε κάθε επισκέπτη και περαστικό την ιερότητα του χώρου, αλλά και την ευλογία με την οποία προίκισε ο Θεός την φύση και το χρέος του ανθρώπου να τη σέβεται και να συνυπάρχει σε αρμονική σχέση μαζί της.
Όμοια πλάκα με χαραγμένη την «Προσευχή του Δάσους», έχει τοποθετηθεί και στο καταφύγιο Μπάφι της Πάρνηθας.
Η Προσευχή του Δάσους
Εμπήκα μέσα στην απέραντη εκκλησιά
που ανθρώπου χέρι δεν την έχει χτίσει
που πέρα ως πέρα έχει σκεπή τον ουρανό
στην εκκλησιά πόχει στολίδι της τη φύση.
Τα δένδρα σου κατάρτια δίχως τελειωμό
με τα γερά κλαδιά τους απλωμένα
χέρια πιστών έμοιαζαν εκείνο το πρωί
για κάποια δέηση όλα μαζί υψωμένα.
Του δάσους ψέλνουν οι αναρίθμητες φωνές
σεμνά της Κυριακής τη λειτουργία
κι έχυναν τ’ ανθουλάκια αντί λιβανωτό
το μύρο τους για την ημέρα την αγία.
Καντύλια και λαμπάδες είχαν αναφτή
από την κάθε μιά του ήλιου αχτίδα
παντού ο ύμνος εσκορπιόταν της χαράς
κι έλαμπε της ζωής άσβεστη η ελπίδα.
Στον άγιο τόπο μακρυνός προσκυνητής
γονάτισε μ’ ευλάβεια και η ψυχή μου
και τότε ενώθηκαν σαν μέσα σ’ εκκλησιά
της Κυριακής η προσευχή κι η προσευχή μου.

Πηγές: eyrytixn.blogspot.com, ekklisiaonline.gr
ΚατηγορίεςΔιάφορα
Αφήστε μια απάντηση