Ο Σεπτέμβρης θεωρείται από πολλούς ο κατ’ εξοχήν μήνας μετανάστευσης των πουλιών. Όπως είναι γνωστό, χιλιάδες πουλιά, ταξιδεύουν αυτή την εποχή, από τα μέρη αναπαραγωγής τους, στη Βόρεια Ευρώπη, προς τα μέρη διαχείμασής τους στην Αφρική. Στο ταξίδι τους αυτό, το Δέλτα του ποταμού Έβρου αποτελεί έναν από τους ενδιάμεσους σταθμούς αρκετών πουλιών, για να ξεκουραστούν, να τραφούν, να ανακτήσουν τις δυνάμεις τους και να συνεχίσουν προς τον προορισμό τους. Ειδικότερα, η παραλία της περιοχής του Αρίστηνου είναι αγαπημένο μέρος των μεταναστευτικών παρυδάτιων πουλιών, αυτών δηλαδή που διαβιούν και τρέφονται δίπλα στο νερό, όπου σχεδόν κάθε χρόνο παρατηρούνται και μερικά είδη σπάνιων πουλιών.
Με την ελπίδα να μπορέσω να παρατηρήσω και να φωτογραφίσω κάποια μεταναστευτικά παρυδάτια πουλιά, επισκέφθηκα στις 4 Σεπ. 2022, την υπόψη παραλία, βίωσα όμως μια μεγάλη απογοήτευση. Όχι γιατί τα πουλιά δεν ήταν εκεί, αλλά γιατί η παραλία είχε μετατραπεί, καθόλο της το μήκος σ’ ένα απέραντο χώρο στάθμευσης αυτοκινούμενων τροχόσπιτων (στη φωτογραφία γενικής άποψης της παραλίας φαίνονται πέντε τροχόσπιτα). Παρά ταύτα, μερικά πουλιά βρήκαν κάποιους μικρούς χώρους μεταξύ των τροχόσπιτων για να τραφούν και να ξεκουραστούν. Έτσι μπόρεσα να παρατηρήσω ή και να φωτογραφήσω (όλες οι φωτογραφίες που επισυνάπτονται είναι κατά την περιγραφόμενη επίσκεψή μου στις 4-9-2022) δύο σπάνιες Κοκκινοσκαλίδρες (Calidris canutus) και ένα Λεπτόραμφο Γλάρο (Larus genei) που έψαχναν για τροφή, ένα Νανογλάρονο (Sterna albifrons) με ψαράκι στο ράμφος του, που έψαχνε το νεαρό του απόγονο για να τον ταΐσει και μια ομάδα δεκάδων πουλιών από διάφορα είδη, όπως Λευκοσκαλίδρες (Calidris alba), Λασποσκαλίδρες (Calidris alpina), Χαλικοκυλιστές (Arenaria interpres), Θαλασσοσφυριχτές (Charadrius alexandrinus) και Αμμοσφυριχτές (Charadrius hiaticula) που όλα μαζί αναπαύονταν σε ένα μικρό χώρο στην αμμουδιά δίπλα στη θάλασσα. Όμως, τη διατροφή και την ανάπαυσή τους, ήρθε να τις διαταράξει και να τα εκδιώξει, από τους μικρούς αυτούς χώρους που βρήκαν, ο περίπατος, καθόλο το μήκος της ακτής ενός ζεύγους τουριστών, από κάποιο τροχόσπιτο, οι οποίοι στη συνέχεια βούτηξαν γυμνοί στη θάλασσα.
Τα πουλιά όμως έχουν μνήμη και προσπαθούν να αποφύγουν τα αφιλόξενα μέρη κατά τα μελλοντικά τους μεταναστευτικά ταξίδια. Αν θέλουμε λοιπόν να διατηρήσουμε τη σημαντικότητα του Δέλτα του Έβρου, ως πόλο έλξης των μεταναστευτικών πουλιών και να μην υποβαθμιστεί η αξία του, θα πρέπει να προστατεύσουμε τους χώρους τροφοληψίας και ανάπαυσής τους.
Με τη βεβαιότητα της άμεσης ενεργοποίησης των αρμοδίων υπηρεσιών για την αποκατάσταση της τάξης στην παραλία του Αρίστηνου, του Δέλτα του ποταμού Έβρου, τελώ στη διάθεση οποιουδήποτε για οτιδήποτε απαιτηθεί.
Κώστας Παναγιωτίδης
Φωτογράφος Άγριας Ζωής
https://www.youtube.com/user/
https://ornithofiloi.blogspot.
https://www.facebook.com/
ΚατηγορίεςΆγρια Ζωή, Προστατευόμενες περιοχές
Αφήστε μια απάντηση