Διαμαντής Σταγγίδης,
Δασολόγος
Τον τελευταίο καιρό όλοι μας διαβάζουμε θριαμβευτικές δηλώσεις υπουργών και πηχιαίους τίτλους δημοσιευμάτων που ανακοινώνουν ότι επιτέλους λύνεται το πρόβλημα των ΔΑΣΩΜΕΝΩΝ ΑΓΡΩΝ. Σύμφωνα δε με τις εγκυκλίους διαταγές το ΔΗΜΟΣΙΟ δεν επιτρέπεται ούτε να διεκδικήσει τις εκτάσεις αυτές.
Θα μπορούσε κάποιος να αναρωτηθεί: και πως έμαθε το αρμόδιο Υπουργείο ποιοι είναι οι δασωμένοι αγροί σε όλη την χώρα; Μα από τους δασικούς χάρτες που κυρώθηκαν στο 99% της έκτασης της χώρας θα απαντήσουν οι αρμόδιοι.
Είναι όμως έτσι; Ο δασικός χάρτης αναφέρει στις προδιαγραφές αλλά και στο υπόμνημά του ότι ο χαρακτηρισμός ΑΔ σημαίνει: ΑΛΛΗΣ ΜΟΡΦΗΣ ΚΑΛΥΨΗΣ ΕΚΤΑΣΕΙΣ ΣΤΙΣ Α/Φ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΗΣ ΛΗΨΗΣ / ΔΑΣΗ ΚΑΙ ΔΑΣΙΚΕΣ ΕΚΤΑΣΕΙΣ ΣΤΙΣ Α/Φ ΠΡΟΣΦΑΤΗΣ ΛΗΨΗΣ & ΣΤΙΣ ΑΥΤΟΨΙΕΣ. Δηλαδή πρόκειται για έκταση άλλης μορφής που μπορεί μεν να είναι αγρός, αλλά επίσης μπορεί απλά να είναι μια γυμνή ή πετρώδης έκταση ή άμμος.
Για να διαπιστωθεί λοιπόν ότι πρόκειται για δασωμένο αγρό, για τον οποίο σύμφωνα με το άρθρο 67 του ν. 998/79 το Δημόσιο δεν προβάλλει δικαιώματα κυριότητας θα πρέπει αποδεδειγμένα να έχει αγροτική μορφή στις αεροφωτογραφίες του 1945 ή αν δεν είναι ευκρινείς του 1960. Όπως όμως προαναφέρθηκε ο δασικός χάρτης δεν εμπεριέχει αυτή την πληροφορία. Ποιος λοιπόν και με ποια διαδικασία θα πρέπει να κρίνει τον αγροτικό χαρακτήρα; Ο Δασάρχης; Ο συντάκτης του δασικού χάρτη; Η Επιτροπή Δασολογίου; Το Τεχνικό Συμβούλιο Δασών; Ποιος αλήθεια, αφού δεν προβλέπεται κάτι τέτοιο.
Και πως μπορεί να εφαρμοστεί μια τέτοια εγκύκλιος διαταγή από τους υπαλλήλους των δασικών υπηρεσιών όταν διατάσσει συλλήβδην όλα τα ΑΔ του δασικού χάρτη να εξαιρεθούν από την δήλωση του Δημοσίου;
Μήπως θα πρέπει να είναι περισσότερο ενημερωμένοι οι συγγραφείς υπουργικών αποφάσεων για να μην εκθέτουν τους υπουργούς;
|
Διαμαντής Σταγγίδης |
ΚατηγορίεςΑπόψεις, Δασικοί Χάρτες
Στο κείμενο αναφέρεται: “Δηλαδή πρόκειται για έκταση άλλης μορφής που μπορεί μεν να είναι αγρός, αλλά επίσης μπορεί απλά να είναι μια γυμνή ή πετρώδης έκταση ή άμμος.”
Το ανωτέρω θεωρώ ότι δεν ισχύει. Το “Α” του “ΑΔ” δεν μπορεί (νομικά) να είναι κάτι άλλο, παρά μόνο μη δασική έκταση της παρ. 6 του άρθρου 3 του ν. 998/79, διότι αν ήταν κάτι άλλο τότε θα μιλούσαμε για “ΧΔ” ή “ΔΔ” και όχι για “ΑΔ”. Να μην ξεχνάμε ότι συνεχίζει να ισχύει το άρθρο 3 του ν. 998/79, κατά το οποίο κάθε (χερσαία) επιφάνεια αναγκαστικά ανήκει σε κάποια από τις έξι (6) παραγράφους του. Οι παράγραφοι 1, 2, 3 & 4 αναφέρονται σε εκτάσεις “Δ”, η 5 σε “Χ” και μόνο η 6 σε “Α”.
Συνεπώς, οι εκτάσεις που ανήκουν στην “ΑΔ” κατηγορία μορφής/κάλυψης δασικού χάρτη εξυπακούεται ότι κατά το 1945 ήταν μη δασικές εκτάσεις της παρ. 6 του άρθρου 3 του ν. 998/79 και όχι “γυμνές” ή “πετρώδεις”…
Επιπλέον, θεωρώ ότι χρήσιμο είναι να έχουμε υπόψη μας και το γεγονός ότι ο δασικός χάρτης είναι προϊόν φωτοερμηνείας και ότι η θεώρηση και έγκρισή του αποτελεί και θεώρηση και έγκριση και της φωτοερμηνείας που εμπεριέχεται σε αυτόν. Δίχως βέβαια το προηγούμενο να σημαίνει ότι η φωτοερμηνεία που εμπεριέχεται στον δασικό χάρτη είναι απολύτως δεσμευτική κατά τη διαδικασία του άρθρου 67 του ν. 998/79, τουλάχιστον κατά την άποψή μου.
Οι σημερινοί δασική υπάλληλοι έπρεπε να γνωρίζουν ότι το1940-44ειχαμε γερμανική κατοχή μετά εμφύλιο και μετά ο κόσμος ξεκίνησε να καλλιεργεί την γη.
Οι δασική έτρεξαν να Αναγνωρίσουν δασικους τους χάρτες. Μπράβο τους
Μήπως οι επιτροπές εξέτασης των ενστάσεων, που ΔΕΝ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΥΠΟΨΗ ΤΟΥΣ ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΕΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ, πρέπει να επισκέπτονται τις συγκεκριμένες περιοχές και να μην κάνουν “ασκήσεις επί χάρτου”, αποφασίζοντας και διατάσσοντας;