Ποια λόγια μπορούν να περιγράψουν τόσο πόνο;

Συλλυπητήριο μήνυμα της Ένωσης Ελλήνων Δασοπόνων Δημοσίων Υπαλλήλων

Μέσα σε ένα μόλις μήνα, πριν προλάβει να καταλαγιάσει η θλίψη και ο πόνος από τον απροσδόκητο χαμό του πιλότου της πολεμικής μας αεροπορίας, αείμνηστου Ευστάθιου Τσιτλακίδη, γιου του συναδέλφου μας Τάσου Τσιτλακίδη, έρχεται μια νέα τραγωδία, εθνικής εμβέλειας, να πάρει τόσες ζωές, νέων παιδιών και ανάμεσά τους, να στερήσει τη ζωή της πανέμορφης Ελπίδας, κόρης της συναδέλφου μας, Ασημίνας Γκοντούλη καθώς και του αγαπημένου ανιψιού της επίσης συναδέλφου μας, Αφροδίτης Τσικρικά.

Σαν γονείς, σαν συγγενείς, σαν συνάδελφοι, σαν πολίτες αυτού του κράτους εκφράζουμε μέσα από την καρδιά μας, από τα βάθη της ψυχής μας, τα συλλυπητήρια μας, στις οικογένειες που θρηνούν τον χαμό των παιδιών τους και των αγαπημένων τους ανθρώπων.

Πώς να δηλώσεις συμπαράσταση σε τέτοιο θρήνο;

Τι λόγια να πεις; Πώς να περιγράψεις τόσο πόνο;

Πονάει η ψυχή, ψυχή μου…

Ανάθεμα στην κακιά την (χ)ώρα που μας βύθισε σε τέτοιο πένθος! Ανάθεμα!!!

Ένωση Ελλήνων Δασοπόνων Δημοσίων Υπαλλήλων

 



ΚατηγορίεςΔασική Υπηρεσία

Tags: , , ,

Απάντηση

Αρέσει σε %d bloggers: