Την έντονη δυσαρέσκειά της για τις πρόσφατες Δασικές Απαγορευτικές Διατάξεις (ΔΑΔ) περί τοποθέτησης μελισσοσμηνών εκφράζει η Ομοσπονδία Μελισσοκομικών Συλλόγων Ελλάδος (ΟΜΣΕ), με δελτίο τύπου που δημοσιεύει στην επίσημη σελίδα της στο facebook.
Η ΟΜΣΕ επισημαίνει την έλλειψη κατάλληλων χώρων τοποθέτησης κυψελών στα δάση και υποστηρίζει ότι «ο υπερβάλλον ζήλος ορισμένων δασαρχών» μεγεθύνει το πρόβλημα.
Τονίζει ότι «ως Ομοσπονδία δεν επιθυμεί να υπάρχει η παραμικρή παρατυπία από πλευράς των μελισσοκόμων αλλά όταν προχωράει ένα δασαρχείο σε μία απαγόρευση θα πρέπει να δίνει λύση με αντιπρόταση. Εμείς να τα πάρουμε από τους δασικούς δρόμους, να μας πουν όμως πού να τα αφήσουμε. Μέχρι να μας δώσουν λύση, τα μελίσσια θα παραμείνουν ως έχουν και καλό θα ήταν να υπάρξει κατανόηση από όλους τους φορείς για αυτές τις λίγες μέρες, όπως κάνουμε κι εμείς υπομονή με όλους και για όλα. Δεν είναι ανεξάντλητη!!!»
«Να ληφθεί υπόψη ότι εμείς ζούμε τις οικογένειές μας από το δάσος, δεν κάνουμε περιπάτους αναψυχής! Είναι θέμα επιβίωσης!», καταλήγει η ΟΜΣΕ.
Ολόκληρη η ανάρτηση:
«Τα δασαρχεία της χώρας κάθε χρόνο ανακοινώνουν τις γνωστές ΔΑΔ. Αυτό που παρατηρείται φέτος όμως, ξεπερνάει κάθε όριο. Ενδεικτικά, υπάρχει δασαρχείο που δεν επικαλείται καν την σχετική νομοθεσία, όπως οφείλει. Άλλο κάνει αναφορά σε αυτή αλλά όχι όλη. Άλλο αναφέρει κανονικά την σχετική νομοθεσία αλλά γράφει άλλα μετρα απόστασης από αυτά που λέει ο νόμος. Άλλο ερμηνεύει άρθρα εντελώς αντίθετα από την πραγματικότητα. Άλλο προσθέτει απαγορεύσεις που δεν υπάρχουν στη νομοθεσία, βγαλμένες από το μυαλό τους. Άλλο κάνει απλό copy -paste από παλιότερες ΔΑΔ και διάφορα άλλα κωμικοτραγικά.
Αποδέχτης όμως όλων των παραπάνω, που πληρώνει πολύ βαριά το τίμημα είναι ο μελισσοκόμος.
Για όσους δεν γνωρίζουν, το πεύκο είναι η βασική νομή του Έλληνα μελισσοκόμου και πολλές φορές ίσως και η μοναδική για να πάρει μέλι. Η φετινή χρονιά είναι μία τέτοια άσχημη χρονία! Το μισό όμως πευκοδάσος της Εύβοιας κάηκε. Οι μελισσοκόμοι στριμώχνονται στην κεντρική Εύβοια και στην Χαλκιδική ψάχνοντας λίγο χώρο να ακουμπήσουν τις κυψέλες τους. Ασφαλώς και θα υπάρξουν προβλήματα στις τοποθετήσεις αφού ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΡΙΜΝΑ για μελισσοκομικούς χώρους. Η ομοσπονδία έχει καταθέσει προτάσεις αλλά φευ!
Το πρόβλημα της ελλείψεως χώρου έρχεται να το μεγεθύνει ο υπερβάλλον ζήλος ορισμένων δασαρχών. Κλασική περίπτωση αυτό της Χαλκιδικής κι όχι μόνο. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι δεν υπάρχουν μέρη εκτός δασικών δρόμων ώστε να εξυπηρετηθούν οι μελισσοκόμοι για αυτές τις 20-25 μέρες, αλλά παρ’ όλα αυτά τους διώχνουν ρίχνοντας μάλιστα, και χρηματικά πρόστιμα.
Ως ομοσπονδία δεν επιθυμούμε να υπάρχει η παραμικρή παρατυπία από πλευράς των μελισσοκόμων αλλά όταν προχωράει ένα δασαρχείο σε μία απαγόρευση θα πρέπει να δίνει λύση με αντιπρόταση. Εμείς να τα πάρουμε από τους δασικούς δρόμους, να μας πουν όμως πού να τα αφήσουμε.
Μέχρι να μας δώσουν λύση, τα μελίσσια θα παραμείνουν ως έχουν και καλό θα ήταν να υπάρξει κατανόηση από όλους τους φορείς για αυτές τις λίγες μέρες, όπως κάνουμε κι εμείς υπομονή με όλους και για όλα. Δεν είναι ανεξάντλητη!!!
Να ληφθεί υπόψη ότι εμείς ζούμε τις οικογένειές μας από το δάσος, δεν κάνουμε περιπάτους αναψυχής! Είναι θέμα επιβίωσης!»
ΚατηγορίεςΔασική Υπηρεσία