Αγαπητό ΔΑΣΑΡΧΕΙΟ.
Παίρνοντας αφορμή από τη δημοσίευση «Ο ΟΛΥΜΠΟΣ ΚΑΙΓΕΤΑΙ … εδώ και δυο μήνες» παραθέτω μια επιστολή μου αποσπάσματα της οποίας δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα «ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ» 27/8/2000.
———♦♦♦———
Κύριε Διευθυντά,
Διάβασα την επιστολή του κ. ………………, επίτιμου αρχηγού του Πυρ/κού Σώματος, με θέμα την πυρκαϊά της Σάμου, η οποία δημοσιεύθηκε και σε άλλες εφημερίδες.
Μια και εκείνος θεώρησε απαραίτητο να κάμει γνωστές τις απόψεις του, μου δίδει και μένα το δικαίωμα να πράξω το ίδιο.
Πράγματι για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών απαιτούνται μέτρα προληπτικά και κατασταλτικά. Η ανάπτυξη φιλοδασικού πνεύματος στους πολίτες, η ενημέρωση του κοινού για τους κινδύνους και την αποφυγή ανάμματος φωτιάς, η εφαρμογή των κανονισμών και των οδηγιών της αρμόδιας υπηρεσίας κ. ά. είναι μερικά από τα αυτονόητα προληπτικά μέτρα.
Η κατάρτιση κτηματολογίου και η επίλυση των ιδιοκτησιακών διαφορών μεταξύ πολίτη και δάσους, η βελτίωση των σχέσεων Κράτους – Πολίτη, ειδικά του δασόβιου και παραδασόβιου πληθυσμού με την ανάπτυξη του δασικού χώρου κ.ά. είναι και αυτά σημαντικά προληπτικά μέτρα που αποθαρρύνουν τους επίδοξους εμπρηστές.
Οι αντιπυρικές ζώνες, οι υδατοδεξαμενές, οι δασικοί δρόμοι, τα πυροφυλάκεια, μόνιμα και κινητά, οι ομάδες άμεσης επέμβασης, η διασπορά των Πυροσβεστικών οχημάτων κλπ. ανήκουν μεν στα προληπτικά, επειδή όμως χρησιμοποιούνται με την έναρξη της φωτιάς, ονομάζονται προκατασταλτικά.
Στα μέτρα αυτά, προφανώς, αναφέρεται ο επιστολογράφος σας, μεμφόμενος την Δασική Υπηρεσία για πλημμελή λήψη ή παραμέληση.
Πρέπει να γίνει γνωστό ότι, οι αντιπυρικές ζώνες, οι υδατοδεξαμενές, οι δασικοί δρόμοι, τα πυροφυλάκεια χωροθετούνται και κατασκευάζονται βάσει ειδικών μελετών δασοπυροστασίας, όπως επιβάλει η δασολογία, η δασοπονία και η δασική επιστήμη γενικά.
Πράγματι οι καιρικές συνθήκες έρχονται σε δεύτερη μοίρα, από την άποψη ότι δεν ελέγχονται από τον άνθρωπο.
Το πώς μιλάει και αντιδρά το δάσος, το δασικό έδαφος, οι καιρικές συνθήκες, αλλά και η ίδια η φωτιά στο δάσος, είναι κάτι που δεν μπορεί να ειπωθεί με λόγια. Μόνο με σπουδή, μάθηση και βίωση γίνεται αντιληπτό. Για το λόγο αυτό σχεδόν κανείς, αρμόδιος και μη, δεν ένοιωσε την, όχι μόνο “πολύ μεγάλη”, αλλά την σπαρακτική αντίδραση της Δασικής Υπηρεσίας για τον τεμαχισμό του έργου της δασοπυροπροστασίας.
Η σοφία του Σολομώντα αντελήφθη την υποχώρηση και την παραίτηση των δικαιωμάτων της πραγματικής μάνας, μπροστά τον κίνδυνο του τεμαχισμού του παιδιού της. Αν όμως επιχειρούνταν ο τεμαχισμός, αντιλαμβανόμαστε όλοι ποιά γυναίκα θα έμενε απαθής και ποιά θα σπάραζε.
Ούτε απογοήτευση μας κατέλαβε, όπως διατείνεται ο κ………….., ούτε θεωρούμε το έργο της πρόληψης υποτιμητικό. Απλώς είναι πανεύκολο, της μόδας θα έλεγα, να συκοφαντούνται οι Δασικοί και η Δασική Υπηρεσία. Εμείς δεν θα ακολουθήσουμε τον δρόμο όχι της συκοφαντίας, αλλά ούτε καν της επισήμανσης των αρνητικών πραγματικών συμβάντων.
Ζητεί ο κ. …………. να τους πούμε γιατί “λάμπουμε δια της απουσίας μας” από τις πυρκαγιές, αντίθετα το Πυρ. Σώμα βοηθούσε τη Δασική Υπηρεσία όταν αυτή είχε την ευθύνη της δασοπυρόσβεσης.
Εν πρώτοις η Δασική Υπηρεσία βοήθησε, εκούσα – ακούσα, με το να στείλει, πριν δυο χρόνια, στο Πυρ. Σώμα 1.200 υπαλλήλους της, ειδικευμένους, όχι μόνο στην δασοπυρόσβεση, αλλά και στην δασοπροστασία γενικά. Όλοι αυτοί τους θερμούς μήνες, όταν και μόνο εκδηλωθεί -μη γένοιτο- φωτιά, εκτελούν στο ακέραιο το καθήκον τους έναντι του δάσους. Τους υπόλοιπους μήνες, που το δάσος τους χρειάζεται, είναι αποκομμένοι από αυτό. Ειρήσθω εν παρόδω ότι, αν δεν περπατάς στο δάσος το χειμώνα, όταν ο λύκος – φωτιά δεν είναι εκεί, δεν θα μάθεις να το περπατάς το Καλοκαίρι για να τον κυνηγήσεις…
Την ίδια εποχή έδωσε επίσης, όχι μόνον όλα τα Πυροσβεστικά, αλλά και οχήματα μεταφοράς προσωπικού, τα οποία τόση ανάγκη τα έχει για τις κάθε είδους εργασίες υπαίθρου και την πάταξη των δασικών ανομημάτων.
Έδωσε επίσης και το μεγαλύτερο μέρος του ραδιοτηλεφωνικού υλικού ασύρματης επικοινωνίας.
Πράγματι το Πυρ. Σώμα βοηθούσε την Δασική Υπηρεσία στις δασικές πυρκαγιές, διότι και οι σχετικές διατάξεις το προέβλεπαν και οι συντονιστές Δασικοί δεν είχαν πρόβλημα να την καλέσουν για συνδρομή, ιδίως όταν κινδύνευαν αστικές περιοχές, ή δεν επαρκούσαν τα λιγοστά ΠΟ που διέθετε.
Σήμερα οι ισχύουσες διατάξεις προβλέπουν οι Περιφερειακές Νομαρχιακές Δασικές Υπηρεσίες να «διαθέτουν υπαλλήλους εκ του Δασολογικού και Δασοπονικού κλάδου για τη συμμετοχή τους στο Σ.Τ.Ο. (Συντονιστικό Τοπικό Όργανο), όταν αυτό συγκαλείται και λειτουργεί» (12030 Φ. 109.1/99 ΦΕΚ.τ.Β΄713/19-5-99)
Εκτός αυτού με τι μέσα πλέον να συνδράμει η Δασική Υπηρεσία. Αλλά και ποιος ζήτησε την συνδρομή της, αν εξαιρέσουμε κάποιους Νομάρχες;
Φθάσαμε σε σημείο να μαθαίνουμε, τα μεσάνυχτα, από τα μεγάφωνα του Δήμου ότι εκδηλώθηκε φωτιά στο δάσος και μεταβαίνουμε εκεί με πόνο ψυχής όπως όλοι οι συνδημότες μας, ως πολίτες, που έχουν υποχρέωση μα και δικαίωμα από το Σύνταγμα, να προστατεύσουν το κοινωνικό αγαθό, το Δάσος. Είναι φανερό όμως ότι διαφέρουμε από τους άλλους πολίτες, γιατί καίγεται ο χώρος και το αντικείμενο εργασίας μας. Αδυνατούν οι συνδημότες μας να κατανοήσουν, πώς εμείς, που πριν σε παρόμοια περιστατικά φέρναμε σβούρα το μέτωπο, τώρα δεν έχουμε καμία πρωτοβουλία και ευθύνη.
Όλοι ξέρουν και πιο πολύ ο κ…………. ότι, η καταστολή της πυρκαγιάς είναι πραγματικός πόλεμος. Και για τον πόλεμο προέχει η προετοιμασία, η οποία στην πυρκαγιά είναι η πρόληψη, όπως γράφει και συμφωνούμε. Μπορούν και πρέπει να κατασκευαστούν γραμμές αμύνης και σχέδια συγκέντρωσης και κατανομής όλων των δυνάμεων. Μπορούν και πρέπει όλοι οι έφεδροι να είναι εκπαιδευμένοι και έτοιμοι να προστρέξουν σε περίπτωση επιστράτευσής τους. Ο εχθρός όμως επιτίθεται ύπουλα και την μάχη την κρίνει πολλές φορές για να μην πούμε πάντα το στοιχείο του αιφνιδιασμού. Ο αιφνιδιασμός αντιμετωπίζεται και μηδενίζεται, ως πλεονέκτημα του εχθρού, από τις μάχιμες μονάδες προκάλυψης.
Κανένας δεν αμφισβήτησε την ετοιμότητα, την οργάνωση και τον εξοπλισμό (είμαστε Τρίτοι στον κόσμο σε Π. Α/φη, μετά τις Η.Π.Α. και τον Καναδά) του Πυρ. Σώματος.
Πρέπει όμως να μάθουν, όσοι δεν ξημεροβραδιάστηκαν σε ρεματιές, κορφές και βράχια ίσως τα προηγούμενα χρόνια να μην υπήρχε σε τέτοιο βαθμό, η οργάνωση και ο εξοπλισμός, υπήρχε όμως η προκάλυψη, που ήταν η Δασική Υπηρεσία με τους υπαλλήλους της και τους δασεργάτες. Υποτιμήθηκε η αξία του ξυπόλυτου τάγματος των Δασικών (όπως, πετυχημένα, μας αποκάλεσε συναδέλφισσα δασολόγος), με πεπαλαιωμένο υλικό και με άνω του 70% κενά σε προσωπικό. Όχι μόνο δεν εισακούσθηκε, αλλά απογυμνώθηκε και (εσκεμμένα;) παροπλίσθηκε. Η Ελλάδα είναι ορεινή χώρα και δεν θα κάνουμε τα βουνά της “μπακλαβά” από ζώνες και δρόμους. Όταν οι γραμμές Μαζινό έπεφταν σε μια νύχτα, οι ορδές του Μουσολίνι έχαναν το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού γιατί εκεί στις Πίνδου μας τις κορφές λίγες ψυχές τα πυκνά σκοτάδια ερευνούσαν. Και όταν οι σιδερόφρακτες λεγεώνες του Χίτλερ βρισκόταν στα μετόπισθεν, οι υπερασπιστές των συνόρων στα οχυρά του Ρούπελ δεν είχαν καμφθεί. Ας μας πουν οι κύριοι της Π/Υ – κατά την έκφραση του κ……………. – τί πρόβλημα θα είχαν αν, τη στιγμή που αυτοί προστατεύουν τα χωριά, κάποιοι “τρελοί” Δασικοί πάλευαν με τις φλόγες πάνω στο βουνό. Έτσι κι αλλιώς δεν θα φαινόμασταν. Τόσο πολύ μας προσέχουν, που από την αρβύλα με τις κόκκινες από το αίμα κάλτσες, μας φόρεσαν σαγιονάρες και από την μαυρίλα της καπνιάς μας μαύρισαν με ηλιοθεραπεία.
Και σαν να μην έφθανε αυτό μας ζητάνε και ευθύνες γιατί… λάμπουμε δια της απουσίας μας. Μα και όταν είμαστε παρόντες δεν λάμπαμε, γιατί αν δεν μας μαύριζε η κάπνα της φωτιάς, μας μαύριζε η εναντίον μας δυσφημιστική εκστρατεία.
Δεν έχω σκοπό να θίξω κάποιον, ή να αντιδικήσω με κανέναν. Εκείνο που με ενδιαφέρει είναι βγει η φωνή μας προς τα έξω και να γίνει γνωστή η άποψή μας, η άποψη των Δασικών της πράξης, της πρώτης γραμμής. “Καιρός του σιγάν, καιρός του λαλείν”.
Με τιμή και ευχαριστίες
Αρναία Χαλκιδικής 27/7/2000
Ιωάννης Ν. Κέκερης
Περιφερειακός Αντιπρόσωπος Ένωσης Ελλήνων Δασοπόνων Δ.Υ.
τηλ. 0372 – 22057 & 0372 22888
ΚατηγορίεςΠυρκαγιές - Αναδασώσεις
Αφήστε μια απάντηση