Ρητινοπαραγωγός επί το έργον…
Καλοκαίρι ακόμα, στον Κρυονερίτη της Βόρειας Εύβοιας, ένα κατάφυτο χωριό «γαντζωμένο» σε μια πλαγιά, συζητάμε με ρητινοκαλλιεργητές για τα πολλά, συσσωρευμένα, προβλήματά τους. Το ρεπορτάζ, λόγω των εκλογών και των εξελίξεων που ακολούθησαν, δημοσιεύεται μόλις τώρα, δίχως όμως στο διάστημα που μεσολάβησε να έχει υπάρξει καμία θετική εξέλιξη σε κανένα ζήτημα απ’ όσα απασχολούν τους χιλιάδες εργάτες στα δάση της Βορειοκεντρικής Εύβοιας και όχι μόνο.
Στην παρέα μας ο πρόεδρος του Σωματείου Ρητινοκαλλιεργητών Εύβοιας, Κ. Χατζής και τα μέλη του ΔΣ, Γ. Γερογιάννης, Γ. Γεραντώνης, Γ. Φεγγερός και Θ. Ευσταθίου. Μαζί μας και ο Γ. Παπασταμούλης, πρόεδρος του Δασικού Συνεταιρισμού του Κρυονερίτη.
Στη Βορειοκεντρική Εύβοια παράγεται το 80% της συνολικής παραγωγής ρητίνης στην Ελλάδα. Περισσότερες από 1.000 οικογένειες ζουν απ’ την καλλιέργεια του πεύκου, δουλειά κοπιαστική, σε αντίξοες συνθήκες, με πενιχρές ωστόσο απολαβές. Την περίοδο της καλλιέργειας και της συγκομιδής της ρητίνης, οι παραγωγοί διανύουν καθημερινά τεράστιες αποστάσεις μέσα στο δάσος, φορτωμένοι με τα σύνεργά τους, ακόμα κι όταν οι καιρικές συνθήκες είναι ανυπόφορες για όλους τους υπόλοιπους.
Τα τελευταία χρόνια, η καπιταλιστική κρίση και η συνακόλουθη αλματώδης αύξηση της ανεργίας ανάγκασαν πολλούς εσωτερικούς μετανάστες να επιστρέψουν στην Εύβοια, αναζητώντας «τροφή» στο δάσος που έθρεψε τους προγόνους τους. Εδώ και πέντε χρόνια, η παραγωγή έχει διπλασιαστεί και ανέρχεται πια στους 5.500 τόνους ετησίως, με αυξητική τάση.
Την παραγωγή απορροφά στο σύνολό της μια βιομηχανία – μονοπώλιο. Πληρώνει στους ρητινοπαραγωγούς το …συγκλονιστικό ποσό των 0,25 ευρώ το κιλό κι αυτά με καθυστερήσεις. Οι εύλογες διαμαρτυρίες τους αντιμετωπίζονται με εκβιασμούς: ή αποδέχονται αυτά που δίνει ο βιομήχανος ή δεν παίρνουν τη βεβαίωση ότι την πούλησαν, που πρέπει μετά να προσκομίσουν στις δημόσιες υπηρεσίες για να τους δοθεί η οικονομική ενίσχυση απ’ το κράτος.
Η ενίσχυση αυτή δίνεται στους ρητινοκαλλιεργητές σαν ανταμοιβή της δουλειάς που κάνουν μέσα στο δάσος και της προστασίας που του παρέχουν από εμπρηστές και λαθροϋλοτόμους, υποκαθιστώντας ουσιαστικά το κράτος. Δίνεται, όμως, ολοένα και πιο μειωμένη και με ολοένα και μεγαλύτερες καθυστερήσεις.
Απ’ το 2010, η οικονομική ενίσχυση – που τα παλιότερα χρόνια υπολογιζόταν βάση ενός μαθηματικού τύπου που προσμετρούσε το μέσο όρο της απόδοσης ενός δέντρου, τα δέντρα ανά στρέμμα δάσους κ.λπ. – συνδέθηκε με τον κατώτατο μισθό και καταβαραθρώθηκε μαζί του. Πρακτικά, τα τελευταία χρόνια, στους ρητινοκαλλιεργητές οι κυβερνήσεις μοιράζουν όσα λένε ότι έχουν να τους διαθέσουν, κάθε χρόνο και λιγότερα, που κι αυτά αργούν απελπιστικά πολύ να φτάσουν στους δικαιούχους τους. Ετσι, ακόμα περιμένουν την ενίσχυση του 2014 και ούτε λόγος γι’ αυτή του 2015…
Μαζί με αυτά, οι ρητινεργάτες που ασφαλίζονται στο ΙΚΑ με ένσημα ανάλογα της παραγωγής τους, είδαν να μειώνεται το ποσό και η διάρκεια του ταμείου ανεργίας που παίρνουν τους χειμερινούς μήνες, οπότε και τα πεύκα «ξεκουράζονται».
Το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης – εντάσσονται στα Βαρέα – ανέβηκε στα 62 και είναι θέμα χρόνου να φτάσει στα 67 χρόνια, ηλικία απαγορευτική για να συνεχίσει κάποιος να κάνει τη συγκεκριμένη δουλειά. Σαν μην έφταναν τα παραπάνω, ενώ είναι ασφαλισμένοι στο ΙΚΑ, ενδέχεται να φορολογηθούν σαν αγρότες, επειδή το ίδιο το κράτος φαίνεται να προσανατολίζεται στο να προσμετρά την οικονομική ενίσχυση που τους δίνει σαν στρεμματική!
Η τιμή του προϊόντος που κατρακυλά, η οικονομική ενίσχυση που δε δίνεται, το ύψος και η διάρκεια της επιδότησης της ανεργίας που μειώνονται, τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης που αυξάνονται μαζί με τη φορολογία, συνθέτουν ένα πλέγμα προβλημάτων που καθιστούν ασύμφορη την ενασχόληση με τη ρητινοκαλλιέργεια και που αν συνεχιστούν, θα στερήσουν απ’ το δάσος τους φυσικούς του φρουρούς κι απ’ αυτούς τη δυνατότητα να ζουν τις οικογένειές τους δουλεύοντας στο δάσος.
Παλιά, εισέπρατταν λόγια συμπάθειας και αναγνώρισης της προσφοράς τους, τώρα εισπράττουν απλά αδιαφορία. Παρά τις προσπάθειές τους μήνες τώρα, δε στάθηκε ακόμα δυνατό να επικοινωνήσουν με τον υπουργό Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Β. Αποστόλου, ο οποίος, ως συντοπίτης τους που είναι, επισκεπτόταν τακτικά τα χωριά, όταν ακόμα ο ΣΥΡΙΖΑ διεκδικούσε τη διακυβέρνηση, μοιράζοντας «θα» με τη σέσουλα στους ρητινοκαλλιεργητές…
Γίνετε ενεργά η πηγή του dasarxeio.com! Στείλτε ειδήσεις και φωτογραφίες που πιστεύετε πως ενδιαφέρουν τους αναγνώστες στο dasarxeio@gmail.com
ΚατηγορίεςΔασικά Προϊόντα
Αφήστε μια απάντηση