Το Ποτάμι ρωτά τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων αν σκοπεύει να παραχωρήσει το Κτήμα Πολυδενδρίου στον ανεξάρτητο Φορέα Διαχείρισης της Περιοχής Οικοανάπτυξης Κάρλας – Μαυροβουνίου – Κεφαλόβρυσου – Βελεστίνου και αν το συγκεκριμένο κτήμα έχει περάσει στο ΤΑΙΠΕΔ προς αξιοποίηση και προς ποια κατεύθυνση θα είναι αυτή η αξιοποίηση.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ερώτησης:
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΤΡΟΦΙΜΩΝ
ΘΕΜΑ: «Πλήρης εγκατάλειψη του πρώην Βασιλικού Κτήματος στο Πολυδένδρι Λάρισας».
Τα πρώην βασιλικά κτήματα του Τατοΐου, Μον Ρεπό και Πολυδενδρίου στη Λάρισα, ενώ αποτελούν μνημεία της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, που σε άλλες χώρες προστατεύονται και έχουν αναδειχθεί σε πόλο τουριστών, στην Ελλάδα έχουν αφεθεί στο έλεος του χρόνου και ρημάζουν.
Το κτήμα Πολυδενδρίου Λάρισας, είναι μια έκταση 33600 στρεμμάτων, κατά κύριο λόγο δασική, στην οποία έχουν γίνει μερικές ήπιες παρεμβάσεις στο πέρασμα του χρόνου, ωστόσο παραμένει κατά κύριο λόγο αναξιοποίητη. Πρόκειται για τοπίο σπάνιας φυσικής ομορφιάς, όπου ζουν εκατοντάδες είδη φυτών, πουλιών και άγριων ζώων, όπως η αγριόγατα (lynx), λύκοι, ζαρκάδια κτλ. Το κτήμα καλύπτει ένα μεγάλο μέρος του όρους Μαυροβούνι, ανάμεσα στον Κίσσαβο και στο Πήλιο. Μετά από μια περιπετειώδη «διαδρομή», το κτήμα πέρασε στο ελληνικό κράτος με το ΝΔ 225/1973, με το οποίο απαλλοτριώθηκε ολόκληρη η βασιλική περιουσία. Ο τελευταίος νόμος που ρυθμίζει το κτήμα Πολυδενδρίου μαζί με τις υπόλοιπες περιοχές είναι ο ν. 2215/1994 με τον οποίο περνά τελεσίδικα η πρώην βασιλική περιουσία στο Δημόσιο. Ειδικά για το Κτήμα Πολυδενδρίου και Τατοΐου καθορίζεται ως υπεύθυνος φορέας το Υπουργείο Γεωργίας (τότε), νυν Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Το θέμα έκλεισε οριστικά με την αποζημίωση της τάξης των 4.6 δις δραχμών, που επιδίκασε στον τέως βασιλιά Κωνσταντίνο το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο το 2002.
Δυστυχώς, στο Κτήμα Πολυδενδρίου έχουν γίνει ελάχιστες παρεμβάσεις. Τα λιγοστά κιόσκια και παγκάκια έχουν αφεθεί στην τύχη τους, η προσβασιμότητα στο χώρο είναι περιορισμένη, όπως περιορισμένη είναι και η τουριστική ανάδειξη του χώρου με ελάχιστους να γνωρίζουν την περιοχή. Επιπλέον, στο κτήμα υπάρχουν δυο εκκλησίες, ο Ναός της Παναγίας που χρονολογείται στα τέλη του 16ου αιώνα και ο Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου από το 1568 με εξαιρετικές αγιογραφίες. Η περιοχή είναι χαρακτηρισμένη ως Natura και ως τέτοια δεν επιτρέπονται μεγάλες παρεμβάσεις. Ωστόσο, το κτήμα θα μπορούσε να γίνει ένα υπαίθριο μουσείο, καθώς και να γίνουν παρεμβάσεις προς την κατεύθυνση μιας ήπιας τουριστικής ανάπτυξης.
Βασικό προαπαιτούμενο όμως για να γίνουν αυτά, είναι να φύγει η διαχείριση του κτήματος από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Στην περιοχή υπάρχει ήδη ένα ΝΠΙΔ, ο Φορέας Διαχείρισης της Περιοχής Οικοανάπτυξης Κάρλας – Μαυροβουνίου – Κεφαλόβρυσου – Βελεστίνου, ο οποίος θα μπορούσε σύμφωνα και με πρόταση φορέων της περιοχής να αναλάβει το έργο της διαχείρισης του Κτήματος Πολυδενδρίου. Επιπλέον το ίδιο το κτήμα θα μπορούσε να έχει έσοδα, καθώς τα δάση του κτήματος παραχωρούνται σε επιχείρηση υλοτομίας. Τα έσοδα αυτά αντί να πηγαίνουν μέσω του δασαρχείου σε κάποιον λογαριασμό του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, θα μπορούσαν να δοθούν για την συντήρηση και ανάδειξη του κτήματος.
Επειδή το πρώην Βασιλικό κτήμα στο Πολυδένδρι είναι μια περιοχή απαράμιλλου φυσικού κάλλους που αξίζει να αναδειχθεί και να αξιοποιηθεί,
ερωτάται ο κ. Υπουργός:
1. Σκοπεύετε να προχωρήσετε στην παραχώρηση του κτήματος Πολυδενδρίου στον ανεξάρτητο Φορέα Διαχείρισης της Περιοχής Οικοανάπτυξης Κάρλας – Μαυροβουνίου – Κεφαλόβρυσου – Βελεστίνου, που να μπορεί να προχωρήσει στην αξιοποίηση του πρώην βασιλικού κτήματος στο Πολυδένδρι Λάρισας;
2. Έχει περάσει στο ΤΑΙΠΕΔ προς αξιοποίηση το συγκεκριμένο κτήμα και εάν ναι, σε τι είδους αξιοποίηση προσανατολίζεται;
Ο ΕΡΩΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΡΓΙΩΤΑΣ – ΛΑΡΙΣΑΣ
Σχόλιο (Συγνώμη μα δεν μπορέσαμε να αντισταθούμε στον πειρασμό): Καταρχήν συγχαρητήρια στο “Ποτάμι” που ανακάλυψε την παρουσία του Λύγκα στο Μαυροβούνι (ο λύγκας είναι εξαιρετικά σπάνιο είδος και είναι ζήτημα αν υπάρχει στα βόρεια σύνορα της χώρας), βέβαια τον μπερδεύει με την αγριόγατα αλλά αυτό είναι δευτερεύον. Αυτό που μας προξένησε μεγάλη εντύπωση όμως δεν είναι φυσικά η παρουσία ή μη του Λύγκα στο δάσος Μαυροβουνίου, αλλά η ευκολία με την οποία προτείνει το “Ποτάμι” να παραχωρηθεί ένα Δημόσιο Δάσος σε κάποιον Φορέα Διαχείρισης που αποτελεί Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου! Το δεύτερο σκέλος της ερώτησης, για το ΤΑΙΠΕΔ, έχει περισσότερο ενδιαφέρον.
ΚατηγορίεςΠεριβάλλον
Αφήστε μια απάντηση