[Κώστας Παναγιωτίδης – http://ornithofiloi.blogspot.gr )
Μια επιβράδυνση 80 ως 100 m/s2 αρκεί για να σας προκαλέσει διάσειση. Εντούτοις, ο δρυοκολάπτης αντέχει επιβράδυνση της τάξης των 1.200 m/s2 καθώς σφυροκοπάει με το ράμφος του τον κορμό του δέντρου. Αλλά πώς το κάνει αυτό χωρίς να παθαίνει καν πονοκέφαλο—πόσο μάλλον διάσειση;
Οι ερευνητές έχουν ανακαλύψει τέσσερις δομές στο κεφάλι του δρυοκολάπτη χάρη στις οποίες είναι σε θέση να απορροφά τους κραδασμούς:
1. Ένα ισχυρό αλλά και εύκαμπτο ράμφος
2. Το υοειδές—μια κατασκευή από οστό και ελαστικό ιστό που περιβάλλει το κρανίο
3. Το σπογγώδες οστό του κρανίου
4. Λίγο χώρο για το εγκεφαλονωτιαίο υγρό μεταξύ του κρανίου και του εγκεφάλου
Καθένα από αυτά τα στοιχεία απορροφά τους κραδασμούς, δίνοντας στο δρυοκολάπτη τη δυνατότητα να ραμφίζει ένα δέντρο μέχρι και 22 φορές το δευτερόλεπτο χωρίς να προκαλούνται κακώσεις στον εγκέφαλό του.
Εμπνεόμενοι από το κεφάλι του δρυοκολάπτη, οι ερευνητές έχουν κατασκευάσει ένα περίβλημα που μπορεί να αντέξει επιβράδυνση έως και 60.000 m/s2. Αυτή τους η επιτυχία μπορεί να οδηγήσει, μεταξύ άλλων, σε μεγαλύτερη προστασία των καταγραφέων πτήσης στα αεροπλάνα, οι οποίοι επί του παρόντος μπορούν να αντέξουν επιβράδυνση μόλις 1.000 m/s2. Ο Κιμ Μπλάκμπερν, μηχανολόγος στο Πανεπιστήμιο Κράνφιλντ στο Ηνωμένο Βασίλειο, λέει ότι τα όσα έχουμε μάθει για το κεφάλι του δρυοκολάπτη αποτελούν «εντυπωσιακό παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο η φύση αναπτύσσει συνδυασμούς προηγμένων δομών για να λύνει φαινομενικά άλυτα προβλήματα».
Πληροφορίες: http://wol.jw.org
.
.
.
ΚατηγορίεςΆγρια Ζωή
Απάντηση