Η στήλη «ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΩΝ ΔΑΣΙΚΩΝ» δημιουργήθηκε για να προβάλλονται και να εκφράζονται οι ιδέες, απόψεις και προβληματισμοί των ανθρώπων του δασικού χώρου για θέματα της επικαιρότητας και του κλάδου τους που τους αφορούν. Η στήλη φιλοξενεί αυτούσια κείμενα, ανακοινώσεις και δημοσιεύματα εκπροσώπων και φορέων του χώρου στη μορφή και με το περιεχόμενο που αποστέλλονται, οι δε απόψεις και γνώμες που εκφράζονται στα σχετικά κείμενα που αναρτώνται ουδόλως απηχούν προσωπικές θέσεις ούτε υιοθετούνται κατά περιεχόμενο από τους διαχειριστές του ιστολογίου, το οποίο λειτουργεί ως βήμα έκφρασής τους και μόνο προς το κοινό.
| . ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΤΩΝ ΔΑΣΙΚΩΝ ΧΑΡΤΩΝ Του Αντώνη Ραλλάτου* Η ανάρτηση των Δασικών χαρτών αποκάλυψε τις πολιτικές ευθύνες της σημερινής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ αλλα και όλων των προηγούμενων αστικων κυβερνήσεων. Mετατράπηκαν σε αδιάψευστους μάρτυρες της αλλαγής χαρακτήρα και χρήσης εκατοντάδων χιλιάδων στρεμμάτων κρατικών εκτάσεων, ιδιωτικών αλλά και αμφισβητούμενης ιδιοκτησίας δασικών εδαφών, των δασικών οικοσυστημάτων που από το Νόμο 998/1979 διαχωριστήκαν για λογούς πολιτικής σε δάση, δασικες εκτασεις κλπ. Το κύριο «πρόβλημα» που αναδεικνύεται από την ανάρτηση, είναι οι στόχοι και τα αποτελέσματα της αστικής πολιτικής στη γη και τη χρήσης της όπως αυτοί εξυπηρετούν τα κάθε φορά επενδυτικά σχεδία των μονοπωλιακών ομίλων στον τομέα και συμβάλλουν στην αποκάλυψη του ιδιοκτησιακού προβλήματος που σε επόμενη ή και παράλληλη φάση επίσης θα αναδειχθεί. Αυτή η πολιτική γης σηματοδοτεί ουσιαστικά την ένταση και τη μορφή διείσδυσης των μονοπωλιακών ομίλων στο χώρο. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΓΗΣ ΠΟΥ ΓΙΑ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΑΠΟΤΕΛΟΥΣΕ ΤΟ ΕΔΑΦΟΣ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΣΤΗΡΙΖΟΤΑΝ Η «ΑΤΜΟΜΗΧΑΝΗ» ΤΗΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ, ΤΟ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ αλλά από πίσω και το τουριστικό. Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ Οι δασικοί χάρτες, δεν μπορουν ΑΠΟ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ να εξασφαλίζουν την προστασία των δασών και της κρατικής δασικής περιουσίας, αφού το υπάρχον κοινωνικό οικονομικό πλαισιο οδηγεί στην πλήρη παράδοση τους στα κερδοφόρα συμφέροντα με φαστ-τρακ διαδικασίες.. – Όσο η γη θα αποτελεί πεδίο διεξόδου για τα εκάστοτε υπερσυσσωρευμένα κέρδη των μονοπωλιακών επιχειρηματικών ομίλων, με όποια μορφή και τρόπο αυτά κάθε φορά εκτιμούν ότι θα κερδίσουν, (πυρκαγιές, αποχαρακτηρισμοί , καταπατήσεις, εκχερσώσεις), με κλοπή εκατοντάδων χιλιάδων στρεμμάτων κρατικής δασικής περιουσίας με αποτέλεσμα να γίνουν πόλεις δίπλα στις πόλεις, «οικιστικές ή αγροτικές πυκνώσεις», οικοδομικοί συνεταιρισμοί ορισμένοι εκ των οποίων είναι πλέον κοινότητες, χιλιάδες βίλες και «Ιπποκράτειες πολιτείες», ξενοδοχεία, βιομηχανίες, τουριστικά συγκροτήματα, γεωργικές καλλιέργειες και στο άμεσο μέλλον ότι άλλο θέλουν μέσα σε δάση και δασικές εκτάσεις σύμφωνα και με τον Ν 4280/2014 αλλά και μέχρι σήμερα με το υπάρχον νομικό πλαίσιο. – Όσο η δασική γη αντιμετωπίζεται σχεδόν αποκλειστικά ως πεδίο άντλησης πρώτων υλών, ως χώρος επέκτασης των δραστηριοτήτων, ως οικονομικός χώρος προς κατάκτηση στις ενδοκαπιταλιστικές αντιπαραθέσεις, ως πεδίο απόθεσης απορριμμάτων και λυμάτων, το εσωτερικό κίνητρο του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, η μεγιστοποίηση του κέρδους, δεν μπορεί να βάλει φραγμούς στην καταστροφή της. Είναι ένα εργαλείο καταγραφής για την υλοποίηση του οποίου ξοδεύτηκαν πάρα πολλές εργατοώρες και από τους συναδέλφους στη δασική υπηρεσία και χρήματα σε μελετητικές εταιρίες. Η οριστικοποίησή τους μπορεί να «διευκολύνει» τη ζωή των συναδέλφων και ορισμένων ιδιοκτητών γης. Όμως το «ξεκάθαρο τοπίο» (χαρακτήρα, χρήσεων γης, ιδιοκτησιακό), είναι ΚΥΡΙΩΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ στο πλαισιο του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, για την υλοποίηση των κερδοφόρων επιχειρηματικών επενδυτικών σχεδίων των μονοπωλιακών ομίλων στη γη, μετα την εξασφάλιση φτηνού εργατικού δυναμικού με μισθούς πείνας και φορολογικών ελαφρύνσεων, για την οποία θα συνεχίζουν ενδιαφέρονται και να γίνονται ξενοδοχεία με γήπεδα γκολφ, χωριά πολυτελών κατοικιών, επιχειρηματικά πάρκα, ΑΠΕ, βιομηχανίες. Η ανάγκη επιτάχυνσης των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και της επέκτασης της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης της χρήσης γης, στις νέες αναπτυξιακές προτεραιότητες του ελληνικού κεφαλαίου, έπρεπε να αντιμετωπίσει και το ζήτημα των δασικών χαρτών, του Εθνικού κτηματολογίου, ως απαραίτητης «υποδομής» η μη ύπαρξη της οποίας δημιουργούσε εμπόδια στους ομίλους. Μάλιστα ήταν τόσο επιτακτική που η υλοποίηση των δασικών χαρτών και του κτηματολογίου ήταν στα προαπαιτούμενα του 3ου μνημονίου. Έτσι θα υλοποιούνταν ο στόχος όλων των αστικών κυβερνήσεων, η «απελευθέρωση», η αξιοποίησή της γης, ιδιαίτερα της δασικής, με βάση τα κερδοφόρα συμφέροντα και τις επενδυτικές επιδιώξεις των μονοπωλιακών επιχειρηματικών ομίλων και όχι την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών οπού η γη και η χρήσεις της συνδέονται με την προστασία του περιβάλλοντος, την ασφάλεια των κατοίκων (π.χ. πυρκαγιές, πλημμύρες, σεισμοί, βιομηχανικά ατυχήματα μεγάλης έκτασης). Γι αυτό άλλωστε το ίδιο διάστημα έγιναν αλλαγές στη «χωρική πολιτική» που στοχεύουν επίσης στη μεγαλύτερη κερδοφορία για τους ομίλους, μέσα από τη διασφάλιση νέων επενδυτικών πεδίων, την άρση περιορισμών στη χρήση γης προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου, την επιτάχυνση της συγκέντρωσης γης και τεχνικών έργων. Πολιτική εναρμονισμένη με τη γενικότερη πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, της ενίσχυσης της κερδοφορίας του κεφαλαίου στο πλαίσιο της στρατηγικής της ΕΕ για την προσαρμογή των δασών στους νόμους της καπιταλιστικής αγοράς, της λεγόμενης «πράσινης» ανάπτυξης, των οδηγιών για τα δασικά οικοσυστήματα. Ολοκληρωμένη αντιμετώπιση μπορεί να γίνει μόνο με ριζικά διαφορετικές προϋποθέσεις, με άλλη οργάνωση της κοινωνίας και οικονομίας που θα εξασφαλίζεται η κοινωνική αξιοποίησή των δασικών οικοσυστημάτων, προς όφελος των λαϊκών αναγκών και του περιβάλλοντος. Σε αυτή τη βάση είναι απαραίτητη προϋπόθεση η υλοποίηση και αξιοποίηση των δασικών χαρτών, του δασικού κτηματολογίου στο πλαίσιο ενός πολυδιάστατου αποδεικτικού εθνικού κτηματολογίου ως εργαλείου σχεδιασμού και ανάπτυξης για την κάλυψη του συνόλου των ευρυνόμενων εργατικών λαϊκών αναγκών, ως στοιχείο μιας φιλολαϊκής πολιτικής χρήσης γης. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΡΙΣΙΜΟ ΖΗΤΗΜΑ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΟΥ ΔΣ ΤΗΣ ΠΕΔΔΥ, ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΘΕΣΗ. Όμως όλο το προηγούμενο διάστημα, η πλειοψηφία του ΔΣ της ΠΕΔΔΥ αντί να αναδεικνύει την αιτία των προβλημάτων και στα δασικά οικοσυστήματα, αποτελούσε το μακρύ χέρι ενσωμάτωσης στην εκάστοτε κυβερνητική πολιτική και μόνο όταν η πίεση από τα κάτω ήταν «αφόρητη» τότε έκανε και «ολίγη» από ανώδυνη κριτική. ΤΕΛΟΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΥΜΕ ΤΙΣ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΠΡΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΛΑΪΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΑΣΗ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ, Η ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ, ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΔΑΣΙΚΗΣ ΓΗΣ, ΕΠΙΧΕΙΡΟΥΝ ΝΑ ΣΥΚΟΦΑΝΤΗΣΟΥΝ ΕΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΚΛΑΔΟ ΩΣ ΕΠΙΟΡΚΟ. ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ 1. Να ληφθούν όλα τα απαραίτητα χρονικά και διοικητικά μέτρα από το κράτος, ώστε να μην επιβαρυνθούν καθόλου τα λαϊκά στρώματα από τις ενστάσεις – αντιρρήσεις που το ίδιο το κράτος τα ανάγκασε να μπουν και χωρίς δική τους ευθύνη. 2. Να εξασφαλίσει το αναγκαίο επιστημονικό κλπ προσωπικό, μέσα, πόρους στις αρμόδιες κρατικές δασικες υπηρεσίες για να ολοκληρώνονται οι απαραίτητες διαδικασίες. 3. Να μην χρησιμοποιηθούν οι δασικοί χάρτες και γενικότερα η δασική πολιτική ως εργαλείο ομηρίας των λαϊκών στρωμάτων και επιτάχυνσης των κερδοφόρων επενδυτικών σχεδίων των ομίλων και νομιμοποίησης καταπατήσεων εκχερσώσεων, παράνομων αλλαγών χρήσης, χαρακτήρα και προορισμού εκτάσεων.. 4. Να καταργηθεί όλο τα αντιλαϊκό – αντιδασικό νομικό πλαισιο που έχει οδηγήσει τη δασική γη σε «πεδίο βολής φτηνό» που «ασκούνται” πάνω της ντόπιοι και ξένοι μονοπωλιακοί όμιλοι, οι αστικές κυβερνήσεις και οι επιδιωκόμενες κοινωνικές συμμαχίες τους. 13 Φλεβάρη 2017 *Αντώνης Ραλλάτος . |
ΚατηγορίεςΔασική Υπηρεσία, Δασικοί Χάρτες
Αφήστε μια απάντηση