Οι αγέλες των λύκων στην Ευρώπη αποτελούν πλέον ένα φλέγον ζήτημα στην ατζέντα των πολιτικών, καθώς ολοένα και περισσότεροι κτηνοτρόφοι επιδιώκουν να προστατεύσουν τα κοπάδια τους από το μεγάλο σαρκοφάγο. Αφού κυνηγήθηκαν συστηματικά έως στο σημείο της εξαφάνισης τους σε ολόκληρη τη Δυτική Ευρώπη, οι γκρίζοι λύκοι επιστρέφουν στα «πατροπαράδοτα» ενδιαιτήματα τους και μάλιστα με ταχέως αυξανόμενους ρυθμούς. Από τις γαλλικές Άλπεις μέχρι τα δάση της Γερμανίας, οι κυνηγημένοι θηρευτές αναζωπυρώνουν την «αρχαία» σύγκρουση μεταξύ λύκου και κτηνοτρόφου.
Επιμέλεια κειμένου:
Γιώργος Κατσούλης, Δασολόγος-Περιβαλλοντολόγος
Ο Luigi Boitani, καθηγητής βιολογίας και ειδικός πάνω στους λύκους, δήλωσε ότι αυτές οι εντάσεις είναι απλώς η συνέχιση μιας σύγκρουσης που τρέχει εδώ και 3.000 χρόνια. Πρόσθεσε, επίσης, ότι: “Δεν υπάρχουν πολλές λύσεις, ή θανατώνετε όλους τους λύκους ή όλα τα πρόβατα ή βρίσκετε μια ενδιάμεση οδό”. Κατά τον Boitani, οι Βρυξέλλες πρέπει να εφαρμόσουν μια πολιτική χωροταξικού σχεδιασμού που θα επιτρέπει στους λύκους να πολλαπλασιάζονται και να διαβιούν σε ορισμένες περιοχές αποκλειστικά και μόνο. Βέβαια, αυτές οι περιοχές θα ζημιωθούν, με αποτέλεσμα μια τέτοια λύση να έχει αρκετά μεγάλο πολιτικό κόστος.
Ορισμένοι πολιτικοί συσπειρώνονται με τους κτηνοτρόφους και επιμένουν ότι οι πληθυσμοί των λύκων αποτελούν πλέον μια σοβαρή απειλή ώστε είναι αναγκαία η μεγαλύτερη ελαστικότητα στη παράκαμψη των κανόνων της Ε.Ε. που απαγορεύουν την θήρευση τους. Το ζήτημα έχει δημιουργήσει εντάσεις μεταξύ κτηνοτρόφων και περιβαλλοντολόγων. Από τους τελευταίους, αρκετοί είναι αυτοί που προσβλέπουν στην ανοικοδόμηση της άγριας ζωής της Ευρωπαϊκής υπαίθρου και στη βελτίωση της βιοποικιλότητας της, με τον λύκο ως βασικό σύμμαχο για την επίτευξη του σκοπού αυτού. Το κύριο αίτημα των κτηνοτρόφων είναι η αναθεώρηση της ευρωπαϊκής οδηγίας για τους οικοτόπους (Habitats Directive). Ενός κανονισμού που, όπως υποστηρίζουν, τους κάνει έρμαια των ορέξεων των «επιδρομέων», με σοβαρές για αυτούς, αλλά και για τα κράτη, οικονομικές απώλειες καθώς έως τώρα τα μέσα αποτροπής (δίχτυα, ηλ. περιφράξεις κ.α.) δεν έφεραν αποτέλεσμα και το μόνο μέσο άμυνας της περιουσίας τους, η θήρευση, τους στερείται βάσει της ισχύουσας ευρωπαϊκής νομοθεσίας.
Πέρυσι, οι περίπου 300 λύκοι της Γαλλίας σκότωσαν σχεδόν 10.000 πρόβατα. Έτσι, η κυβέρνηση έπρεπε να πληρώσει 3,2 εκατομμύρια ευρώ ως αποζημιώσεις για τις «ληστρικές» επιδρομές των λύκων, ενώ το 2015 κατέβαλε 2,8 εκατομμύρια ευρώ. Οι αριθμοί των λύκων έχουν αυξηθεί εκθετικά τόσο στη Γαλλία όσο και στη Γερμανία. Το 1992, δύο λύκοι από την Ιταλία διέσχισαν τις Άλπεις και πέρασαν στη Γαλλία όπου είχαν εξαφανιστεί από τη δεκαετία του 1930, σύμφωνα με την Εθνική Υπηρεσία Κυνηγιού και Άγριας Ζωής της Γαλλίας.
Καταγραφές λύκων στη Γαλλία
Μετά από μεγάλες πιέσεις που ασκήθηκαν, το Παρίσι αποφάσισε την κατάρτιση μιας νέα πολιτικής διαχείρισης του λύκου. Για την επίτευξη αυτού, ο υπουργός Οικολογίας Nicolas Hulot, αν και είναι θετικός στην επανεμφάνιση και ανάκαμψη του λύκου στην Γαλλική επικράτεια, χρησιμοποίησε την απαλλαγή από το νόμο της Ε.Ε. για τη διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος, επιτρέποντας έτσι την θήρευση 40 λύκων – περίπου 10-13% του συνολικού πληθυσμού της Γαλλίας. Παρ’ όλα αυτά, οι κτηνοτρόφοι δεν είναι ικανοποιημένοι με το όριο αυτό και διαμαρτύρονται, όπως συνέβη τον Οκτώβριο του 2017 στη Λυών (δείτε ΕΔΩ).
Πολύ κτηνοτρόφοι, μέσα από τα συνδικαλιστικά όργανα τους, ζητούν – απαιτούν από την κυβέρνηση την κατάταξη του λύκου ως επιζήμιο είδος, όπως για παράδειγμα ο Jean-Noël Verdier, πρόεδρος της Εθνικής Ένωσης Αγροτικού Συντονισμού, στο νότιο διαμέρισμα της Aveyron. Οι κτηνοτρόφοι δηλώνουν ότι οι επιθέσεις είναι αυξημένες και γίνονται καθ’ όλη την διάρκεια της ημέρας, αναγκάζοντάς τους να προβούν σε σταβλισμό, πράγμα που όπως δηλώνει ο Joseph Joufray, κτηνοτρόφος 7ης γενιάς από την Hautes – Alpes, στη νοτιοανατολική Γαλλία, “προσθέτει άλλες 40 ώρες εργασίας σε μια ήδη 80ωρη εβδομαδιαία εργασία”.
Ακτιβιστές για την προστασία του λύκου, αναφέρουν ότι τον Αύγουστο, λίγες μόνο εβδομάδες μετά την «επικήρυξη» των 40 λύκων, μέλη των «ταξιαρχιών κατά των λύκων» (“anti-wolf brigades”) της Γαλλίας σκότωσαν τρία κουτάβια. Επισημαίνοντας ότι τα κουτάβια δεν αποτελούσαν απειλή για τα εκτρεφόμενα ζώα και χαρακτήρισαν την θήρευση των κουταβιών ως σφαγή. Οι «ταξιαρχίες» αυτές λειτουργούν υπό την Εθνική Υπηρεσία Κυνηγιού και Άγριας Ζωής της Γαλλίας (ONCFS) και συντονίζουν τοπικούς κυνηγούς καθ’ όλη την επικράτεια για να πυροβολούν προβληματικούς λύκους.
Σε αντίθεση με την Γαλλία, στην Γερμανία ο πολιτικός κόσμος εμφανίζεται αρκετά διχασμένος όσο αναφορά το θέμα της διαχείρισης του λύκου και το θέμα, πολλές φορές, τείνει να πάρει καθαρά ψηφοθηρική υπόσταση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της κατάστασης ήταν για το 2017 το γερμανικό κρατίδιο της Κάτω Σαξονίας, ένα κτηνοτροφικό «κάστρο» της τάξης του 10% του συνολικού εκτρεφόμενου πληθυσμού προβάτων της χώρας, όπου η διαχείριση του μεγάλου αυτού θηρευτή, ήταν το κύριο εκλογικό θέμα.
Επίσης, άλλη μια διαφορά με την Γαλλία είναι το ότι η κυβέρνηση δεν παρουσιάζει ενωτική στάση στην διαχείριση των λύκων στην επικράτεια της. Χαρακτηριστική είναι η δήλωση στα ΜΜΕ της Γερμανίδας υπουργού Περιβάλλοντος Barbara Hendricks (ανήκει στο SPD), λέγοντας: «ότι οι κτηνοτρόφοι δεν θα μπορούσαν να συμπεριφέρονται όπως στην “Άγρια Δύση” σκοτώνοντας τους λύκους αγνοώντας τον νόμο και ότι οι λύκοι είναι σε δυσμενή θέση». Σε αντίθεση με τον Χριστιανοδημοκράτη Γερμανό υπουργό Γεωργίας Christian Schmidt ο οποίος τίθεται κατά κάποιο τρόπο υπέρ της θήρευσης του λύκου.
Καταγραφές λύκων στη Γερμανία
Στη Γερμανία, ένα ζευγάρι λύκων διέσχισε τα σύνορα με την Πολωνία και το 2000 κατάφερε να μεγαλώσει με επιτυχία τα κουτάβια του, δημιουργώντας έτσι τη πρώτη γηγενή αγέλη της χώρας, μετά από περίπου 200 χρόνια, σύμφωνα με το DBBW. Η χώρα έχει τώρα 47 αγέλες, η κάθε μια απαρτίζετε από τρία με δέκα άτομα.
Βέβαια είναι εμφανείς και μετριοπαθείς στάσεις στο θέμα όπως αυτή του Christian Hierneis, της περιβαλλοντικής ΜΚΟ BUND, στη Βαυαρία, ο οποίος δήλωσε ότι: “Θέλουμε να επιστρέψουν οι λύκοι. Αλλά θέλουμε και τα πρόβατα, τους βοσκούς και όχι την εκβιομηχανισμένη εκτροφή. Αυτό που θέλουμε είναι προστατευτικά μέτρα “.
Η Σουηδία, μια χώρα με αρκετά δάση και με εκατοντάδες λύκους, έχει επανειλημμένα αμφισβητήσει τις Βρυξέλλες με την έκδοση αδειών κυνηγιού. Η Επιτροπή προειδοποίησε επανειλημμένα τη Στοκχόλμη και απείλησε να καταφύγει σε ένδικα μέσα. Ο Σουηδός φιλελεύθερος ευρωβουλευτής Fredrick Federley υποστήριξε τη στάση της χώρας του, καθώς έτσι καταφέρνει να διατηρεί τον πληθυσμό των λύκων υπό έλεγχο, αποφεύγοντας παράλληλα την παράνομη θήρευση τους πολλά χρόνια τώρα.
Και σε Ομοσπονδιακό επίπεδο η διαχείριση του λύκου είναι ένα φλέγον πολίτικο ζήτημα, με πιέσεις να ασκούνται εκατέρωθεν. Η ήδη ισχύουσα πολιτική διαχείρισης του λύκου έχει επιφέρει αρκετή «σύγχυση» στα μέλη κράτη της Ένωσης. Για την αμφισβήτηση και την αναθεώρηση αυτής της πολιτικής έχουν γίνει αρκετές δηλώσεις, μεταξύ των οποίων του José Bové, μέλους των Οικολόγων Πράσινων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ο οποίος ήταν και πρώην κτηνοτρόφος στο Aveyron, στη νότια Γαλλία, λέγοντας πως: “Εάν δεν μπορείτε να εξαλείψετε τα ζώα που επιτίθενται, η κατάσταση δεν θα βελτιωθεί” και πρόσθεσε ότι τα έως τώρα μέσα δεν επέφεραν τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Όπως υπολογίζουν αρκετοί κτηνοτρόφοι, οι λύκοι πλέον είναι αρκετοί ώστε στις Βρυξέλλες να αναθεωρήσουν την στάση τους απέναντι στον λύκο και να επιτρέψουν τη θήρευση του. Ο Γερμανός υπουργός Γεωργίας Christian Schmidt έστειλε τον Σεπτέμβριο επιστολή στον Ευρωπαίο Επίτροπο Περιβάλλοντος Karmenu Vella προτρέποντας την αναθεώρηση του πλαισίου προστασίας των λύκων. Πρόσφατα, ο Επίτροπος Περιβάλλοντος της ΕΕ, Karmenu Vella, μιλώντας σε νέους κυνηγούς, δήλωσε ότι οι Βρυξέλλες συνεργάζονται με τα κράτη – μέλη για να εκτονώσουν τις εντάσεις ανάμεσα στις δύο αντιτιθέμενες πλευρές, με στόχο την προώθηση της συνύπαρξης με τα μεγάλα σαρκοφάγα. Υποσχέθηκε ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα διευκρινίσει τις ευελιξίες των ευρωπαϊκών κανονισμών που προσφέρονται, προκειμένου να γίνει η διαχείριση των ειδών πιο ορθολογικά.
Πληροφορίες: https://www.politico.eu/
ΚατηγορίεςΆγρια Ζωή, Θήρα, Κτηνοτροφία - Βοσκότοποι
Αφήστε μια απάντηση