Ανακοίνωση της Πανελλήνιας Ένωσης Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων (ΠΕΔΔΥ) για τις πρόσφατες αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας για τις «οικιστικές πυκνώσεις».
«Οικιστικές πυκνώσεις» … μια «χαμένη υπόθεση» που εκθέτει την Κυβέρνηση.
Με αφορμή την δημοσιοποίηση του περιεχομένου των αριθ. 685 έως και 688/2019 αποφάσεων της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας σύμφωνα με τις οποίες οι σχετικές διατάξεις του νόμου 4389/2016 που αφορούν στην εξαίρεση από τους δασικούς χάρτες των λεγόμενων «οικιστικών πυκνώσεων», είναι αντίθετες στο άρθρο 24 παρ. 1 του Συντάγματος για την προστασία των δασών, το Διοικητικό Συμβούλιο της ΠΕΔΔΥ ανακοινώνει τα εξής:
Η υπόθεση αυτή συζητήθηκε μετά από προσφυγές που είχαν καταθέσει η Π.Ε.Δ.ΔΥ, το ΓΕΩΤ.Ε.Ε, το WWF και ο Δικηγορικός με το Γεωπονικό σύλλογο Θεσσαλονίκης. Οι προσφυγές αυτές, λόγω της συνάφειας τους, συνεκδικάστηκαν στο Ε΄ τμήμα του Σ.τ.Ε και παραπέμφθηκαν λόγω των προφανών λόγων αντισυνταγματικότητας της κρινόμενης απόφασης, στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας η οποία και εξέδωσε τις αποφάσεις 685 έως και 688/2019 που ακυρώνουν τις ρυθμίσεις της απόφασης αριθ. 34844/11.7.2016, του Υπουργού και του Αναπληρωτή Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, με την οποία «εφευρέθηκε» η έννοια της «οικιστικής πύκνωσης» και καθορίστηκε ο αριθμός, η πυκνότητα των αυθαιρέτων μέσα σε δάση, τα οποία συνιστούν την εν λόγω έννοια.
Για την Πανελλήνια Ένωση Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων οι αποφάσεις αυτές είναι μια δικαίωση της επιστημονικής μας θέσης και ενός αγώνα που δίνουμε διαχρονικά για την προστασία των δασικών οικοσυστημάτων και την κατάργηση αντισυνταγματικών διατάξεων, που αντί να λύνουν, περιπλέκουν χειρότερα την κατάσταση και το μόνο που κατορθώνουν είναι να «κλείνουν το μάτι» στους νυν και τους επόμενους καταπατητές. Η Κυβέρνηση και το αρμόδιο Υπουργείο πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη τους για την προώθηση αντισυνταγματικών διατάξεων και να σταματήσουν να διαχειρίζονται με πελατειακό τρόπο εργαλειοποιώντας θέματα που αγγίζουν την συνταγματικά κατοχυρωμένη προστασία των Δασικών οικοσυστημάτων.
Με τις αποφάσεις αυτές δόθηκε η οφειλόμενη νομική απάντηση σε αυτό το «αδιέξοδο επικοινωνίας και συνεννόησης», ανάμεσα στην Κυβέρνηση και τους φορείς που προσέφυγαν στο ΣτΕ που, κατά την άποψή μας, βαρύνει κυρίως το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, το οποίο, όχι μόνο δεν κατανόησε το πρόβλημα, της επιχειρουμένης μέσω των «Οικιστικών Πυκνώσεων», εξαίρεσης δασών από τη δασική προστασία, αλλά προσπάθησε με ρυθμίσεις (σχέδιο νόμου) που επεξεργάστηκε και έθεσε σε διαβούλευση, «να τακτοποιήσει» αυθαίρετα κτίσματα μέσα σε δάση, παραβλέποντας ότι αυτό προσκρούει στο Σύνταγμα, όπως έγκαιρα είχαμε επισημάνει.
Ελπίζουμε να έχει γίνει κατανοητό από την Κυβέρνηση ότι δεν μπορεί η επιβράβευση της αυθαίρετης δόμησης μέσα στα δάση να συνιστά τρόπο επίλυσης του προβλήματος. Ούτε ασφαλώς μπορεί να ματαιώνεται επ΄ αόριστο η έγκυρη καταγραφή των δασών και των δασικών εκτάσεων στον αναρτώμενο δασικό χάρτη και κατ’ επέκταση στο δασολόγιο όπως γινόταν με τις επίμαχες διατάξεις.
Το Διοικητικό Συμβούλιο
ΚατηγορίεςΔόμηση - Αυθαίρετα, Δασική Υπηρεσία, Δασικοί Χάρτες, Νομοθεσία
Απάντηση