«Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΚΥΝΗΓΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΙΘΑΡΧΟΣ» ΔΗΛΩΝΕΙ ΣΤΗΝ «Ε» Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ – Ν. ΣΠΟΡΑΔΩΝ ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΠΑΛΑΤΣΟΣ
Η μάστιγα της εγκληματικής απροσεξίας των κυνηγών, κατά την κυνηγετική περίοδο, με θύματα τους ίδιους, καλά κρατεί στην Ελλάδα. Η κυνηγετική οικογένεια, κάθε χρόνο μετρά πολλές απώλειες, οι οποίες γίνονται τραγικότερες, όταν τις προκαλεί χέρι αδελφού, φίλου, συγγενή.
-«Μοιραία κατάληξη είχε για ένα 46χρονο κυνηγό η βραδινή εξόρμηση -μαζί με δύο συγγενικά του πρόσωπα- για αγριογούρουνα…».
-«Κυνηγός πυροβόλησε κυνηγό…».
-«Εφιάλτης έγινε το χόμπι για κυνήγι μεταξύ δύο φίλων…».
-«Είχε πάει για κυνήγι με 45χρονο φίλο του, όταν ξαφνικά έπεσε αιμόφυρτος, χτυπημένος από σκάγια…».
Ίδιες ιστορίες διαδραματίζονται κατ’ επανάληψη στα δάση και οι περισσότερες σε κυνήγι αγριογούρουνου, αποδεικνύοντας ότι δεν έχουν γίνει μάθημα.
«Φταίει η νοοτροπία του Έλληνα κυνηγού, είναι απείθαρχος…» αναφέρει στην «Ε» ο πρόεδρος της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Θεσσαλίας- Ν. Σποράδων, κ. Βαγγέλης Μπαλατσός, ερωτηθείς για τα λάθη των κυνηγών που κοστίζουν τη ζωή του φίλου, του πατέρα, του γιου, του αδελφού, του γαμπρού… και εξηγεί: «Οι κυνηγοί είναι υποχρεωμένοι να τηρούν κάποιους κανόνες ασφαλείας. Κατά την ώρα του κυνηγιού, πρέπει να φορούν τα διακριτικά πορτοκαλί γιλέκα. Δυστυχώς όμως πολλοί δεν λαμβάνουν μέτρα αυτοπροστασίας και δεν φορούν τα πορτοκαλί γιλέκα που βοηθούν στη σήμανσή τους.
Αδιαφορούν, αλλά παράλληλα αυξάνουν τις πιθανότητες λάθους…».
Ο κ. Μπαλατσός, υποστηρίζει ότι μεγάλη ευθύνη έχουν οι αρχηγοί των ομάδων των κυνηγών και συμβουλεύει: «Οι αρχηγοί θα πρέπει να αποβάλλουν από την ομάδα τα μέλη που δεν φορούν το διακριτικό γιλέκο. Εχουν συμβεί τέτοια περιστατικά…».
Σύμφωνα με κυνηγούς: «τα περισσότερα ατυχήματα γίνονται στο καρτέρι του ζώου, στις «γουρουνομάδες». Απ’ τη μία, κάποιος κυνηγός χωρίς να ειδοποιήσει περνά από την περιοχή καρτεριού του άλλου κυνηγού, ο οποίος με τη σειρά του, χωρίς να βεβαιωθεί ότι αυτό που κινείται είναι ζώο, πυροβολεί και γίνεται το κακό.
Να σημειωθεί ότι μια «γουρουνομάδα» μπορεί να απαρτίζεται και από δέκα κυνηγούς, γεγονός που δυσχεραίνει τον συντονισμό και τον απόλυτο έλεγχο των μελών της.
ΑΓΡΑΦΟΙ ΝΟΜΟΙ ΤΟΥ ΚΥΝΗΓΙΟΥ
Σύμφωνα με την Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδας, στο κυνήγι υπάρχουν άγραφοι νόμοι, που πρέπει να εφαρμόζονται, μεταξύ των οποίων κάποιοι αφορούν στην πρόληψη από ατυχήματα κυνηγών, όπως οι εξής:
«- Δεν πυροβολούμε ποτέ κοντά στα κατοικίδια ή τους ανθρώπους που εργάζονται ή βρίσκονται στην ύπαιθρο.
– Δεν πυροβολούμε ποτέ προς τα καταλύματα των ζώων, τα οποία ενδέχεται να τρομάξουν από τον πυροβολισμό ή από τα σκάγια που πέφτουν στις στέγες.
– Δεν πυροβολούμε ποτέ πινακίδες ή οποιαδήποτε επιφάνεια, έστω κι αν θεωρούμε ότι δεν χρησιμεύουν σε τίποτε.
– Ειδικευόμαστε στο είδος κυνηγιού που μας αρέσει περισσότερο και προσπαθούμε να βελτιωνόμαστε συνεχώς ως ειδικοί σε συγκεκριμένο είδος.
– Δεν πυροβολούμε ποτέ σε απόσταση μεγαλύτερη από το βεληνεκές του όπλου μας.
– Ο τόπος κυνηγιού ανήκει σ’ αυτόν που τον οριοθέτησε πρώτος. Το καρτέρι ή η περιοχή κυνηγιού του λαγού ή του αγριόχοιρου, ανήκουν σ’ αυτούς που βρέθηκαν πρώτοι εκεί και δεν επιτρέπεται να παρεμβληθούμε.
– Δεν επιτρέπεται να εισερχόμαστε σε περιοχές που έχουν «κλείσει» παρέες που κυνηγούν λαγό ή αγριόχοιρο αν κυνηγάμε πουλιά. Η παρουσία μας, τα σκυλιά μας και οι πυροβολισμοί θα χαλάσουν το κυνήγι μιας ολόκληρης παρέας.
– Δεν κινούμαστε ποτέ κοντά σε κυνηγό που κυνηγά με σκυλιά φέρμας. Αν βρεθούμε σε καρτέρι όπου βρίσκεται άλλος κυνηγός αδειάζουμε το όπλο μας σε ένδειξη σεβασμού».
Της Λένας Κισσάβου
ΚατηγορίεςΘήρα
Θα είναι ενδιαφέρον κάποια στιγμή να δούμε τα στατιστικά από τους ελέγχους των δασικών οργάνων και της θηροφυλακής σχετικά με τη διαπίστωση παραβάσεων που έχουν να κάνουν με την ατομική ασφάλεια όπως η μη τήρηση της διάταξης για το πορτοκαλί γιλέκο, η μεταφορά από κυνηγούς στην ύπαιθρο εκτός θήκης και δεμένου κυνηγετικού όπλου στο αυτοκίνητο γενικά (όχι σε σχέση με την άσκηση της θήρας μέσα από αυτά αλλά για λόγους ατομικής ασφάλειας). Και βεβαίως δεν αναφέρομαι στις περιπτώσεις που η διαπίστωση της αυτής της κατηγορίας των αδικημάτων συνδυάζεται με άλλες θεωρητικά πιο σοβαρές περί θήρας παραβάσεις, αλλά για βεβαιώσεις παραβάσεων που αφορούν αποκλειστικά αυτά τα αδικήματα. Γιατί καλά τα λόγια αλλά κάποιοι πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους ή και γιατί όχι και να αναζητηθούν ευθύνες αν υπάρχουν και να απολογηθούν γιατί μετά από τόσα χρόνια δεν εφαρμόζονται πλήρως κάποιες από αυτές τις ρυθμίσεις. Γιατί οι διατάξεις αυτές ισχύουν εδώ και πολλά χρόνια, τα δασικά όργανα και οι θηροφύλακες υποχρεούνται κατά την άσκηση των καθηκόντων τους να τις εφαρμόζουν. Για να δούμε τελικά τι πραγματικά φταίει.
Και για να προλάβω κάποιους, καλό είναι να μη συσχετίζουμε το φαινόμενο αυτό με την παραβατικότητα σε σχέση την οδηγική συμπεριφορά όπως η αθέτηση της υποχρέωσης του κράνους από τους μοτοσικλετιστές γιατί εκτός του ότι τέτοιος παραλληλισμός είναι σε λάθος βάση γιατί τα μεγέθη εφαρμογής είναι πολύ διαφορετικά εντούτοις και εκεί έχουμε δει πως όποτε η τροχαία το θέλει και πραγματικά ασχολείται με τον έλεγχο της τήρησης τέτοιου είδους ζητημάτων βλέπουμε ξαφνικά θεαματική βελτίωση από τους οδηγούς.
Μα, δεν είναι εγκληματική απροσεξία, εγκληματική ανευθυνότητα είναι!
Ας το καταλάβουμε πια: Κράνος για τους μοτοσικλετιστές, πορτοκαλί γιλέκα για τους κυνηγούς!
Φυσικά, όταν δεν φοράς το γιλέκο σου, πας γυρεύοντας, γιατί με τις στολές παραλλαγής κάνεις ακριβώς το αντίθετο από το πρέπον. Μετακινείσαι, ακούνε οι άλλοι το θρόισμα της κίνησής σου και ρίχνουν εκεί που κουνιούνται τα δεντράκια και οι θάμνοι. Και είσαι από πίσω εσύ! Φόρα το γιλέκο σου για να μην μοιάζεις με γουρούνι, δεν μπορείς να το καταλάβεις; Με το γιλέκο σου κινδυνεύεις μόνο όταν οι αγριόχοιροι αρχίσουν να φορούν και αυτοί γιλέκα!