Γράφει ο Στέφανος Βογιατζής,
Δασοπόνος, MSc. in International Environmental Conventions
Με τον όρο φονταμενταλισμός πραγματικά εκφράζονται οι τάσεις εμμονής ή επιστροφής σε άκρως συντηρητικά βιώματα του παρελθόντος, τα οποία λειτουργούν ως μέσο αντίστασης σε κάθε ενδεχόμενη αλλαγή. Η χρήση της λέξης παραπέμπει κυρίως στον θρησκευτικό φονταμενταλισμό. Υπάρχει επίσης ο πολιτικός φονταμενταλισμός, αλλά και ο συντεχνιακός που εκδηλώνεται με την ακραία, φανατική προσήλωση σε ορισμένες αρχές. Ο φονταμενταλισμός σίγουρα υποδηλώνει στενομυαλιά, αδιαλλαξία και φανατισμό όπως αναφέρεται και σε πρόσφατη ανάρτηση του διευθυντή δασών Ηλείας.
Δυστυχώς όμως είναι υπαρκτή η στενομυαλιά, η αδιαλλαξία και ο συντεχνιακός φανατισμός στον κλάδο των δασολόγων και ειδικότερα σε αυτούς που υπηρετούν στο δημόσιο. Δεν ανέχονται την παρουσία άλλων κλάδων, ειδικότερα σε θέσεις ευθύνης. Δεν εκπονούνται αναπτυξιακά προγράμματα έστω με την ενεργό συμμετοχή άλλων κλάδων π.χ. για τη θήρα κτηνιάτρων, για τη βελτίωση των βοσκοτόπων γεωπόνων ή βοτανολόγων, για θέματα γλυκέων υδάτων ιχθυολόγων ή βιολόγων, νομικών, μηχανικών, γεωλόγων, τοπογράφων ανάλογα με το αντικείμενο και την εξειδίκευση, την διαφορετικότητα των οποίων επιζητεί η σύγχρονη επιστήμη. Είναι επίσης θλιβερό σε πολύ σημαντικές για το δημόσιο υποθέσεις να επιλέγουν τυχαίους δασικούς υπάλληλους, κυρίως δασοφύλακες, να παρίστανται στις δικαστικές αίθουσες αντί εξειδικευμένων νομικών. Αυτά συμβαίνουν σε υποθέσεις που αφορούν καταπατήσεις εκτάσεων του δημοσίου και το κάνουν για να μην εμπλέξουν νομικούς στο πλαίσιο του οργανογράμματος. Καταπιέζουν ακόμη και τους συνεργάτες τους δασοπόνους σε μεγάλο βαθμό. Αντιδρούν σφόδρα στην απόδοση επαγγελματικών δικαιωμάτων στους δασοπόνους και στερούν, από τα «ξένα» προς αυτούς δασονομεία, στοιχειώδεις υπηρεσιακές αρμοδιότητες.
Ο συντάκτης της ανάρτησης «δασολογικός φονταμενταλισμός και η άλλη άποψη» αναφέρεται ότι ο υπουργός είναι εκείνος που τα ρυθμίζει όλα, έχει λέει το μαχαίρι, κόβει και το πεπόνι. Πολλοί όμως είναι οι πεπεισμένοι ότι ο κλάδος των δασολόγων έχει το μαχαίρι, κόβει και το πεπόνι καθόσον:
- Οι δασολόγοι είναι οι μόνοι κυρίαρχοι της δασικής υπηρεσίας από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Έχουν το imperium να πράττουν όπως τους βολεύει, προκειμένου να διαφυλάττουν το κλαδικό συντεχνιακό συμφέρον, που πολλές φορές δεν οδηγεί σε θετικά αποτελέσματα.
- Δασολόγοι συντάσσουν τα Π.Δ των οργανογραμμάτων της δασικής υπηρεσίας, δηλαδή καθορίζουν τη δομή και τη διάρθρωση των υπηρεσιών στην επικράτεια. Συντεχνιακά αποφαίνονται και για τους προϊσταμένους κάθε μονάδας. Άλλωστε οι επιπτώσεις αυτές οδήγησαν μέχρις σημείου, ώστε για πολλές δεκαετίες η πυραμίδα των κλάδων στελέχωσης των δασικών υπηρεσιών να είναι αντεστραμμένη. Δηλαδή περισσότεροι οι στρατηγοί από τους στρατιώτες.
- Δασολόγοι συντάσσουν και εισηγούνται τα σχέδια των νόμων. Μάλιστα είναι γνωστό, ότι κάποιοι που δυστυχώς σήμερα δεν είναι ανάμεσά μας, διέθεταν σημαντική ευχέρεια στη σύνταξη νομοσχεδίων και έτυχαν επαίνων από τους πολιτικούς προϊσταμένους για την αρτιότητα της τέχνης τους και τη συμβολή στο νομοθετικό έργο. Είναι γεγονός ότι οι πολιτικοί θώκοι αλλάζουν τόσο συχνά στην Ελλάδα που συνήθως δεν προλαβαίνουν να ενημερωθούν επαρκώς για τα αντικείμενα της αρμοδιότητας τους.
Όλα όσα αναφέρονται πιο πάνω δεν υποδηλώνουν πολιτική θέση, ούτε έχουν να κάνουν με την επιστημονική υπόσταση και τη στάση πολλών εκ των δασολόγων. Απλά με λόγια σταράτα παρατίθενται εμπειρίες, που ανιδιοτελώς προβάλλονται δημόσια. Πρόταση, αν φυσικά επιτρέπεται, είναι ο κλάδος να βαδίσει στη λεωφόρο της σύγχρονης δασοπονίας, στην πλήρη στήριξη και συμμόρφωση στις διεθνείς συνθήκες που αφορούν το φυσικό περιβάλλον και που δυστυχώς δεν ελέγχονται, αλλά ούτε επιβάλλονται στην Ελλάδα, αν και έχουν υπογραφεί και κυρωθεί αρμοδίως όλες με νόμους. Να μην διστάσουν ακόμη να προχωρήσουν σε τολμηρές για τα δεδομένα προτάσεις που σήμερα ξενίζουν ή θεωρούνται κόκκινες γραμμές. Εκείνες που στέκονται εμπόδιο στο κοινωνικό πρόσωπο της δασικής υπηρεσίας. Να ξεφύγει ως υπηρεσία από τις εμμονές και τη στενομυαλιά. Με τη σκέψη στο μέλλον, ας σκεφθούν να απαντήσουν σε θεμελιώδη θέματα και να προτείνουν για παράδειγμα την κατάργηση του άρθρου 24 του Συντάγματος, που θα αδρανοποιηθεί εκ των πραγμάτων αμέσως μετά την ολοκλήρωση του ανεκτίμητου από κάθε πλευράς κτηματολογίου. Σήμερα χάνονται σε οικιστικές πυκνώσεις και άλλα τερτίπια και κλωτσάνε το τενεκεδάκι να πάει στον άλλο. Δυστυχώς, οι συνέπειες από κάθε είδους καταπατήσεις και γενικότερα οι βιασμοί της φύσης που έχουν συντελεστεί δεν λύνονται με την συνταγματική προστασία, αλλά με σώφρονα περιβαλλοντική πολιτική.
ΚατηγορίεςΔασική Υπηρεσία
Το αντικείμενο που σπουδάζαμε όλοι είναι πραγματικά πολύπλευρο.
Θυμάμαι σαν φοιτήτρια τον κ. Σταματόπολο να διδάσκει δασική οικολογία αναλύοντας διεξοδικά όλες τις πτυχές της Δασικής επιστήμης.
Σαν υπάλληλοι της Δασικής Υπηρεσίας καλούμαστε καθημερινά να ανταποκριθούμε στο δύσκολο και πολλαπλό έργο μας.
Καλούμαστε να είμαστε κάλοι μηχανικοί εκτελώντας δασοτεχνικά έργα.
Να είμαστε καλοί νομικοί συντάσσοντας εκθέσεις αντίκρουσης, μηνυτήριες αναφορές, να χειριζόμαστε δύσκολες και πολύπλοκες υποθέσεις ενώπιον ποινικών και διοικητικών δικαστηρίων ,διασφαλίζοντας το δημόσιο συμφέρον.
Να συντάσσουμε και να εφαρμόζουμε διαχειριστικές μελέτες , να προστατεύουμε το δασικό – θηραματικό οικοσύστημα και άλλα πολλά.
Σίγουρα είναι δύσκολο να τα κάνουμε όλα αυτά μονοί μας και σωστά.
Το σύνθετο και το πολύπλευρο της επιστήμης μας είναι αυτό που την καθιστά ενδιαφέρουσα και σημαντική.
Πρέπει να σταματήσουμε τα συναδελφικά μαχαιρώματα , τις γκρίνιες και τις υπονομεύσεις και απλά να δουλέψουμε όλοι μαζί για τη πρόοδο της Δασικής Υπηρεσίας.
Η “λεωφόρος της σύγχρονης Δασοπονίας ” περνά μέσα από την σωστή συνεργασία και την συνεννόηση κύριοι συνάδελφοι.
Πολύ σωστά.
Με αφορμή τα όσα λέτε, με τα οποία συμφωνώ, θα ήθελα να επισημάνω ότι η ευρύτητα αυτή του γνωστικού αντικειμένου της επιστήμης μας, όπως τη διαμόρφωσε το εκπαιδευτικό μας σύστημα, δεν είναι τυχαία, αλλά είναι συνειδητή επιλογή αυτών που το κατάρτισαν, που έχει ως σκοπό κάθε ζήτημα που αφορά στον δασικό χώρο να αντιμετωπίζεται με βάση τις βασικές αρχές της δασολογικής επιστήμης.
Δηλαδή, για να γίνω περισσότερο κατανοητός, θεωρώ ότι κατά την κατάρτιση του εκπαιδευτικού συστήματος της Χώρας μας κρίθηκε ότι είναι προτιμότερο (για την αποτελεσματική διαχείριση του δασικού χώρου) ο απόφοιτος της δασικής σχολής να έχει διδαχθεί και μαθήματα που θα του επιτρέπουν να ανταποκρίνεται στις ανάγκες χάραξης δασικών οδών, ανέγερσης μικρών φραγμάτων, κτλ., παρά να διδαχθεί ο απόφοιτος της πολυτεχνικής σχολής πως να υλοποιήσει τα παραπάνω στον δασικό χώρο.
Σίγουρα, είναι πολύ δύσκολο να καλυφθεί επαρκώς μία τέτοια ευρύτητα αντικειμένου στο πλαίσιο μιας 4ετους ή 5ετούς φοίτησης, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι πλέον οι μεταπτυχιακές σπουδές δεν είναι καθόλου σπάνιο φαινόμενο. Η άποψή μου λοιπόν είναι ότι η ανωτέρω αντιμετώπιση αποτελεί τη σωστή βάση. Σίγουρα απαιτείται εκσυγχρονισμός και βελτιστοποίηση του εκπαιδευτικού μας συστήματος, πάντοτε όμως προς την κατεύθυνση αυτή, δηλαδή προς την κατεύθυνση που ορίζει ότι το δασικό περιβάλλον θα αντιμετωπίζεται από άτομα που έχουν διδαχθεί επαρκώς τις βασικές αρχές της δασολογικής/δασοπονικής/δασικής επιστήμης, εγώ το ίδιο εννοώ με όλους τους προηγούμενους όρους.
Προσπαθείτε να ασκήσετε κριτική δίχως να έχετε σφαιρική γνώση και οδηγήστε σε πολλές ανακρίβειες και υπερβολές, με αποτέλεσμα όποια μικρή δόση αλήθειας και αν υπάρχει να χάνει κάθε νόημα και αξία.
Δεν είναι δυνατό να αντικρούσω το σύνολο του κειμένου, στο πλαίσιο ενός σχολίου, οπότε θα αρκεστώ στο παρακάτω, διότι αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα που καταδεικνύει αυτό που περιγράφω ανωτέρω.
“Είναι επίσης θλιβερό σε πολύ σημαντικές για το δημόσιο υποθέσεις να επιλέγουν τυχαίους δασικούς υπάλληλους, κυρίως δασοφύλακες, να παρίστανται στις δικαστικές αίθουσες αντί εξειδικευμένων νομικών. Αυτά συμβαίνουν σε υποθέσεις που αφορούν καταπατήσεις εκτάσεων του δημοσίου και το κάνουν για να μην εμπλέξουν νομικούς στο πλαίσιο του οργανογράμματος.”
Οι δασικοί υπάλληλοι που παρίστανται στις δίκες στις οποίες αναφέρεστε, παρίστανται με την ιδιότητα του μάρτυρα και δεν καλούνται να εκτελέσουν καθήκοντα νομικής φύσεως. Στις δίκες που απαιτείται να παρίσταται εξειδικευμένος νομικός (δικηγόρος), το Δημόσιο φροντίζει για αυτό (όπως τακτικές αγωγές για ιδιοκτησιακά θέματα κ.ά.). Συνεπώς, όσα σχετικά αναφέρετε είναι άτοπα.
Με λίγα λόγια, το Δημόσιο έχει εξειδικευμένους νομικούς, γεωπόνους, βιολόγους, μηχανικούς κ.ο.κ. Το ότι δεν περιέχονται στα Οργανογράμματα των δασικών υπηρεσιών τέτοιες ειδικότητες, δεν σημαίνει ότι αν και όταν απαιτηθούν οι υπηρεσίες τους δεν υπάρχει τρόπος να τις παρέχουν. Προφανώς, επειδή τέτοιες υπηρεσίες δεν απαιτούνται συχνά, δεν δικαιολογούνται και θέσεις στα Οργανογράμματα των δασικών υπηρεσιών.
Με λιγότερα λόγια, και η ειδικότητα του τεχνικού υπολογιστών είναι απαραίτητη, διότι ενίοτε χαλάει και κάποιος ηλ. υπολογιστής. Να βάλουμε και τέτοιες ειδικότητες σε κάθε δασική υπηρεσία; Να οδηγηθούμε λοιπόν σε δασικές υπηρεσίες που το 30% του προσωπικού θα καλείται να διεκπεραιώσει το 95% του φόρτου εργασίας. Κάτι τέτοιο δεν θα ήταν ούτε ορθολογικό, ούτε σύγχρονο.
Συμπερασματικά λοιπόν, αν η “λεωφόρος της σύγχρονης δασοπονίας”, στην οποία μας καλείτε να “βαδίσουμε”, διέρχεται από τέτοιες αντιλήψεις, καλύτερα να βαδίσουμε στις δοκιμασμένες δασικές οδούς, τις οποίες σίγουρα μπορούμε να βελτιώσουμε.
Σίγουρα χωρεί βελτίωση και αλλαγή, όχι όμως αυτή που περιγράφετε. Ας καλυφθούν τα κενά των δασικών υπαλλήλων, ώστε να μπορούν οι υπηρεσίες να επιτελούν το έργο που επιτελούσαν τα παλαιότερα χρόνια, και μετά ας μιλήσουμε και για άλλες υποστηρικτικές ειδικότητες, για το πόσο χρήσιμες θα ήταν στην πράξη, και όλα τα σχετικά, ώστε ναι μεν να προχωρήσουμε μπροστά, από μία στέρεη βάση δε.
Και αυτό δεν είναι συντεχνιακό, αλλά μία πραγματική ανάγκη. Είναι σαν να μας λείπει η σκεπή από το σπίτι και να ασχολούμαστε με το τι κουρτίνες θα κρεμάσουμε…
Και για να μην παρερμηνευτώ, το “Προσπαθείτε να ασκήσετε κριτική δίχως να έχετε σφαιρική γνώση” εννοείται πως αναφέρεται στα συγκεκριμένα πράγματα στα οποία ασκείτε κριτική (διαδικασίες κτλ.) και όχι γενικά στο δασικό αντικείμενο. Δηλαδή, δεν αμφισβητούνται γενικά οι γνώσεις σας, ούτε και κανενός…
Αντικρούοντας με σεβασμό το σχόλιο σας επιτρέψτε μου εν συντομία να παραθέτω τα ακόλουθα:
Τα όσα αναφέρονται στο άρθρο για τις δικαστικές αίθουσες συμβαίνουν. Είναι γεγονός ότι οι δικαστικές αποφάσεις στηρίζονται στις μαρτυρίες. Οι δασικοί υπάλληλοι που παρίστανται δεν είναι συνηθισμένοι και ανθεκτικοί στην ένταση της πίεσης που δέχονται, νιώθουν μοναξιά και απογοήτευση συνάμα. Σπάνια έχουν νομική υποστήριξη συνήθως από μη απόλυτα εξειδικευμένους στο δασικό αντικείμενο νομικούς.
Ως προς τα άλλα είναι γνωστό ότι το Δημόσιο έχει εξειδικευμένους νομικούς, γεωπόνους, βιολόγους, μηχανικούς κ.ο.κ. Για το αστείο της υπόθεσης διαθέτει ακόμη και τεχνικούς υπολογιστών. Μπορείτε όμως να υποδείξετε κάποια μελέτη που να προσυπογράφει άλλος εξειδικευμένος επιστήμονας ακόμη και από τους γεωτεχνικούς κλάδους στο κομμάτι που αφορά τη δική του συμμετοχή στη μελέτη; Αυτό ακριβώς συνιστά τον πυρήνα της ανάρτησης, δηλαδή τον συντεχνιασμό και την εσωστρέφεια.
Υ.Γ. Δεν αναφέρεται στο άρθρο ότι συλλήβδην θα προβλέπονται στο Οργανόγραμμα των δασικών υπηρεσιών τέτοιες ειδικότητες, αλλά όπου απαιτείται και δικαιολογείται η παρουσία τους.
Οι γενικές περιπτώσεις που μου έρχονται στο μυαλό είναι η διαδικασίες των άρθρων 47 & 47Β του ν. 998/79 (έγκριση επέμβασης για γεωργική εκμετάλλευση), όταν απαιτείται σύνταξη οικονομοτεχνικής μελέτης βιωσιμότητας και η διαδικασία του άρθρου 66 του ν. 998/79 (παραχώρηση καστανοτεμαχίων για γεωργική εκμετάλλευση), για τις ανάγκες της οποίας συντάσσεται ειδική μελέτη.
Στην αυτοψία παρίσταται και αρμόδιος υπάλληλος της οικείας Δ/ νσης Αγροτικών Υποθέσεων (Δ.Α.Υ) ή της Διεύθυνσης Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής (Δ.Α.Ο.Κ.), της Δ.Α.Υ. στην 2η περίπτωση. Η μελέτη επαληθεύεται/ελέγχεται και από τον υπάλληλο αυτό και η εισήγηση συνυπογράφεται από τον εν λόγω υπάλληλο, που στην πράξη είναι Γεωπόνος.
Αυτές είναι οι γενικές περιπτώσεις που έχω υπόψη μου, γενικές διότι είναι θεσμοθετημένες με Κ.Υ.Α. του Υ.Π.ΕΝ., που σύμφωνα με το άρθρο συντάχθηκαν από Δασολόγους, συντεχνιακούς φονταμενταλιστές. Προφανώς δε σημαίνει ότι είναι και οι μοναδικές περιπτώσεις που εμπλέκεται μη δασικός σε επεμβάσεις στον δασικό χώρο.
Τέλος, αν και απαντώ στο σχόλιο σας, για να μην μείνει η εντύπωση ότι στην πράξη δεν υπάρχουν περιπτώσεις, δεν νομίζω ότι μπορεί να συνεχιστεί μία συζήτηση με τη μορφή σχολίων, διότι, τουλάχιστον εγώ, δεν μπορώ να αναπτύξω με ικανοποιητική επάρκεια τις σκέψεις μου και τα επιχειρήματά μου στα στενά πλαίσια ενός σχολίου στον εν λόγω ιστότοπο.
Και αυτό, διότι πολύ σύντομα η συζήτηση θα οδηγούνταν στα εξής ζητήματα:
1) Υπάρχει επάρκεια των γνώσεων των Δασολόγων για τη σύνταξη κάθε είδους μελέτης που αφορά στον δασικό χώρο;
2) Αν όχι, πόσο μικρή είναι όποια ενδεχόμενη ανεπάρκεια;
3) Μήπως είναι μικρή και πρέπει να καλυφθεί μέσω εκσυγχρονισμού του εκπαιδευτικού συστήματος και όχι με την εισαγωγή άλλων κλάδων, με αμφίβολα αποτελέσματα, καθώς οι κλάδοι αυτοί αγνοούν βασικές αρχές της δασολογικής επιστήμης;
3) Πόσο επαρκής είναι ο επιστήμονας άλλου κλάδου που αγνοεί βασικές αρχές Δασικής Εδαφολογίας, Δασικής Οικολογίας κλπ., να προτείνει, να ελέγξει και να αποφασίσει για επεμβάσεις στον δασικό χώρο;
4) Τι έχει διδαχθεί ο επιστήμονας άλλου κλάδου για τη διάβρωση και τη συμπίεση των δασικών εδαφών; Γνωρίζει ποιες συνέπειες θα μπορούσε να επιφέρει κάποιος χειρισμός που του διδάχθηκε ως ορθός, αλλά όμως είναι λάθος να εφαρμοστεί στον δασικό χώρο; Μπορεί να υποπτευθεί ότι οι συνέπειες ενός τέτοιου χειρισμού μπορεί να χρειαστούν πάνω από 200 έτη (και λίγα λέω) για να αντιστραφούν; Και αυτό αν είναι αντιστρέψιμες…
5) Είναι συνετό να προτείνουμε αλλαγές που θα οδηγήσουν στην αντιμετώπιση του δασικού χώρου με όρους μη συμβατούς με τη δασολογική επιστήμη;
6) Τι συνέβη κατά το παρελθόν σε παρόμοια περίπτωση (και ειδικά στις αρχές μετά τη μετάβαση), όταν προσπαθήσαμε (ως Κράτος) να αντιμετωπίσουμε τις πυρκαγιές στον δασικό χώρο με ικανούς και έμπειρους ανθρώπους, αλλά ανθρώπους που είχαν γνώσεις και εμπειρία στις πυρκαγιές εκτός δασικού χώρου;
Τα παραπάνω ζητήματα, προφανώς, δεν μπορούν να αναλυθούν ως αντιπαράθεση σχολίων.
Η προσωπική μου άποψη, εν συντομία, είναι ότι οποιοσδήποτε δεν έχει διδαχθεί τις βασικές αρχές της δασικής οικολογίας, της δασικής εδαφολογίας, κλπ., είναι ακατάλληλος για να διαχειριστεί ή ακόμα και να επέμβει αποτελεσματικά τον δασικό χώρο, διότι υπάρχει σημαντική πιθανότητα να κάνει περισσότερη ζημιά από καλό. Και μάλιστα, τα δυσμενή αποτελέσματα μπορεί να φανούν μετά από πολλές δεκαετίες. Είναι περίπου σαν να θέλεις να γίνεις καρδιοχειρουργός δίχως να έχεις διδαχθεί τα προ ειδικότητας μαθήματα της γενικής ιατρικής.
Αν όντως υπάρχει κάποια ανεπάρκεια, θα προτιμούσα να διαβάσω για προτάσεις προς την κατεύθυνση εκσυγχρονισμού του εκπαιδευτικού συστήματος ή/και άλλες προτάσεις, που κινούνται προς την κατεύθυνση διαχείρισης του δασικού χώρου ως δασικού, δηλαδή από επιστήμονες που έχουν ως βάση τις αρχές της δασολογικής επιστήμης, και όχι προς την κατεύθυνση του δασικού χώρου ως περίπου δασικού… και τελικά, όπως θα κατέληγε, ως μη δασικού.
Νομίζω πως αυτό που στηλιτεύει ο τίτλος της ανάρτησης, τον συντεχνιακό φονταμενταλισμό δηλαδή, τον βλέπεις σε κάθε λέξη του κειμένου που υποτίθεται υποστηρίζει τον τίτλο. Ενώ το θέμα που διαπραγματεύεται η ανάλυση του κ. Κορισιάνου, δεν υπεισέρχεται σε θέματα συντεχνιακά, αντιθέτως αυτό μόνο κάνει ο κ. Βογιατζής. Τι νόημα έχει αυτή η αντιπαράθεση; Εκτός ίσως από το να στηρίξει τον υπουργό, δεν μπορώ να δω κάποιο άλλο νόημα. Τα επιχειρήματα όμως του υπουργού είναι σε τελείως στρεβλή βάση κι αυτό δεν έχει να κάνει με κανενός είδους δασολογικό φονταμενταλισμό. Το ότι κάποιοι αναδασμοί δεν αποτυπώθηκαν στους δασικούς χάρτες οφείλεται στο ότι οι υπηρεσίες εποικισμού δεν κατάφεραν να ψηφιοποιήσουν σύμφωνα με τις προδιαγραφές των δασικών χαρτών τους αναδασμούς και τις διανομές που τους έχουν ακόμη σε αναλογική μορφή. Φταίει η Δασική υπηρεσία και γι αυτό; Ή οι δασολόγοι φταίνε που δεν μπορούν να πουν ποιες εκτάσεις είναι κληροτεμάχια και τεμάχια αναδασμού, αν δεν μπορεί να το πει η καθ’ ύλην αρμόδια υπηρεσία του υπουργείου Γεωργίας; Ή μήπως φταίνε οι δασικές υπηρεσίες για τα σχέδια πόλης που δώσαν οι Δήμοι με λάθη και ανακρίβειες χωρίς να υπάρχει πρόβλεψη για δυνατότητα ελέγχου τους;
Στο ίδιο και χειρότερο λάθος πέφτει τώρα ο συντάκτης του κειμένου και αντί να δει την πραγματική αιτία των προβλημάτων υπερθεματίζει του υπουργού αποδίδοντας όλα τα δεινά στους δασολόγους. Λέγοντας ένα σωρό ανακρίβειες. Ότι οι δασολόγοι δεν έχουν διάθεση συνεργασίας. Μα αυτό που φαίνεται στην πράξη είναι η κλοπή των επαγγελματικών μας δικαιωμάτων (βλ. ΠΔ για τα επαγγελματικά δικαιώματα των μηχανικών), η κλοπή του ζωτικού μας χώρου (φορείς διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών) και όλο το αντικείμενο που ασχολούμαστε υποτονεί, σβήνει και μετατρέπεται σε μια ατέλειωτη γραφειοκρατία. Κι εσείς μιλάτε για Δασολόγους και Δασοπόνους…Λίγο έλεος δηλαδή.Πόσο μάλλον που βλέπουμε δασοπόνους να προΐστανται των δασολόγων σε αρκετές υπηρεσίες κι ας έχουν τα ίδια χρόνια υπηρεσίας και ας μην γνωρίζουν το αντικείμενο και κόντρα στις αποφάσεις του ΣΤΕ.
Ε μαζέψτε λίγο την γλώσσα σας πριν πείτε ότι είστε και αδικημένοι.
Με λίγα λόγια το ζουμί της όλης άποψης του κ. Βογιατζή είναι αυτό που γράφει στο τέλος, ότι θα πρέπει να καταργηθεί το άρθρο 24 του Συντάγματος γιατί λέει με τους δασικούς χάρτες δεν θα χρειάζεται πλέον. Με ποια λογική δεν θα χρειάζεται, δεν μπορώ να καταλάβω. Από που απορρέει ότι με την οριοθέτηση των δασικών εκτάσεων παύει η αναγκαιότητα της προστασίας τους; … Ίσως με την λογική της βλακώδους ανάγκης υποστήριξης των λεγόμενων κάποιου υπουργού.
ΟΙ ΔΑΣΟΛΟΓΟΙ ΕΙΝΑΙ ΔΑΣΟΛΟΓΟΙ, ΟΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΟΙ ΔΑΣΟΠΟΝΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΟΙ, ΟΙ ΔΑΣΟΦΥΛΑΚΕΣ ΕΙΝΑΙ ΔΑΣΟΦΥΛΑΚΕΣ, ΟΙ ΟΔΗΓΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΔΗΓΟΙ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΕΙΝΑΙ “ΔΑΣΟΠΟΝΟΙ”. ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΝ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ, ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΝΑΛΟΓΕΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ.
ΘΥΜΗΘΗΚΑ ΤΙΣ ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΓΚΡΙΝΙΑ (ΠΟΛΥ ΠΑΛΙΆ) ΤΩΝ ΔΑΣΟΚΟΜΩΝ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΑΓΙΑΣ.
Λυπάμαι αν αυτό έχει γίνει αντιληπτό από την ανάρτηση! Δηλαδή ψεκάστε, σκουπίστε τελειώσαμε! Όποιος βλέπει κλαδικό βόλεμα και οπορτουνισμό σε αυτή την ανάρτηση είναι τυφλός, αδιάλλακτος ή απλούστατα κακόπιστος που κοντολογίς η ανάρτηση στηλιτεύει. Αν και δεν είναι αντικείμενο της ανάρτησης, οφείλω να απαντήσω σε αυτά που αναφέρονται στο σχόλιο. Δεν αμφισβητούνται αυτά που γράφονται, εκτός από τη λέξη ικανότητες. Προσωπικά, έστω και εγωιστικά, δεν δέχομαι ότι κάποιοι άλλοι είναι ικανότεροι από μένα. Πρόκειται φυσικά για υποκειμενικές απόψεις και όχι για αντικειμενικές. Αλλά αν ψάξετε τους καθηγητές της δασολογίας, των ΙΔΕ και άλλων δραστηριοτήτων, θα συναντήσετε πολλούς «δασοκόμους» να έχουν διαπρέψει, που σημαίνει ότι οι ικανότητες τους υπερβαίνουν εκείνων που επικαλούνται στο σχόλιο. Είναι γνωστό ότι οι ικανότητες των ατόμων αποδίδονται σε μέγιστο βαθμό σε έμφυτους παράγοντες. Στους επίκτητους παράγοντες συγκαταλέγονται φυσικά η μόρφωση, κυρίως όμως η τριβή και η εμπειρία που αποκτούν τα άτομα με την πάροδο του χρόνου στο αντικείμενο. Αλλά όσο θα τσαλαβουτάμε στα βαθιά νερά της συντεχνίας θα σπρώχνουμε προς τη λάθος κατεύθυνση την επαγγελματική και κοινωνική υπόσταση της δασικής υπηρεσίας, αλλά και όλων όσων υπηρετούν το φυσικό περιβάλλον.