Του Παναγιώτη Κορισιάνου
Δ/ντή Δασών Ν. Ηλείας

Με αφορμή την καταστρεπτική ασθένεια των πλατανιών καθώς και την απουσία είτε χημικών είτε βιολογικών σκευασμάτων ίσως η επιστημονική έρευνα πρέπει να ενταθεί σε πιο εξειδικευμένα πεδία. Άπο έρευνα προ πενταετίας του Ινστιτούτου Εφαρμοσμένων Βιοεπιστημών (ΙΝ.Ε.Β.) | ΕΚΕΤΑ, στη Θέρμη Θεσσαλονίκης, με πρωτοβουλία του Καθηγητή Α.Π.Θ., Τσαυτάρη Αθανασίου, νέοι δρόμοι διανοίγονται με στόχο την Κατεύθυνση στη αδρανοποίηση γονιδίων των
Παθογόνων με την χρήση πολύ μικρών RNA (ριβονουκλεϊκά).

Γιατί όχι λοιπόν και στη προσπάθεια των Ελλήνων φυτοπαθολόγων για την αντιμετώπιση του καταστρεπτικού μύκητα του έλκους των πλατανιών να μην χρησιμοποιηθούν μικρά RNA με ψεκασμό για να σώσουμε τα πλατάνια μας είτε στα πάρκα, είτε σε δενδροστοιχίες, είτε σε δασοσυστάδες. Βεβαίως είναι γνωστό ότι είναι αδύνατο να παραχθούν σε μεγάλες δηλ. σε βιομηχανική κλίμακα σήμερα, όμως είναι μια πρόκληση που πιστεύεται ότι δεν θα αργήσει να λυθεί.

Επισής είναι εντυπωσιακά τα αποτελέσματα από Ευρωπαίους, Αμερικανούς, Κινέζους φυτοπαθολόγους για τον βοτρύτη στο αμπέλι καθώς επεκτάθηκε και σε άλλα ζημιογόνα ήτοι νηματώδεις, έντομα κ.λ.π. Ειναι ένα στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί, διότι υπάρχει μεγάλη καθυστέρηση και στασιμότητα από τότε που διαγνώστηκε ο καταστρεπτικός αυτός μύκητας η συνεργασία όλων των Γεωτεχνικών επιστημόνων είναι απαραίτητη.

ΚατηγορίεςΑπόψεις, Δασικά Οικοσυστήματα, Χλωρίδα

Tags: Ασθένειες, Μύκητας, Μεταχρωματικό Έλκος του Πλατάνου, Μεταχρωματικό έλκος πλατάνου, Παναγιώτης Κορισιάνος, Πλάτανος, Πλατάνια