Πάνω από το 90% των μεταναστευτικών πουλιών του πλανήτη δεν προστατεύονται επαρκώς στη διάρκεια του «μαραθώνιου» ταξιδιού τους ανά τον κόσμο, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική έρευνα, η οποία απευθύνει έκκληση να δοθεί μεγαλύτερη σημασία στο πρόβλημα.
Τα περισσότερα πουλιά αντιμετωπίζουν θανάσιμες απειλές στα σημεία όπου σταματούν για να βρουν τροφή, να ξεκουρασθούν ή να αναπαραχθούν. Οι επιστήμονες ζητούν να δημιουργηθούν περισσότερες και καλύτερα προστατευόμενες περιοχές προστασίας κατά μήκος των κυριότερων μεταναστευτικών οδών των πουλιών.
Περισσότερα από τα μισά είδη μεταναστευτικών πουλιών εμφανίζουν μείωση πληθυσμών κατά τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, λόγω απειλών όπως το κυνήγι και η καταστροφή των οικοσυστημάτων.
Ορισμένα μεταναστευτικά πουλιά επιδεικνύουν αξιοθαύμαστη αντοχή, καθώς στη διάρκεια της ζωής τους πετάνε τρεις φορές την απόσταση Γης-Σελήνης και πίσω. Ορισμένα ταξιδεύουν πάνω από 10.000 χιλιόμετρα χωρίς ούτε μία στάση.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη δρα Κλερ Ράνγκε του Πανεπιστημίου της Κουίνσλαντ στην Αυστραλία, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό “Science”, μελέτησαν 1.450 είδη μεταναστευτικών πουλιών. Διαπίστωσαν πως μόνο το 9% απολαμβάνουν πλήρους προστασίας στη διάρκεια του ταξιδιού τους. Το αντίστοιχο ποσοστό προστασίας για τα μη μεταναστευτικά πουλιά φθάνει το 45%.
Ορισμένες χώρες όπως η Γαλλία και η Βενεζουέλα προσφέρουν προστασία σε πάνω από το 80% των μεταναστευτικών πουλιών, ενώ σε άλλες, όπως η Ινδία και η Κίνα, το ποσοστό προστασίας δεν ξεπερνά το 10%. Το πρόβλημα είναι πιο έντονο στη Βόρεια Αφρική, στην Κεντρική και στην Ανατολική Ασία.
Πηγή – ΑΠΕ/ΜΠΕ
Όλοι γνωρίζουμε καλά ότι δεν μπορεί να εκτελεί το έργο της η φύση σωστά χωρίς τους φτερωτούς επισκέπτες. Φανταστείτε να πάμε σε βουνά, λίμνες, δάση και να μην ακούμε το κελάϊδισμα των πουλιών. Πόσο άδεια θα ήταν η φύση χωρίς αυτά, με συνέπειες καταστροφικές στην ισορροπία της φύσης.
Στις νότιες χώρες της Ευρώπης γίνεται το αδιαχώρητο. Εκατομμύρια πουλιά γίνονται εύκολος στόχος ασυνείδητων (κυνήγι, δίχτυα, ξόβεργες, αποξηράνσεις ελών κ.α.) καθώς έρχονται ή περνούν απ’ αυτές τις χώρες εξαθλιωμένα, πεινασμένα και διψασμένα από το κουραστικό τους ταξίδι.
Πρέπει να ληφθούν άμεσα αποφάσεις τέτοιες, ώστε να μπορούν να ξεκουράζονται και να ζουν με ασφάλεια, και εμείς να μπορούμε να τα χαιρόμαστε, γιατί τα έχουμε τόσο, ανάγκη.