Κατακλύστηκε από το πρωί, σήμερα, το facebook με φωτογραφίες που δείχνουν σκοτωμένα αγριοκάτσικα (κρι-κρι) στη Κρήτη. Ακολούθησαν στη συνέχεια οι πηχυαίοι τίτλοι σε δημοσιεύματα διαφόρων ιστολογίων, ακόμα και κυνηγετικών, όπου «Ασυνείδητοι κυνηγοί έβαλαν στο σημάδι τα προστατευόμενα αγριοκάτσικα της Κρήτης και δεν δίστασαν να φωτογραφηθούν με το θήραμά τους».

Ρεπορτάζ του neakriti.gr, όμως, ήρθε να δώσει μια διαφορετική διάσταση στο θέμα.  Το neakriti.gr, επικοινώνησε με την καθ’ ύλην αρμόδια υπηρεσία, την Διεύθυνση Δασών Ν. Ηρακλείου και ο αναπληρωτής διευθυντής και δασολόγος κ. Γεώργιος Παπαδόπουλος δήλωσε ότι «πριν από 20 χρόνια είχε μπει σε εφαρμογή ένα σχέδιο εξυγίανσης για να μείνουν τα καθαρόαιμα ζώα στο νησί Δία. Πράγματι, κάποιοι βοσκοί αρκετά χρόνια πριν είχαν δημιουργήσει προσμίξεις με οικόσιτες κατσίκες, με αποτέλεσμα υβρίδια. Έτσι δώσαμε ειδικές άδειες σε κυνηγούς οι οποίοι με την παρουσία μας και μόνο θα μπορούσαν να θανατώσουν τα υβρίδια και να διατηρήσουμε τους πληθυσμούς των καθαρόαιμων». Συμπληρώνοντας ότι η τελευταία φορά που δόθηκαν τέτοιες άδειες ήταν το 2010. Αν έχει γίνει κάτι από τότε και μετά είναι καθαρά παράνομο!

Για τον χρόνο φωτογράφησης, ενδιαφέρον παρουσιάζει μια επιστολή αναγνώστη που δημοσιεύει το cretalive.gr. Τα ζώα αυτά, υποστηρίζει ο συντάκτης της επιστολής, «έχουν θηρευτεί νόμιμα στην νήσο Ντία το 2009 παρουσία δασοφύλακα του δασαρχείου Ηρακλείου διότι είναι ημίαιμα και όχι γνήσια και ζητήθηκε η βοήθεια των κυνηγών από το κράτος για να καθαρίσει το νησί από αυτά τα ζώα έτσι ώστε να ελευθερωθούν νέα γνήσια για τη διατήρηση του είδους».

Το περιστατικό αυτό στάθηκε αφορμή για να θυμηθούμε την γνωστή φράση για την «γυναίκα του Καίσαρα που δεν αρκεί να είναι τίμια, πρέπει και να φαίνεται τίμια». Το σίγουρο είναι ότι η επίδειξη φωτογραφιών με στραπατσαρισμένα θηράματα, αίματα και κρέατα αποτελούν, αν μη τι άλλο, αφορμή για να αμφισβητηθεί η τιμιότητα της «γυναίκας του Καίσαρα».

Για να αναδειχθεί η σημασία των εικόνων στην άποψη που διαμορφώνει η κοινή γνώμη, αξίζει να αναφερθεί το παράδειγμα της Μάλτας. Η Μάλτα αποτελεί την μοναδική χώρα της ΕΕ όπου επιτρέπεται τα τελευταία δυο χρόνια, υπό αυστηρούς όρους, το ανοιξιάτικο κυνήγι τρυγονιού και ορτυκιού. Η κυβέρνηση της Μάλτας προχώρησε στην απόφαση αυτή μετά την διεξαγωγή δημοψηφίσματος όπου το αποτέλεσμα έδειξε ότι το 50,4% των κατοίκων της Μάλτας ψήφισε υπέρ της συνέχισης της εαρινής θήρας. Την επόμενη μέρα του δημοψηφίσματος, τα τοπικά μέσα ενημέρωσης τόνιζαν ότι το αποτέλεσμα (50,4 έναντι 49,6) επιβράβευσε την στρατηγική που υιοθέτησαν στην καμπάνια τους οι κυνηγοί. Η εκστρατεία του «ΝΑΙ» χαρακτηρίστηκε από την καθολική απουσία εικόνων με σκοτωμένα πουλιά και κυνηγετικά όπλα. Καθώς επικεντρώθηκε στο δικαίωμα άσκησης μιας παραδοσιακής πρακτικής, κατάφερε να πείσει πολλούς ψηφοφόρους που ασχολούνται με άλλα χόμπι ή ασχολίες, ότι μια νίκη του «Όχι» θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο για ένα δημοψήφισμα κατά των δραστηριοτήτων τους (δείτε ΕΔΩ).

Εαν, λοιπόν, οι κυνηγοί θέλουν συμμαχους στην κοινωνία θα πρέπει να αλλάξουν ρότα όσο αφορά την παρουσία τους στα κοινωνικά – και όχι μόνο – δίκτυα. Οι κυνηγετικοί σύλλογοι θα πρέπει να αναλογιστούν εκ νέου το βάρος που τους αναλογεί στη καλλιέργεια και διάδοση κυνηγετικής συνείδησης στα μέλη τους. Οι κυνηγετικές ομοσπονδίες, και κυρίως η Κυνηγετική Συνομοσπονδία, ίσως, πρέπει να επαναξιολογήσουν την επικοινωνιακή στρατηγική τους. Εκτός, εάν, προτιμούν τα μηνύματα τους να έχουν αποκλειστικούς αποδέκτες μόνο τους κυνηγούς και ορισμένους πολιτικούς.

ν.θ.

ΚατηγορίεςΘήρα

Tags: Αγριοκάτσικα, Διεύθυνση Δασών Ηρακλείου, Κρητικός Αίγαγρος, Κρι Κρι, Κυνηγετικές Οργανώσεις, Μάλτα