Περίληψη της απόφασης 1998/2021 του Συμβουλίου της Επικρατείας

– Κατά την έννοια των διατάξεων των άρθρων 15 έως 19 του ν. 3889/2010, όπως ίσχυαν κατά τον κρίσιμο χρόνο, η κρίση της Διοικήσεως σχετικά με τον δασικό χαρακτήρα μιας έκτασης που περιλαμβάνεται στον δασικό χάρτη διατυπώνεται καταρχήν με βάση τα στοιχεία που διαθέτει κατά τον χρόνο που εκφέρει την κρίση αυτή. Αν με τις αντιρρήσεις προβληθεί ισχυρισμός, συνοδευόμενος από συγκεκριμένα ουσιώδη στοιχεία (π.χ. διοικητικές πράξεις, δικαστικές αποφάσεις, εκθέσεις φωτοερμηνείας κ.λπ.), από τα οποία κατά τον ενιστάμενο προκύπτει ο μη δασικός χαρακτήρας της επίδικης εκτάσεως, τότε τα στοιχεία αυτά πρέπει να συνεκτιμηθούν ρητώς από την τυχόν απορριπτική απόφαση της ΕΠ.Ε.Α. ή από την σχετική εισήγηση του αρμόδιου δασολόγου, δοθέντος ότι η αιτιολογία της πράξης της ΕΠ.Ε.Α. συμπληρώνεται από τα στοιχεία του φακέλου και κυρίως από την εισήγηση της αρμόδιας δασικής υπηρεσίας

Με την υποβολή των στοιχείων, αλλά και του ταπίου του 1893, και με ειδικούς ισχυρισμούς σε σχέση με την οριοθέτηση των αναδασωτέων εκτάσεων του 1973, αμφισβητήθηκε λυσιτελώς ο δασικός χαρακτήρας της επίμαχης έκτασης. Ωστόσο, η προμνησθείσα εισήγηση της αρμόδιας δασολόγου αορίστως ανέφερε μόνο ότι με βάση την φωτοερμηνεία των σχετικών αεροφωτογραφιών η έκταση διαχρονικά από το 1945 έως σήμερα εμφανίζεται να καλύπτεται με δασική βλάστηση σε ποσοστό μεγαλύτερο του 30% (για το τμήμα των 325,898 τ.μ.) και 50% (για το τμήμα των 78,579 τ.μ.) και ότι αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα ευρύτερης δασικής έκτασης. Εξίσου αόριστα, και όλως συνοπτικά, οι αποφάσεις της ΕΠ.Ε.Α. αναφέρονται σε στερεοσκοπική παρατήρηση της αεροφωτογραφίας του 1945 και του ορθοφωτοχάρτη του 2007 από τις οποίες προκύπτει διαχρονική βλάστηση άνω του 30% και 50% αντιστοίχως και ότι τα μικρά ως άνω τμήματα του επίμαχου γεωτεμαχίου είναι «αναπόσπαστα τμήματα ευρύτερης δασικής ΒΔ έκτασης». Ανεξαρτήτως της γενικότητας των εν λόγω διαπιστώσεων, σε σχέση με τους ειδικούς ισχυρισμούς των αιτουσών, όπως διατυπώθηκαν στα έντυπα αντιρρήσεων, ουδόλως προκύπτει από τις ως άνω κρίσεις της Διοικήσεως ότι ελήφθησαν υπόψη α) η ως άνω έκθεση φωτοερμηνείας του ιδιώτη δασολόγου και τα πορίσματα αυτής, β) αεροφωτογραφίες μεταξύ των ετών 1945 και 2007, εφόσον υπάρχουν, γ) οι ειδικοί ισχυρισμοί των αιτουσών, όπως εκτέθηκαν στις αντιρρήσεις τους και γ) το ότι άλλα μεγαλύτερα τμήματα του επίμαχου γεωτεμαχίου έχουν κατά τον δασικό χάρτη άλλους χαρακτηρισμούς (ΑΑ και ΔΑ), γεγονός που έρχεται, καταρχήν, σε αντίφαση με την κρίση ότι τα επίμαχα τμήματα αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα ευρύτερης δασικής έκτασης. Εξάλλου, οι ως άνω αποφάσεις της ΕΠ.Ε.Α. ουδέν διαλαμβάνουν για τον λόγο για τον οποίο προκρίνονται η αεροφωτογραφία του 1945 και ο ορθοφωτοχάρτης του 2007 της 4109/22.10.1987 βεβαίωσης του Δασαρχείου Θεσσαλονίκης.

Συνεπώς, για τον ανωτέρω λόγο ακυρώσεως, βασίμως προβαλλόμενο, πρέπει να γίνει δεκτή η υπό κρίση αίτηση, να ακυρωθεί η μόνη παραδεκτώς προσβαλλόμενη πράξη κατά το μέρος που αφορά τις περιληφθείσες ως δασικές στον κυρωθέντα δασικό χάρτη εκτάσεις των αιτουσών και να αναπεμφθεί η υπόθεση στην Διοίκηση, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 3889/2010, προκειμένου να απαντηθούν οι ειδικοί ισχυρισμοί των αιτουσών όπως είχαν προβληθεί στις αντιρρήσεις τους και να ληφθούν υπόψη τα προσκομισθέντα στοιχεία και ιδίως η έκθεση φωτοερμηνείας του ιδιώτη δασολόγου, όλες οι αεροφωτογραφίες που είναι διαθέσιμες για την περιοχή και η βεβαίωση του Δασαρχείου Θεσσαλονίκης.

Εισηγητής: Δ. Πυργάκης 

Πηγή: nomosphysis.org.gr

ΚατηγορίεςΔασικοί Χάρτες

Tags: Δασικοί Χάρτες, Επιτροπές Εξέτασης Αντιρρήσεων, ΕΠ.Ε.Α., Κύρωση δασικών χαρτών, ΣτΕ, Συμβούλιο της Επικρατείας, Υποβολή αντιρρήσεων στους δασικούς χάρτες, Φωτοερμηνεία