Ματθαίος Φιλιππάκης,
Δασολόγος Δ/νσης Δασών Λασιθίου
Μετά την μεταφορά της Δασικής Υπηρεσίας στη φυσική της θέση, ήτοι υπό την αρμοδιότητα του υπουργείου ΥΠΕΝ, καλό είναι οι συνάδελφοι να εκφράσουν δημοσίως την γνώμη τους και να γνωρίζουμε τι ακριβώς παραλαμβάνει το υπουργείο το οποίο παραπληροφορείται συνεχώς από τα στελέχη της καρέκλας τους αποκαλούμενους αυλοκόλακες.
Γενική εκτίμηση:
Το σώμα της Δασικής Υπηρεσίας κατά το διάστημα ένταξής του στις Περιφέρειες και αργότερα στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις (Α.Δ.) υπέστη το τελικό πλήγμα, αφού πρώτα είχαν συμβεί γεγονότα απαξίωσης όπως:
– η μεταφορά και αποκοπή των δασικών υπηρεσιών από τη φυσική τους θέση.
– η διακοπή των χρηματοδοτήσεων των δασικών έργων,
– η απαξίωση της παραγωγικής και περιβαλλοντικής δασοπονίας,
– η εγκατάλειψη της διαχείρισης των δασών.
Στα πλαίσια της μεταφοράς αυτής διαπιστώνεται,
– η απουσία κατακόρυφου προγραμματισμού και καθοδήγησης των περιφερειακών υπηρεσιών,
– η οριζόντια διάχυση των λειτουργιών, όπου δεν γνώριζε η αριστερά τι ποιεί η δεξιά κ.τ.λ.
– η διάθεση έμπειρου δασικού προσωπικού σε αλλότρια πόστα για τις ανάγκες των Α.Δ.
– απώλεια μεταφοράς πείρας,
– αδυναμία συγκρότησης προτάσεων για επικαιροποίηση νομοθετικών ρυθμίσεων που να αντανακλούν τις αναφυόμενες ανάγκες και να μη συγκρούονται με το Σύνταγμα.
– απώλεια ανάδειξης έμπειρων δασικών στελεχών από την περιφέρεια προς το Υπουργείο ως συμβούλους παρά τω Υπουργώ, για να αποφεύγονται πρόδηλα λάθη και καθυστερήσεις στη λήψη αποφάσεων.
Επί πλέον η κατάσταση επιδεινώθηκε με την διακοπή των προσλήψεων από το 2004, την διαρκή συνταξιοδότηση των αρχαιότερων, τις μαζικές πρόωρες συνταξιοδοτήσεις της μνημονιακής περιόδου, της δραστικής μείωσης των απολαβών.
Κατά την περίοδο αυτή η μόνη αναζωογονητική υποστήριξη της Δασικής Υπηρεσίας ήταν η μεταφορά της αγροφυλακής, το σώμα δε αυτό, που αντιμετωπίστηκε από το πολιτικό σύστημα ως παρίας και χρησιμοποιήθηκε ποικιλοτρόπως, σήμερα υπηρετεί πλήρως εκπαιδευμένο, σε σημείο που να καλύπτει αρμοδιότητες, πρωτοκόλλου, λογιστικού, γραμματειακού, εργατικού δυναμικού, συμμετοχή σε πάσης φύσεως επιτροπές και πέραν των καθηκόντων της δασοφυλακής- αγροφυλακής και σε σημείο που η προσφορά αυτή να καλύπτει υποστηρικτικές ανάγκες των δασολόγων και δασοπόνων. Και ευκαιρίας δοθείσης θα πρέπει η πολιτεία να φροντίσει και για την ανάλογη αύξηση των απολαβών στο μεταφερθέν αυτό σώμα και να πάψει να θεωρείται ότι πηγάζει από ένα άλλο κατώτερης κλίμακας ιστορικό.
Νεότερη περίοδος:
Όπως γνωρίζουμε το έτος 2017 ανατέθηκε σε ιδιώτες η σύνταξη των δασικών χαρτών, ακριβώς δηλαδή την περίοδο της πλήρους διάλυσης και αποσυντονισμού των δασικών υπηρεσιών. Και τούτο δεν συνοδεύτηκε με καμία προσπάθεια αναδιοργάνωσή τους και επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχια, ούτε ένας δασολόγος ή δασοπόνος δεν προσλήφθηκε για τη μόνιμη στελέχωση , ούτε ένα μολύβι δεν διατέθηκε. Με την σειρά του, αυτό το παραπάνω φορτίο συνέτριψε την υπηρεσία και μάλιστα τους λίγους που ανάλαβαν τις ευθύνες για τον έλεγχο των δασικών χαρτών και θα πρέπει το υπουργείο να ελέγξει το ρόλο των στελεχών και ποιοί και εξ΄αυτών αποσυντόνισαν το όλο έργο και αν θα πρέπει να ξανααναλάβουν πόστα ευθύνης ως αυλοκόλακες. Κατά την άποψή μας, η σύνταξη των δασικών χαρτών θα έπρεπε να είχε γίνει από μία καλά οργανωμένη και ανασυνταγμένη δασική υπηρεσία, τουλάχιστον σε επίπεδο πρώτης χαρτογραφικής αποτύπωσης. Η δε αποκοπή του έργου αυτού και η παράλληλη ανάθεση σε ιδιωτικά γραφεία αποσκοπούσε κυρίως στο ζήτημα της απορροφητικότητας των χρηματοδοτικών κονδυλίων και προγραμμάτων λόγω μνημονιακών υποχρεώσεων . Παράλληλα επιχειρήθηκε η εξωθεσμική περιθωριοποίηση και διάλυση της Δασικής Υπηρεσίας, για τη παράκαμψη του ουσιαστικού ελέγχου από την συντεταγμένη πολιτεία και τον εμβολισμό του Συνταγματικού πλαισίου προστασίας του δασικού και φυσικού εν γένει περιβάλλοντος.
Και τούτο έγινε με ωμό και απροκάλυπτο τρόπο προς όφελος της ιδεοληψίας της απελευθέρωση των επενδύσεων, με την διάθεση κρίσιμων δασικών εδαφών μέσω της διολίσθησης του συνταγματικού πλαισίου προστασίας. Και διαβεβαιώνουμε δημόσια ότι έχει συμβεί ακριβώς το αντίθετο, και ευρισκόμεθα προ σωρού ερειπίων και ενώπιον στελεχών της υπηρεσίας που αποκρύπτουν την κατάσταση και παραπληροφορούν.
Στην δασική υπηρεσία υπηρετώ από το από το 1983 από πόστα ευθύνης, χωρίς καρέκλες και σε όλη αυτή τη περίοδο έβλεπα μαζί με τους συναδέλφους μου να δομούμε από τα χαρακώματα της πρώτης γραμμής τη δασική υπηρεσία σε όλα τα επίπεδα. Καταγράψαμε το φυσικό περιβάλλον, περισώσαμε καταστάσεις , αποτυπώσαμε την ιστορία, διαμορφώσαμε εξειδικευμένο νομικό πλαίσιο προστασίας, αποδώσαμε εκατομμύρια στρέμματα εθνικής γης υπέρ του δημοσίου, αποτρέψαμε καταπατήσεις, φτιάξαμε υποδομές σε όλη την ύπαιθρο, βοηθήσαμε αγρότες και κτηνοτρόφους, δήμους και φορείς, προωθήσαμε την οικονομική ανάπτυξη , ομορφύναμε τοπία, ονειρευτήκαμε μία ωραιοπλούμιστη Ελλάδα.
Και σήμερα οι παλιότεροι εναπομείναντες συνάδελφοι και λίγο πριν την συνταξιοδότησή μας βλέπουμε δυστυχώς τον εφιάλτης της αντιπαροχής του Αττικού Πεδίου να επανέρχεται σε όλη τη χώρα.
Υψηλά βουνά και παραλιακά τοπία γίνονται αναπτυξιακό παρανάλωμα, κάθε σπάνιο φαράγγι, κάθε υγρότοπος, κάθε πυρήνας πρασίνου, κάθε τοπίο καταστρέφεται, μαζί και η βιοποικιλότητα.
Η Ελλάδα ερημώνεται περιβαλλοντικά και κακομορφίζεται από άκρη σε άκρη και δεν θέλω άλλο να επεκταθώ αναλύοντας την τραγική αυτή κατάσταση.
8-8-22
Φιλιππάκης Ματθαίος
Δασολόγος Δ/νσης Δασών Λασιθίου
ΚατηγορίεςΑπόψεις, Δασική Υπηρεσία
Απάντηση