Σοφία-Δέσποινα Παπαδοπούλου
Δασολόγος-Περιβαλλοντολόγος, MSc
Τα τελευταία χρόνια ολοένα και εντείνονται τα φαινόμενα προσβολής των πεύκων από τις κάμπιες. Η πευκοκάμπια ή πυτιοκάμπη (Thaumetopoea pityocampa) αποτελεί το αρχικό στάδιο ζωής μιας νυχτοπεταλούδας. Οι πευκοκάμπιες ζουν μέσα σε κουκούλια που «κατασκευάζουν» πάνω στα κλαδιά των πεύκων και τρέφονται με τις βελόνες τους. Αυτό, έχει σαν αποτέλεσμα την απογύμνωση πολλές φορές των πεύκων, δημιουργώντας την εντύπωση ότι το δέντρο έχει νεκρωθεί. Στην πραγματικότητα όμως, μόλις οι κάμπιες εγκαταλείψουν τα κουκούλια, το δέντρο αρχίζει και πάλι να πρασινίζει, και έτσι δεν προκαλείται, στις περισσότερες τουλάχιστον περιπτώσεις, ξήρανση του δέντρου.
Από τον μήνα Φεβρουάριο έως και τα μέσα περίπου του Μαρτίου, τα φαινόμενα αυτά είναι πιο έντονα και τα κουκούλια στα πεύκα εμφανή. Είναι καλό να αποφεύγεται η επαφή με τις κάμπιες, τόσο από τον άνθρωπο, όσο και από τα ζώα (π.χ. σκύλους), διότι τα τριχίδια που έχουν οι κάμπιες στο σώμα τους, λειτουργούν σαν αισθητήρες, αλλά παράλληλα εκσφενδονίζονται από τις κάμπιες σε περίπτωση που νιώσουν απειλή και προκαλούν αλλεργίες.
Αφού λοιπόν ολοκληρωθεί ο κύκλος παραμονής τους στα κουκούλια, οι κάμπιες σε σειρά η μία πίσω από την άλλη, κατεβαίνουν από το πεύκο προς αναζήτηση της σωστής τοποθεσίας (λίγα μόλις εκατοστά κάτω από το έδαφος) όπου θα παραμείνουν μέχρι να μεταμορφωθούν σε νυχτοπεταλούδες. Η διαδικασία αυτή θα έχει ολοκληρωθεί προς το τέλος του καλοκαιριού, οπότε και θα ξεκινήσει ο νέος κύκλος ζωής της κάμπιας, όταν η νυχτοπεταλούδα θα εναποθέσει τα αυγά της στις βελόνες του πεύκου.
Παρά το γεγονός ότι ακόμη δεν είναι ξεκάθαρο κατά πόσο οι προσβολές από τις πευκοκάμπιες ξηραίνουν ή όχι τα πεύκα, υπάρχουν τρόποι καταπολέμησής τους, προκειμένου να περισώσουμε τα πεύκα από την προσβολή. Συγκεκριμένα, κατά τους μήνες Φεβρουάριο και Μάρτιο, όπου το φαινόμενο είναι σε έξαρση, μπορούν να κοπούν τα κουκούλια, με ιδιαίτερη όμως προσοχή για να μην εκτοξευθούν τα τριχίδια της κάμπιας, ή ακόμα καλύτερα, να χρησιμοποιηθούν ειδικές παγίδες κορμού, οι οποίες έχουν την ικανότητα να εγκλωβίζουν τις κάμπιες κατά την κάθοδο τους από το δέντρο προς το έδαφος. Η επόμενη φάση καταπολέμησής τους είναι από το μήνα Ιούλιο έως το μήνα Σεπτέμβρη, με παγίδες φερομόνης πού τοποθετούνται στα χαμηλότερα κλαδιά του δέντρου και οι οποίες προσελκύουν τα αρσενικά έντομα με αποτέλεσμα να τα εγκλωβίζουν και κατά συνέπεια, να εμποδίζεται η αναπαραγωγή. Τέλος, τους μήνες Οκτώβριο και Νοέμβριο, όταν οι κάμπιες είναι στο πρώτο και δεύτερο στάδιο της ανάπτυξής τους, και πριν σχηματίσουν πάνω στα δένδρα φωλιές, μπορεί να πραγματοποιείται ψεκασμός με εντομοκτόνα, που έχουν σαν βάση τον εντομοπαθογόνο βάκιλλο BaciΙΙυs thuringiensis, και είναι κατάλληλα για βιολογική καταπολέμηση (είναι ακίνδυνα για τον άνθρωπο, τα ζώα και τα φυτά), αφού θανατώνουν μόνο τις κάμπιες των Λεπιδοπτέρων εντόμων, όπως είναι η πιτυοκάμπη.
Γκιζάνι: Ένας μικρός πρωταθλητής
Γράφει η Σοφία-Δέσποινα Παπαδοπούλου Δασολόγος-Περιβαλλοντολόγος
Για την Παγκόσμια Ημέρα Δασών…
Γράφει η Σοφία-Δέσποινα Παπαδοπούλου Δασολόγος-Περιβαλλοντολόγος, MSc
ΚατηγορίεςΔασικά Οικοσυστήματα
Απάντηση