Σοφία-Δέσποινα Παπαδοπούλου
Δασολόγος-Περιβαλλοντολόγος, MSc
Μπορεί να είναι τόσο μικρό που αν δεν γνωρίζεις για αυτό, δεν το παρατηρείς εύκολα, καθώς στη φύση συναντάται σε μέγεθος 3-5 εκατοστά, αλλά συνάμα αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα είδη ψαριών. Το γκιζάνι (Ladigesocypris ghigii), είναι ένα μικρό ψάρι του γλυκού νερού, το οποίο συναντάται στο νησί της Ρόδου και είναι μάλιστα ενδημικό και αποτελεί τον μοναδικό ευρωπαϊκό πληθυσμό.
Συνήθως, προτιμά νερά με χαμηλή ροή ή ακόμα και στάσιμα, για το λόγο αυτό, εντοπίζεται σε λίμνες και ρέματα, μέχρι και σε μικρούς λάκκους με νερό και ο μέσος όρος ζωής του είναι τα τρία έτη.
Αναφορικά με την διατροφή του, το γκιζάνι, τρέφεται με φύκια, ασπόνδυλα και έντομα. Αν και σαν έμβιο ον είναι ανθεκτικό, καθώς καταφέρνει και επιβιώνει τόσο σε πλημμυρικά φαινόμενα, όσο και σε περιόδους ξηρασίας όπου στερεύουν από νερό τα ρέματα, είναι απειλούμενο είδος και προστατεύεται από την εθνική αλλά και την ευρωπαϊκή νομοθεσία, μιας και κατά το παρελθόν είχε μειωθεί δραματικά ο πληθυσμός του.
Ο κυριότερος εχθρός του είναι η ξηρασία κατά τους καλοκαιρινούς κυρίως μήνες, που επιδεινώνεται από την ταυτόχρονη ανεξέλεγκτη άντληση νερού για αρδευτικούς αλλά και υδρευτικούς σκοπούς, λόγω της ραγδαίας αύξησης του τουρισμού, όπως επίσης και η ρύπανση των υδάτων των ρεμάτων και των λιμνών με αστικά και αγροτικά λύματα. Ωστόσο, αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι τα θηλυκά γεννούν αρκετές ποσότητες αυγών, με αποτέλεσμα να γεννάται μεγάλος αριθμός ψαριών κατά την περίοδο αναπαραγωγής, η οποία ξεκινά από την άνοιξη και φτάνει πολλές φορές μέχρι και το φθινόπωρο, ανάλογα με τις κλιματικές συνθήκες.
Το γκιζάνι πήρε το όνομά του από έναν Ιταλό καθηγητή, τον Alessandro Ghigi, ο οποίος ανακάλυψε για πρώτη φορά το ψάρι το έτος 1926, κατά τη διάρκεια μιας έρευνας που έκανε στα Δωδεκάνησα.
Για τη διατήρηση λοιπόν αυτού του σημαντικού είδους, που περιλαμβάνεται στο κόκκινο βιβλίο των απειλούμενων ζώων της Ελλάδας και αξιολογείται ως κινδυνεύoν, θα πρέπει να γίνεται ορθολογική διαχείριση των υδάτινων πόρων του νησιού, να περιορίσουμε την ρύπανση των ρεμάτων, να προστατεύουμε τα δάση που βοηθούν στον εμπλουτισμό των υπόγειων υδάτων, να οργανώνονται δράσεις καθαρισμού των ρεμάτων και των ποταμών και δράσεις ευαισθητοποίησης των πολιτών για την ιδιαίτερη βιολογική αξία του και τέλος, να πραγματοποιούνται έρευνες με σκοπό την παρακολούθηση και την εξέλιξη του πληθυσμού του.
Η σημασία των δασών… για όσο υπάρχουν
Γράφει η Σοφία-Δέσποινα Παπαδοπούλου Δασολόγος-Περιβαλλοντολόγος, MSc
Διατηρητέα Μνημεία της Φύσης: Οι Υπεραιωνόβιοι Πλάτανοι Σχολαρίου Λαγκαδά
Γράφει η Σοφία-Δέσποινα Παπαδοπούλου Δασολόγος-Περιβαλλοντολόγος, MSc
Στο ίδιο έργο θεατές
Γράφει η Σοφία-Δέσποινα Παπαδοπούλου Δασολόγος-Περιβαλλοντολόγος
ΚατηγορίεςΆγρια Ζωή, Υδατικοί πόροι
Αφήστε μια απάντηση