Από το ΣΥΡΙΖΑ στη Νέα Δημοκρατία
Δημήτριος Η. Παπαστερίου
Ομότιμος καθηγητής ΑΠΘ
Ι. Οι θέσεις του αρμόδιου Υπουργείου
Το Φεβρουάριο του 2020 υπάρχει ένας κατακλυσμός από ποικίλες ειδήσεις, που προετοιμάζουν το έδαφος για ένα νέο νομοθέτημα για το Περιβαλλοντικό Δίκαιο, συμπεριλαμβανομένων και ποικίλων άλλων διατάξεων που εντάσσονται στο Κτηματολογικό Δασικό Δίκαιο.
Δόθηκε ήδη η ευκαιρία να περιγράψουμε ένα μεγάλο μέρος αυτών των ειδήσεων.
Στις 27.2.2020 αναρτήθηκαν από το Γραφείου Τύπου του αρμόδιου Υπουργείου δύο έγγραφα.
Τα πρώτο φέρει τον τίτλο «Εισαγωγικές τοποθετήσεις του υπουργού ΠΕΝ, κ. Κ. Χατζηδάκη και του υφυπουργού ΠΕΝ, κ. Γ. Θωμά στην παρουσίαση του νομοσχεδίου «Εκσυγχρονισμός της περιβαλλοντικής νομοθεσίας».
Το δεύτερο έχει τον τίτλο «Εκσυγχρονισμός Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας – Παρουσίαση του νομοσχεδίου».
Ορθώς χαρακτηρίζεται το νομοσχέδιο βασικό. Μάλιστα, ότι πρόκειται για ένα νομοσχέδιο για τον «εκσυγχρονισμό» της περιβαλλοντικής νομοθεσίας. Ακολουθεί αναφορά ότι βασικός στόχος του νομοσχεδίου είναι να αντιμετωπιστεί μια σειρά από προβλήματα, τα οποία στον τομέα της περιβαλλοντικής νομοθεσίας δημιουργούν προβλήματα αφενός στην επενδυτική δραστηριότητα αφετέρου στην καθημερινή ζωή των πολιτών. Ακολουθεί η θέση ότι με το νομοσχέδιο επιδιώκεται ο στόχος της βιώσιμης αναπτύξεως, στόχος που καλείται να επιτευχθεί με εννέα (9) διαφορετικές παρεμβάσεις.
Επιλέγουμε να ασχοληθούμε με δύο από τα πολλά προβλήματα που καλείται να επιλύσει το νομοσχέδιο.
ΙΙ. Σε σχέση με τις αναδασώσεις
Πρώτο το πρόβλημα των αναδασώσεων. Σε σχέση με αυτό γράφονται τα ακόλουθα:
Α. «Και βεβαίως το ίδιο αφορά και άδειες του ίδιου του Υπουργού Γεωργίας ή του Νομάρχη για μεταβίβαση κλήρου. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις των διοικητικών πράξεων, το ίδιο το Ελληνικό Δημόσιο έχει πει επισήμως ότι δεν είναι δάσος. Αναγνωρίζεται αυτή η απόφαση και απαλλάσσουμε τους πολίτες από μια μεγάλη ταλαιπωρία για αντιρρήσεις σχετικά με το δασικό χαρακτήρα.
Όπως καταλαβαίνετε, μιλάμε για κατά φαντασία δάσος και για μια προσβολή της κοινής λογικής. Η κυβέρνηση έχει πολύ μεγάλη ευαισθησία για το συγκεκριμένο ζήτημα γι’ αυτό και αγωνιωδώς προσπαθούμε να εκκινήσουμε ένα πρόγραμμα 245 εκατ. ευρώ, που από το 2015 μέχρι την ανάληψη της εξουσίας από τη Νέα Δημοκρατία δεν είχε καμία απορρόφηση και καμία συμβασιοποίηση. Μηδέν, επί 4 χρόνια.
Προσπαθούμε σε συνεργασία και με το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και το Υπουργείο Ανάπτυξης να το τρέξουμε, αλλά θα επιχειρήσουμε μαζί και με ένα μεγάλο κοινωφελές ίδρυμα ελληνικό να τρέξουμε και ένα Εθνικό Σχέδιο Αναδασώσεων. Για το πραγματικό δάσος, για το δάσος με δέντρα, όχι για το δάσος με τσιμέντα ούτε με ρύζι ούτε με σιτάρι.
Αυτά πρέπει να τα ξεκαθαρίσουμε, διότι είμαι υπουργός Περιβάλλοντος, του πραγματικού Περιβάλλοντος και όχι του κατά φαντασίαν. Πρέπει να είμαστε με τα πόδια στη γη και να κάνουμε κανονική συζήτηση σ’ αυτό τον τόπο».
Β. Στο παραπάνω κείμενο δεν υπάρχει καμία απολύτως αναφορά στα άρθρα 24 και 117, παρ. 3, Συντ, ούτε βέβαια κάποια αναφορά σε σχετικές αποφάσεις του ΣτΕ.
Καλή η ιδέα για ένα Εθνικό Σχέδιο Αναδασώσεων, αρκεί το σχέδιο να είναι ορθό και όχι γεμάτο από εξαιρέσεις και αποκλίσεις κατά τα ειωθότα. Και κυρίως αμέσως εφαρμόσιμο.
Κατά τη γνώμη μας, υπάρχει ένα και μόνο περιβάλλον και ένα (και μόνο ένα) δασικό περιβάλλον. Η διάκριση μεταξύ πραγματικού και κατά φαντασία περιβάλλοντος είναι ανεπίδεκτη εκτιμήσεως από επιστημονική άποψη. Το ότι εισάγεται σε ανακοίνωση του αρμόδιου Υπουργείου δεν αποτελεί περγαμηνή. Επειδή είμαστε με τα πόδια στη γη δε σημαίνει καθόλου ότι πρέπει να αγνοούμε ότι δάση με δέντρα έγιναν τσιμέντα με την ανοχή της διοικήσεως και των συνεχών νομοθετικών επεμβάσεων με ποικίλες νομιμοποιήσεις αυθαιρέτων. Όπως αυτή η επέμβαση την οποία υπογράφει ο κ, Υπουργός για τριάντα χρόνια από σήμερα, μέχρι που ένας επόμενος συνάδελφός του θα επαναλάβει με τη συμμετοχή του το «διαρκές έγκλημα» (Αικ. Σακελλαροπούλου), ίσως με άλλα ευφυολογήματα. Τα ίδια ισχύουν και για τη ρήση «δάση με ρύζι και σιτάρι». Μόνο που με ευφυολογήματα δεν ορθώνουμε περιβαλλοντική και δασική πολιτική. Ούτε με τριακονταετίες!
ΙΙΙ. Σε σχέση με τους δασικούς χάρτες και τις οικιστικές πυκνώσεις
Α. Σε σχέση με τα ζητήματα αυτά του Κτηματολογικού Δασικού Δικαίου διατυπώνονται στο δελτίο τύπου τα εξής:
«Θέλω να μιλήσω επίσης για τις οικιστικές πυκνώσεις. Εκεί υπήρξε μια πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία προσέκρουσε σε μια απόφαση του ΣτΕ, το οποίο θεώρησε αντισυνταγματική τη ρύθμιση του ΣΥΡΙΖΑ. Βλέπετε τις ρυθμίσεις τις οποίες θα κάνουμε. Ανταποκρινόμαστε στην απόφαση του ΣτΕ- τη σεβόμαστε φυσικά- γίνεται εκ νέου ανάρτηση των δασικών χαρτών με τις περιοχές που είχαν εξαιρεθεί ως οικιστικές πυκνώσεις. Είναι η απόφαση 685/19, την οποία σεβόμαστε και στο πνεύμα και στο γράμμα και εκδίδεται Προεδρικό Διάταγμα, στο οποίο θα καθορίζονται τα κριτήρια κατοικίας εντός των δασικών εκτάσεων, με τήρηση των συνταγματικών επιταγών και τη διαφύλαξη του δασικού ισοζυγίου, μπορούν υπό όρους να τακτοποιούνται για 30 χρόνια, με βάση το νόμο για τα αυθαίρετα.
Πάντοτε πρέπει να έχετε κάτι υπ’ όψιν: Δε θα προχωρήσουμε ερήμην του ΣτΕ και γι’ αυτό για τον καθορισμό των συγκεκριμένων κριτηρίων, ο νόμος προβλέπει Προεδρικό Διάταγμα το οποίο προφανώς θα τεθεί υπό την κρίση του ΣτΕ, το οποίο θα το επεξεργαστεί για τον πολύ απλό λόγο ότι θέλουμε η νέα ρύθμιση να μην κριθεί εκ νέου αντισυνταγματική. Θα αντιμετωπίσουμε σε στέρεες βάσεις το ζήτημα των οικιστικών πυκνώσεων».
Β. Σε σχέση με την εκ νέου ανάρτηση των δασικών χαρτών για τις περιοχές που είχαν εξαιρεθεί ως οικιστικές πυκνώσεις
Η παραπάνω εκ νέου ανάρτηση είναι ένα ενδεδειγμένο και ορθό μέτρο. Αρκεί αφενός να μη συνοδεύεται από εξαιρέσεις ή ειδικές αποκλίσεις, αφετέρου να ανταποκρίνεται στο αίτημα της ακρίβειας, πληρότητας και σαφήνειας που πρέπει να διέπει κάθε ανάρτηση στους δασικούς χάρτες.
Γ. Σε σχέση με την απόφαση της ΟλΣτΕ 685/2019
Ανταπόκριση και σεβασμός στο πνεύμα και στο γράμμα της αποφάσεως της ΟλΣτΕ 685/2019 είναι ορθές δηλώσεις, αρκεί να συνοδεύονται από αντίστοιχου περιεχομένου διατάξεις.
Στο προβλεπόμενο Προεδρικό Διάταγμα θα καθορίζονται τα κριτήρια κατοικίας (όρος που συμπεριλαμβάνει και την έδρα νομικών προσώπων;) εντός των δασικών εκτάσεων (μόνο των δασικών εκτάσεων, όχι των δασών, αλλά και ποιών δασικών εκτάσεων;).
Η δέσμευση για τήρηση των συνταγματικών επιταγών πρέπει να θεωρείται αυτονόητη.
Δ. Αλλά αυτή η «διαφύλαξη του δασικού ισοζυγίου» είναι μία πολύ επικίνδυνη διατύπωση. Συνήθως αυτό το δασικό ισοζύγιο είναι ένα ανισοσκελές ισοζύγιο σε βάρος των εκτάσεων με δασικό πλούτο ανά την Επικράτεια.
Απόδειξη αυτή του ανισοσκελούς ισοζυγίου είναι το ότι τα δασικά αυθαίρετα «μπορούν υπό όρους να τακτοποιούνται για τριάντα χρόνια» με βάση το νόμο για τα αυθαίρετα!!
Με αυτά δεν επέρχεται τάξη στους δασικούς χάρτες. Με αυτά απλώς νομιμοποιούνται τα δασικά αυθαίρετα. Και προσκαλούνται οι επίδοξοι καταπατητές και εμπρηστές
Και προφανώς δεν εφαρμόζεται η απόφαση της ΟλΣτΕ 685/2019. Αυτό αποτελεί συνέχιση του διαρκούς εγκλήματος. Αλλά και κάτι περισσότερο: Είναι ψευδές – ψευδέστατο – ότι εφαρμόζεται η απόφαση του Ολομέλειας. Κρίμα για τους συντάκτες του Δελτίου Τύπου αλλά και όχι μόνο για αυτούς.
Το νομοσχέδιο και η εισηγητική έκθεση του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας με τίτλο «Εκσυγχρονισμός περιβαλλοντικής νομοθεσίας» τέθηκε σε δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση έως την Τετάρτη 18 Μαρτίου 2020 (ώρα 9:00).
Δημοσιεύτηκε στο dasarxeio.com | 05.03.2020
Διαβάστε επίσης:
– Περιπετειώδεις αναμοχλεύσεις ή τα τσιμέντα και τα δάση
– Καταστολή και πρόληψη
– Τάξη στους δασικούς χάρτες
– Αποτελεσματική και διαρκής προστασία δασών;
– Νεοκληρούχοι και εκτάσεις-ακίνητα «συνειδητής εγκαταλείψεως»
ΚατηγορίεςΔόμηση - Αυθαίρετα, Δασικοί Χάρτες, Νομοθεσία
Απάντηση