Σοφία-Δέσποινα Παπαδοπούλου
Δασολόγος-Περιβαλλοντολόγος, MSc
Σε μια χώρα που χαρακτηρίζεται από το μπλε και πράσινό της χρώμα, με τις ατέλειωτες παραλίες και τα παρθένα δάση, ξαφνικά υπερισχύει το μαύρο… από τα αποκαΐδια που έχουν απομείνει. Η ελπίδα όμως είναι αυτή που στο τέλος θα νικήσει!
Κάθε χρόνο, εκατοντάδες χιλιάδες στέμματα δάσους γίνονται στάχτη, εκατοντάδες ζώα χάνουν τη ζωή τους, το «σπίτι» τους, καθώς η πύρινη λαίλαπα περνάει σαρώνοντας τα πάντα.
Φέτος, εν έτη 2023, και για πρώτη φορά στην ιστορία της Ρόδου, μέσα σε 11 ημέρες κάηκαν 164.000 στρέμματα γης. Το ευτυχές είναι ότι δεν θρηνήσαμε ανθρώπινες ζωές, μα αν αναλογιστούμε το μέγεθος της καταστροφής, την χλωρίδα που έγινε στάχτη, τα τόσων χρόνων δάση που κατακάηκαν, μαζί τους και πολλά πλατώνια, ζώα οικόσιτα και μη, τότε θα καταλάβουμε ότι μιλάμε για πραγματικό πένθος. Πενθούμε για τις δασικές εκτάσεις που αποτεφρώθηκαν, τον φυσικό μας πλούτο που έγινε στάχτη, τα αθώα ζώα που δεν πρόλαβαν να ξεφύγουν, τις περιουσίες των ανθρώπων…
Η χειρότερη πυρκαγιά όλων των εποχών για το νησί της Ρόδου. Ακόμη και η μέχρι χθες, τεράστια σε έκταση, πυρκαγιά του 1987, μοιάζει μικρή μπροστά της. Στην περιοχή υπήρχε συσσωρευμένη μεγάλη ποσότητα καύσιμης ύλης και μετά την 3η μέρα επικρατούσαν δυνατοί άνεμοι, παράγοντες που βοήθησαν τη φωτιά να επιτελέσει το καταστροφικό της έργο. Σε ορισμένες περιοχές το πέρασμα της φωτιάς ήταν επιφανειακό, καθώς η πυρκαγιά ήταν έρπουσα, με αποτέλεσμα να μην προκληθούν μεγάλες ζημιές. Ωστόσο, στο μεγαλύτερο μέρος της καείσας περιοχής η καταστροφή είναι ανυπολόγιστη με την απώλεια εκατοντάδων χιλιάδων στρεμμάτων δάσους και σπάνιων ειδών φυτών που ίσως να μην ξαναδούμε, με κατοικίες και ξενοδοχεία που κάηκαν και τον άδικο θάνατο πολλών ζώων.
Από ‘δω και στο εξής, αποτελεί αδήριτη ανάγκη η προστασία του φυσικού μας πλούτου. Ας πράξουμε συλλογικά, όπως έκαναν τόσες μέρες οι εθελοντές μας, γιατί ο πραγματικός πλούτος βρίσκεται εκεί έξω στα δάση και όχι στην τσέπη μας!
ΚατηγορίεςΑπόψεις