Γράφει ο Δημήτριος Η. Παπαστερίου,
Ομότιμος Καθηγητής Νομικής Σχολής ΑΠΘ
Με βάση συγκεκριμένες δημοσιεύσεις [της Μαριάννας Τζάννε, newmoney.gr (5.12.2018) και της Τέτης Ηγουμενίδη, naftemporiki.gr (6.12.2018)] σε συνδυασμό με το δημοσιευθέν Σχέδιο νόμου «Περιβαλλοντική διαχείριση των περιοχών με οικιστικές πυκνώσεις, ιώδους περιγράμματος», το οποίο έχει ήδη τεθεί σε διαβούλευση μέχρι τις 8/1/2019, ημέρα Τρίτη και ώρα 16:00, αναμένεται ένας νέος νόμος τακτοποιήσεως για τα δασικά αυθαίρετα.
Με την επιφύλαξη μελέτης των συγκεκριμένων τελικών διατάξεων του αναμενόμενου νομοθετήματος για τις λεγόμενες «οικιστικές πυκνώσεις» ή «στρεβλώσεις», κρίσιμο είναι να συνεκτιμηθούν ορισμένοι παράγοντες, που από τη φύση των πραγμάτων διαδραματίζουν αποφασιστικό ρόλο στο επικαλούμενο «περιβαλλοντικό ισοζύγιο».
Οι θέσεις του αρμόδιου Υπουργείου.
Είναι σαφείς οι θέσεις του αρμόδιου Υπουργείου υπέρ της διατηρήσεως των «οικιστικών πυκνώσεων». Οι αναφερόμενες ή εκλαμβανόμενες ως «υποχωρήσεις» μεταβάλλουν ελάχιστα την ουσία των πραγμάτων, ενόψει και του κινδύνου διαιωνίσεως των «οιονεί μεταβατικών διατάξεων».
Οι αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Οι θέσεις της πλειοψηφίας του Ε΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας είναι σαφέστατες: Οι λεγόμενες «οικιστικές πυκνώσεις» είναι αντισυνταγματικές. Προσβλέπουμε στην αποδοχή της θέσης αυτής από την Ολομέλεια.
Οι ρυθμίσεις για το Μάτι.
Το περίφημο άρθρο 5 ν. 4576/2018 (άμεση έκδοση δασικών βεβαιώσεων) αποτελεί Δούρειο Ίππο για τις «οικιστικές πυκνώσεις».
Το «περιβαλλοντικό ισοζύγιο».
Η επίκληση του «περιβαλλοντικού ισοζυγίου», ως νομικού θεμελίου των δασικών αυθαιρέτων, προϋποθέτει την καταστροφή του περιβάλλοντος για να ακολουθήσουν κυρώσεις και δεν προσφέρεται ως μελλοντική σανίδα σωτηρίας των προφανώς παρανομούντων.
Η αποδοκιμασία ως θεμέλιος λίθος των εισαγόμενων προστίμων διατηρήσεως.
Τα εισαγόμενα πρόστιμα σε συνδυασμό με τις άλλες προβλεπόμενες κυρώσεις εμπεριέχουν μια ελάχιστη και σαφώς ανεπαρκή δόση αποδοκιμασίας των «οικιστικών πυκνώσεων».
Η διατήρηση των δασικών αυθαιρέτων ως σκέλος του περιβαλλοντικού ισοζυγίου.
Περιβαλλοντικό ισοζύγιο με διατήρηση (για την παρούσα γενιά;) των «οικιστικών πυκνώσεων» δε νοείται. Είναι ένα νόθο περιβαλλοντικό ισοζύγιο. Είναι ένα ανισοσκελές… ισοζύγιο. Εμπεριέχει προφανή προσβολή (μεταξύ άλλων) θεμελιωδών συνταγματικών αρχών (ισότητας, αναλογικότητας).
Αναμένεται η έκδοση αποφάσεως της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, μια απόφαση που, κατά την άποψή μας, μπορεί να κινηθεί στο πλαίσιο της αποδοχής της αντισυνταγματικότητας (χωρίς δόσεις ανεκτικότητας), των αποφάσεων του Ε΄ Τμήματος, έχοντας ως σημαντικό έρεισμα, μεταξύ άλλων, τις θέσεις Μ. Δεκλερή.
Δημοσιεύτηκε στο dasarxeio.com | 07.12.2018
.
Διαβάστε επίσης:
– Μάτειος Ίππος
– ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ
– Της ύβρεως ή Κόρος ύβριν τίκτει
– Της κραυγής
– Της Σιωπής
– Μισός αιώνας πράξεων χαρακτηρισμού. Μια διαρκής παρακαμπτήριος
– Το ΑΚ 1057 στα δάση. Ειδοποιία και «οικιστικές πυκνώσεις»
– Δείγματα και Δήγματα αντιπεριβαλλοντικής συμπεριφοράς
– ΠΡΟΔΗΛΑ ΣΦΑΛΜΑΤΑ
– Το ΣτΕ για τις «οικιστικές πυκνώσεις»
– Παρέμβαση για τις «οικιστικές πυκνώσεις»
– ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ: «Οικιστικές πυκνώσεις»
– Στην κυριολεξία και μεταφορικά πυρκαγιές
– Αριστεία και ισότητα στα δάση
– Γούρνες: Φυσικές και νομικές
– Η συνεχιζόμενη ιδέα των πυκνώσεων
– ΟΙΚΙΣΤΙΚΕΣ ΠΥΚΝΩΣΕΙΣ
– ΔΑΣΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ ΑΠΡ 2017 (I) – Συστηματική παρουσίαση και λίγες παρατηρήσεις
– ΔΑΣΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ ΑΠΡ 2017 (II) – Συστηματική παρουσίαση και λίγες παρατηρήσεις
– Στην «κοσμογονία» των δασικών χαρτών: Και πάλι βελτιώσεις
– Επανακαθορισμοί στους δασικούς χάρτες
– Αναρτήσεις δασικών χαρτών
– Τάξη στα δάση και έννομη τάξη
ΚατηγορίεςΔόμηση - Αυθαίρετα, Νομοθεσία
Απάντηση